Mooi plaatje.

Bij het betrekken van mijn woning, gooide ik compleet het roer om. Terwijl ik normaal ga voor subtiele kleurtjes en onopvallende dessins, verfde ik deze keer mijn huis voor de helft groen. Het eindresultaat was even slikken; het was wel erg groen geworden…

Om dat groen een beetje te breken, zocht ik een leuk schilderij. Jammer genoeg kon ik niets vinden wat ik echt leuk vond, dus hing ik een simpel foto-lijstje op om de tijd te overbruggen tot ik tegen ‘het schilderij’ aan zou lopen.

En warempel! Na bijna twee jaar vond ik ‘m!
Normaal gesproken ben ik geen fan van Ikea-schilderijen die iedereen aan de muur heeft hangen, maar aangezien ik nog steeds straalverliefd ben op Amsterdam kon ik dit exemplaar niet weerstaan.

En nog afgezien van het feit dat het een zo’n typisch Amsterdams tafereeltje is, zit er ook nog een verhaal achter de foto.

De foto is gemaakt door Fernando Bengoechea, die om het leven kwam tijdens de tsunami in 2004.

Diezelfde tsunami die wereldwijd onderwerp van gesprek was, toen Frank en ik elkaar leerden kennen.

Onze eerste ‘date’ was de dag na de tsunami. We hadden toen nog geen idee dat het dodental zo gigantisch op zou lopen. Dat het zo’n enorme ramp zou zijn.

Dus ondanks de rode fiets, die wat mij betreft niet zo rood had hoeven zijn, viel ik als een blok voor dit schilderij.

Enthousiast mailde ik Frank het plaatje van het Ikea-schilderij, waarop Frank zo lief was om het meteen te kopen voor me. Aangezien het enorme schilderij niet in mijn auto past, staat het op me te wachten in zijn berging. Maar ooit sleep ik het mee naar huis, desnoods in de trein, want ik vind het prachtig!

Een tijdje terug gingen we, tijdens een van onze lange wandelingen in Amsterdam, op zoek naar de plaats waar de foto genomen is.

Hoewel de foto bewerkt is, bleek Frank de locatie feilloos te herkennen. De foto is gemaakt op de Brouwersgracht.

En dus keken we daar rond, op zoek naar de juiste hoek van waaruit Fernando zijn foto maakte.

Een vriendelijke dame, zittend op een bankje aan de gracht, sprak ons aan.
“Zoeken jullie iets? Kan ik jullie helpen?”

Nee, wij hadden al gevonden wat we zochten. Maar we maakten een gezellig praatje met de dame op het bankje, die daar zat te genieten van het uitzicht.

En ik maakte een foto met mijn mobiel, van de gracht die Fernando ooit fotografeerde.

Het uitzicht dat ooit aan mijn muur zal prijken.
Want Amsterdam heeft ‘t.
Nog steeds.

7 gedachten over “Mooi plaatje.

  1. Leidse Glibber

    Leuk is dat he even terugkijken waar en hoe de foto gemaakt is.
    En er zitten best mooie foto’s bij hoor bij Ikea heb ik ontdekt.
    Schiet mij opeens te binnen, ik heb een schilderij aan de muur hangen gemaakt door een Russische vriendin van ons.
    Er staat een heel bekend terras op alleen de brug ernaast vond ze te modern dus heeft daar een ouderwets bruggetje voor in de plaats geschilderd.
    Iedereen die het schilderij voor het eerst ziet snapt er niets van.
    Ergen sbekend maar ook wer niet, totdat ik het vertel hahah.

  2. Es

    Even weer bij jou spoken! Ik kom wel altijd kijken hoor, maar vanwege de rare tijdstippen laat ik meestal geen berichtje achter.
    Mooie foto’s zijn dat! Misschien kun je ook je eigen foto als poster laten afdrukken. Of op canvas. Zwart-wit vind ik zo mooi voor foto’s, ook van mensen.
    Groetjes en liefs,
    Es

  3. Lind@

    byzonder die “toevalligheden”.
    Een mooi verhaal om te koesteren.
    Mooie foto, je kan hem nog altijd in een ouderwetse lijst doen, als je daarvan houdt, dan is dat IKEA gevoel wel verdwenen.
    Veel plezier ermee en ik hoop dat ie snel aan je muur hangt.
    Lind@

  4. willemijn

    Dat is leuk, een mooie foto met eigen verhaal!
    Hoop dat de rode fiets niet te sterk afsteekt bij de groene muur, maar denk dat ’t wel OK is!

  5. Astrid

    Ik ben ook nog steeds op zoek naar dat ene mooie schilderij boven mijn bank. Ik heb het onlangs ontdekt… het hangt in de wachtkamer bij mijn tandarts (al zeker een jaar of 5!!!) Ik durf niet goed te vragen of hij het niet wil verkopen. Ik probeer wel bij ieder tandarts bezoek of ik de naam van de schilder kan ontcijferen maar tot op heden zonder resultaat.
    Ook vond ik een schilderij een jaar geleden bij het tuincentrum (afdeling decoratie) Het was nogal duur maar toen ik besloten had om het toch te kopen was de hele collectie verdwenen… te weinig animo voor dus verkocht aan een opkoper.

Reacties zijn gesloten.