Open Bredase Turnkampioenschappen 2007.

In de tijd dat Michelle haar turntraining nog hier in de wijk kreeg en ik haar op de fiets wegbracht, keek ik vol leedvermaak naar de ouders langs het voetbalveld. Vaak regende het en stonden de ouders, gewapend met paraplu’s en regenpakken, langs de kant van een verzopen voetbalveld hun kroost aan te moedigen. Ik daarentegen, fietste naar de gymzaal, dumpte mijn kind en vertrok weer naar huis, waar ik lekker warm en droog nog een kopje koffie voor mezelf zette.

De laatste jaren valt het me steeds vaker op dat de wedstrijden op turngebied vaak vallen op prachtige lentedagen. Zo ook dit jaar.

22 april 2007, de dag dat het zulk stralend weer was…
Terwijl de ouders van allerlei voetbalsterretjes relaxed naast het voetbalveld van de zon zaten te genieten, zat ik de hele middag opgesloten in een sporthal om dochterlief (vijf hele minuten lang) aan te moedigen tijdens haar turnactiviteiten.

Vol goede moed, weliswaar, want Michelle had deze keer zowaar geen blessures opgelopen vlak vóór de wedstrijd. We kwamen net terug uit Amsterdam, ze was niet onder een tram gelopen, ze had geen gekneusde duimen, geen gekneusde teen en ook haar springscheen hield zich rustig.

Dus turnde Michelle voor het eerst sinds lange tijd een beetje normale wedstrijd. Ze begon op balk. Ging prima, al moest ze (in turntermen), ‘één keer het toestel verlaten’ (lees: ze viel van de balk).

Sprong ging prima. Die zit er wel in. De vloeroefening was een beetje behelpen. Uit tijdnood werden de vrije oefeningen niet met muziek op vloer geturnd maar gewoon op de lange mat. Daardoor kon Michelle geen arabier-flik-flak springen en was het even puzzelen om de oefening om te toveren tot iets wat in baantjes uitgevoerd kon worden. Ze vergat dan ook spontaan de pirouette, hoewel dat mij niet opgevallen was.

Daarna brug. Slik…
De vorige keren ging dat behoorlijk de mist in. Hoewel ophurken niet lukte, zag ik wel een zolendraai en een kip voorbijkomen. En Michelle maar zuchten: “Mama, dat heet ‘kIEp’!” Who cares? Ze deed ’m en mama was trots! Eindresultaat: een prachtige vierde plaats!
Een mooie afsluiting, want gezien onze verhuizing naar Amsterdam waren dit de laatste Bredase Kampioenschappen. Volgend jaar proberen we het boven de sloot!

(Note 2 self; bij de volgende wedstrijd de dosis Valium verhogen en de camera stilhouden!)

http://vid5.photobucket.com/player.swf?file=http://vid5.photobucket.com/albums/y162/nicky0607/OpenBredaseKampioenschappen2007klei.flv

8 gedachten over “Open Bredase Turnkampioenschappen 2007.

  1. Astrid

    Dankzij jou log weet ik nu ook tenminste wat van turnen en hoe moeilijk de kip, sorry, Kiep is. Maar hij lukte gelukkig maar mooi op het filmpje.
    En 4e plaats… een plek om trots op te zijn.

  2. Astrid

    Dankzij jou log weet ik nu ook tenminste wat van turnen en hoe moeilijk de kip, sorry, Kiep is. Maar hij lukte gelukkig maar mooi op het filmpje.
    En 4e plaats… een plek om trots op te zijn.

  3. Leidse Glibber

    Goh als het een beetje meezit kunnen we Michelle dus eerdaags zien bij de open Zuid Hollandse kampioenschappen.
    Veel plezier dit weekend in Amsterdam en neit tevel kopen op de vrijmarkt he.

  4. Lind@

    Als je op Mika meedeint, staat het beeld stil.
    Het is wel 1 van mijn favo zangers.
    Goede prestatie daar als afsluiting, al lijkt mij het zo’n onaardige plaats (4). Val je net buiten de boot.
    Mooie cijfers.
    Succes met alle voorbereidingen.
    Lind@

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *