klik voor groter

Arme Michelle…
Ik heb wat afgelogen tegen haar.

Toen ze een jaar of twee was, keek ze uit het raam voordat ze ging slapen. Het was een maanloze nacht. “Maan kapot” zei Michelle. En rotsvast vertrouwend op haar ome Kees die altijd onze auto maakte, zei ze “Ome Kees maken!”. De volgende avond was de maan er weer. Ome Kees had hem gemaakt!

Toen haar nachthemdje kapot ging, gaf ze het aan Ome Kees. “Ome Kees maken!”. Tante Gerda repareerde het nachthemdje. Ome Kees ging met de eer strijken en wij lieten het zo.

Toen ze als kleuter geplaagd werd door enge dromen ging ik naar een ver, ver sprookjesbos om een toverfee te vinden die een oplossing wist. De toverfee gaf me een heel speciaal spuitbusje met toverspray. Dat hielp tegen enge dromen. Voordat Michelle ging slapen, spoot ik wat toverspul in haar kamer et voilá, ze sliep als een roosje. Zonder enge dromen! Dat die toverspuitbus gewoon een oud parfummonstertje was met een glittersticker erop en ik never-nooit een toverfee ontmoet heb,  heb ik haar pas veel later verteld.

Na ieder hapje spinazie voelde ik aan haar spierballen. “Oh! Ze zijn echt al véél groter!” loog ik enthousiast.

De vis die ze kreeg voor haar verjaardag ging dood terwijl wij op vakantie waren. Oma kocht een nieuwe, zonder iets te vertellen. “Hij is wel veranderd, zeg.”, zei Michelle toen we thuis kwamen. “Ach ja, hij was nog klein toen we weggingen”, loog ik, “Hij is gewoon gegroeid.”

En Sinterklaas natuurlijk! Jarenlang loog ik haar voor over een oude man op een paard, die ’s nachts over de daken reed en cadeautjes bracht. Woedend was ze toen ze (notabene in mei of zo) het geheim ontdekte. “Je hebt gelogen!”, riep ze verontwaardigd.

Vanmorgen kreeg ik een sms van Michelle.
“Oh! Elf hele kleine kuikentjes!”

En vanmiddag kreeg ik een email.
“Hm. Nog maar acht kuikentjes. Ik hoop dat dit een andere eend is…”

En ik loog er nog eenmaal lustig op los. “Tuurlijk is dat een andere eend! Het is lente. Er zijn zoveel eenden met kuikentjes.” Wat was het leven heerlijk toen ze klein was en alles nog klakkeloos geloofde.

Ze weet nu wel beter.
Ze is groot.
En de waarheid hard.

PS: Mich, ik moet je nog één ding opbiechten.
Het zieke vogeltje van Ome Nico waar je mee op de foto staat… Hij was de volgende dag niet beter. Hij was gewoon hartstikke dood.