Zoals in ieder gezin met kinderen begon ‘badpret’ hier in een plastic babybadje.
Maar de baby groeide haar badje uit en het babybadje maakte plaats voor een plastic hoekbad. Ook lekker, maar na een tijdje ook niet groot genoeg meer.

Tijd voor drastische maatregelen. Een vriend van ons was zo aardig een echt ligbad voor ons te installeren. Knap van hem, want de desbetreffende vriend is hartstikke blind! Maar hij kreeg het toch voor elkaar.

Aangezien we in een huurhuis wonen, heeft hij het bad zo gemaakt dat het in het geval van een verhuizing makkelijk te verwijderen is. Weinig schroeven en veel siliconenkit… Heel veel siliconenkit.

Jaren lang hebben we met plezier gebadderd. Aangezien de afvoer ook aan elkaar gekit zat, was de afvoer ontstoppen er niet bij. Als het water niet goed meer wegliep, kieperde ik er een chemisch ontstoppingsmiddeltje in en dan konden we er weer even tegen!

De laatste tijd werkte dat middeltje niet meer… Aangezien we staand in het bad moesten douchen, kreeg ik er een beetje genoeg van. Het water stond tijdens het douchen tot over onze enkels. Nou is het niet zo erg om tijdens het douchen natte voeten te krijgen, maar toch…

Ineens was ik het bad beu en begon ik te denken aan een douchecabine. Zovaak gebruikten we de badkuip de laatste tijd toch niet… Meestal springen we snel onder de douche.

En als ik een idee heb, dan moet dat ook meteen uitgevoerd worden.

Afgelopen zaterdag heb ik eigenhandig ons ligbad eruit gesloopt! Samen met Michelle heb ik het ding naar beneden gesleept en ik de tuin gezet in afwachting van de vuilophaaldienst. Daarna wachtte er in de badkamer nog een lekker klusje…

Man, wat een ellende onder dat ligbad! Aan de muren zat siliconenkit, op de vloer zat siliconenkit en de afvoer was ook helemaal dichtgekit.

Eerst maar eens langs de bouwmarkt gegaan en op aanraden van Frank wat hulpmiddeltjes gekocht om de boel schoon te maken. Meteen een nieuw douchegordijn gekocht, want mijn geldboompje moet nog groeien, dus de douchecabine moet nog even wachten. Bovendien wil ik eerst een navragen of ik via de woningbouwvereniging nieuwe tegeltjes kan krijgen. Geen overbodige luxe, de boel begint behoorlijk te verouderen.

Maar na een middag poetsen, schrapen en boenen zag het er toch weer heel behoorlijk uit.

Vol goede moed sprong ik ‘s avonds onder de douche. Jammer genoeg liep het water nog steeds niet echt goed weg. Een telefonisch consult met mijn superklusser Frank bracht uitkomst. Hij raadde me aan om de complete afvoer uit het putje te trekken. “Twee van die langharige dames… Ik denk dat je wel wat rotzooi aan zult treffen”.

Mwah, dat was nog zachtjes uitgedrukt…

Getver de getver… Wat een smerige zooi na zes jaar badderen! Wat een smerig huishouden is ‘t hier! Een complete paardestaart van lange haren verstopte onze afvoer.

Er zijn natuurlijk wel verzachtende omstandigheden… Ik kon zes jaar lang met geen mogelijkheid de afvoer schoonmaken omdat-ie onder het bad dichtgekit zat!

We hebben onder luid gegil ‘het ding’ verpakt in plastic meteen in de kliko gejopt. Ik twijfelde zelfs nog even of dit onder de categorie ‘chemisch afval’ viel!

Inmiddels kunnen we heerlijk douchen zonder daarna de badkamer te hoeven dweilen.
De rest van de verbouwing volgt nog.

Ik ga nu eerst wat Pokon bij mijn geldboompje gooien.

Enne… mocht u een bijdrage willen leveren… via het mailformulier kunt u mijn rekeningnummer opvragen…