Bekentenis: ik haat voeten. Ik vind voeten vies. Ik vind voeten eng. Ik wil geen voeten zien. Ik wil geen voeten aanraken. Voor de voeten van mijn bloedeigen kind zou ik een uitzondering maken. Maar over het algemeen moet ik niks hebben van voeten. En, misschien een beetje gek, iedereen moet ook van mijn voeten afblijven. Geen voetmassages voor mij. Gewoon afblijven!
Toch vertroetelde ik mijn voeten altijd wel. Voetenbadjes, nagels lakken, ik deed mijn best. Maar echt gecharmeerd van mijn voeten was ik niet. Tot ik tijdens de mantelzorg-jaren besloot eens wat liever voor mezelf te zijn en mezelf af en toe eens te verwennen.
Ik ging op zoek naar een pedicure. Dat was nog best een dingetje want hoe vind je een goede pedicure? Ik las reviews op internet, maar ik zocht vooral op pedicures die aangesloten waren bij ProVoet. Toen ik uiteindelijk een adresje gevonden had, bleek de pedicure in kwestie ook nog eens medisch pedicure te zijn. Dat stelde me enigszins gerust. Met een beetje mazzel zou ze niet onder de indruk zijn van mijn horrelvoeten. En ik maakte een afspraak.
Mijn dochter viel om van verbazing toen ze hoorde dat ik naar een pedicure zou gaan. ‘Mam’ waarschuwde ze voorzichtig ‘Je weet toch dat ze aan je voeten gaat zitten, hè?’. Ja, dat wist ik. En ik zag er best wel een beetje tegenop. Maar toevallig bleek de pedicure die ik uitgezocht had een leuke, vrolijke kletstante. Geen opsmuk, gewoon een hele nuchtere vrouw met een mooie praktijk aan huis. Dat ze een familielid heeft met niet aangeboren hersenletsel maakt dat we elkaar goed begrijpen en dat ik lekker mijn ei bij haar kwijt kon en kan. Soms komen mensen niet voor niets op je pad.
En het mooiste was dat ze mijn horrelvoeten helemaal niet horrel vond! Ze maakt ze gewoon een klein beetje mooier terwijl we gezellig bij kletsen en zij mijn nagels lakt. Want dat kan ze veel beter dan ikzelf. Ik zou nooit meer zonder mijn pedicure kunnen. Maar ik blijf het een vreemde beroepskeuze vinden*. Ik moet er niet aan denken…
Ga jij wel eens naar de pedicure?
*Uiteraard heb ik mijn pedicure gevraagd waarom ze pedicure is geworden. Het antwoord was simpel. Ze begon als manicure maar daarmee verdiende ze niet genoeg om rond te komen.
Nee, ik ben nog nooit bij een pedicure geweest en dat is niet omdat ik vies van voeten ben Ik ben heus wel zuinig op mijn voeten, ze dragen mij immers het leven door.
Nog nooit geweest! Ik lak ook niks, heb ooit zo’n puimsteentje gekocht maar kreeg het idee dat er alleen maar meer eelt kwam daarna dus daar ben ik ook weer mee gestopt. Maar ik vind het eerlijk gezegd ook niet belangrijk genoeg.
Nog nooit geweest maar ik twijfel al jaren.
O ja heerlijk een pedicure, ik rolde erin door Henk, die zúlke dikke nagels had dat ik hem niet kon helpen toen hij het zelf niet meer kon. Ik vond een lieve vrouw die het aan huis komt doen en om het voor haar de moeite waard te maken liet ik ook mijn voeten doen en dat is zo gebleven ook nu Henk er niet meer is.
Ik denk dat ik één keer naar de pedicure geweest ben. Verder houd ik het gewoon zelf bij.
Wat bijzonder dat je ook nog fijn met haar kon praten. Wat een fijne bonus als het ware. En ik vind je voeten heel mooi geworden.
Haha, ik hou ook niet zo van voeten.
Wel heel mooi dat je zo´n fijne pedicure hebt getroffen!
Ik ben veel te kriebelig op mijn voeten en ben te bang voor woorden om uit reactie daarop iemands rib te breken. Lang verhaal kort, nope. Ik heb een horrelteentje en Vriendjelief houdt die bij.
Een vriendin van mij is pedicure. Voor ik haar kende was ik er nog nooit geweest. Nu laat ik mijn voetjes soms ook even verwennen. Gelijk een leuke date met haar ook!
tQuyGROwsFxU
Nog nooit bij een pedicure geweest en ik hoop er ook niet naartoe te hoeven. Ik heb niets tegen voeten, maar net als mijn handen knip ik alleen de nagels en dat is het!
zwqsAhdiR
Ja, m’n moeder is jaren lang pedicure geweest en was ik oefen model en in buitenland ging ik met regelmaat. Al is het daar meer lakken en voet massage dan echt eelt weghalen. Nu ga ik niet meer en doe ik het zelf al ga ik wel weer naar de manicure /nagel styliste hier.
zou zelf nooit aan voeten kunnen friemelen en hetzelfde geldt voor het beroep tandarts.
Ik ga al jaren naar de pedicure, kwam eigenlijk omdat ik steeds moeilijker bij mijn teennagels kon komen. Ik ga eens in de 8 tot 10 weken of zo en zou er niet meer buiten kunnen.