Ondanks het gigantische aanbod van slechte tv-programma’s, blijf ik soms even op de bank zitten om iets te kijken. En dan blijken sommige programma’s zelfs leerzaam te zijn!

Vanavond heb ik naar ‘Blik op de Weg’ zitten kijken. Naast het krijgen van hoge bloeddrukverschijnselen bij het zien van de capriolen die sommige automobilisten uithalen, heb ik ook nog wat opgestoken! Er werd uitgelegd wat je precies moet doen als je met je auto te water raakt. Aangezien me dat geen pretje lijkt, heb ik goed opgelet.

Voor degene die het programma gemist hebben, nog even de belangrijkste punten op een rijtje:

1. Blijf vooral kalm.
   Dit is natuurlijk géén probleem en spreekt voor zich. Terwijl je rustig een deuntje fluit en vriendelijk zwaait naar toesnellende ramptoeristen, bedenk je in alle rust hoe je het beste uit je zinkende auto kunt komen.
2. Doe alle lichten van de auto aan, inclusief de binnenverlichting.
   Dit is om het voor jezelf wat makkelijker te maken. Ontsnappen in het donker schijnt nogal tegen te vallen. Bijkomend voordeel: mocht het je niet lukken tijdig de auto te verlaten, dan kan de brandweer je auto makkelijker vinden om je lichaam te bergen.
3. Maak je gordel los. Als dit niet lukt, snijd je hem door met het mes aan de lifehammer.
   Die je natuurlijk binnen handbereik in je auto hebt! Niet? Snel eentje kopen!
4. Als je elektrische ramen weigeren, sla je de ruit in met je lifehammer.
   Zie je wel! Ik zei het toch! Je moet écht zo’n ding hebben! Ze zijn multifunctioneel. Naast gordels doorsnijden en raampjes inslaan, zijn ze bovendien ook erg handig bij vervelende bijrijders en/of jengelende kinderen in de auto.
5. Draai je rug naar het portier en ga op je hurken op je stoel zitten. Steek je koppie naar buiten, pak de rand van het dak vast, ga op de rand van je portierraam zitten met je benen nog in de auto.
   Het is heel verstandig om van te voren eens te proberen of je door het raampje past. Als dit niet lukt zijn er twee opties; a) een andere auto kopen. b) drastisch afvallen.
6. Laat je voorzichtig achterover in het water vallen.
   Op het dak van je auto klimmen en heel hard ‘Help’ roepen mag ook!

Ik heb in mijn nieuwe autootje allerlei elektrische snufjes. Centrale portiervergrendeling, cd-speler en elektrische ramen. Best prettig allemaal, maar je moet er niet aan denken dat je je auto niet uit kunt omdat de ramen niet meer open gaan. Fijne troost dat je tenminste nog cd’tjes kunt draaien terwijl je zinkt (als je cd-speler nog werkt…), maar ik ga van de week toch eerst maar zo’n lifehammer halen!

Het leek me ook niet verkeerd om Michelle eens haarfijn uit te leggen wat ze moet doen, in geval van ‘auto te water’. Toen ik het theoretische gedeelte had uitgelegd, zag ik een ondeugende blik in haar ogen verschijnen. “Zullen we het proberen, mam?”. Mijn nieuwe auto de sloot in rijden, ging me iets te ver maar even ‘droog-oefenen’ moest kunnen, vond ik. Het was tenslotte donker buiten; het risico van buren die plat gingen van het lachen was te verwaarlozen.

“Je moet wel je jas aan!”, waarschuwde Michelle toen ik zonder jas naar buiten liep. “Je moet ook met je jas aan door het raampje kunnen!” Ik zuchtte eens diep en trok mijn jas aan. Ondertussen kreeg ik visioenen van mezelf, gehuld in mijn dikke winterjas, helemaal klem in het raampje van mijn autoportier. Op de parkeerplaats voor mijn huis, moet dat toch een bijzonder vreemd gezicht zijn…

Giechelend kropen we in de auto en deden de raampjes naar beneden. We kropen op onze stoelen en kropen naar buiten. Het lukte, maar ik kan me voorstellen dat de moeilijkheidsgraad iets hoger ligt bij een auto die in het water drijft! Maar we kregen het voor elkaar! Over het dak van de auto keken we elkaar glunderend aan. Het paste! Ik paste zomaar door mijn portierraampje. Ik had zelfs nog plaats over!

Al met al, was het een leerzaam avondje. Morgen ga ik eerst op pad voor een lifehammer. En ik breng meteen een zak chips mee!
Ik pas tenslotte nog makkelijk door mijn auto-raampje!