Vorig weekend heb ik Michelle achtergelaten bij een tentje ergens in Beekbergen, waar ze meteen ingelijfd werd bij de ‘Witte Eenden’. Samen met een heleboel andere kinderen mocht ze een week lang op kamp. Keten, dansen, zingen, spelletjes doen, maar vooral iedere dag turnen. Ze had er ongelooflijk naar uit gekeken.
Afgelopen zaterdag was het zover en mocht ik dochterlief weer ophalen op haar logeeradres. Na een rit van anderhalf uur liep ik zoekend over het terrein tot ik haar ineens zag verschijnen. Enigszins vervuild, maar op het oog nog helemaal heel, vloog ze om mijn nek.
Ik was erg blij haar te zien. Via haar meegesmokkelde mobieltje, dat ze later van de leiding gewoon mocht gebruiken, had ze me al op de hoogte gehouden van haar wel en wee.
Ja, het was gezellig, maar soms was ze een beetje eenzaam. Normaal gesproken schijf je voor het turnkamp van de K.N.G.U. in samen met andere leden van je turnvereniging en neem je je eigen trainster mee. Van Michelle’s turnvereniging wilde of kon niemand mee en haar trainsters zitten momenteel in Italie om te genieten van een welverdiende vakantie.
Mijn Dappere Dodo liet zich echter niet kennen en we schreven haar moederziel alleen in voor een week turnkamp. Op de zomerkampen waar ze al eerder heen ging, had ze binnen no-time contact met andere meiden en bloeiden prachtige vriendschappen op. Dit keer ging het wat minder soepel omdat de andere meiden in groepjes van hun eigen vereniging kwamen kamperen en dus vooral met hun eigen clubgenootjes optrokken.
Toch was het leuk, al lag heimwee voor Michelle deze keer wat meer op de loer dan anders. Maar ze heeft zich prima vermaakt. Bloody hot was het natuurlijk, zoals momenteel overal in Nederland, zodat er bouillon geserveerd werd om het zoutgehalte van de kids op pijl te houden. Michelle heeft gezwommen in recreatieplassen en zwembaden, gewinkeld in Deventer, discofeesten gehad, de zeephelling afgeglibberd, spelletjes gedaan, liedjes geleerd, gedanst en vooral veel geturnd. Elke dag twee en half uur, zoals een echte topturnster!
Dat was best zwaar, zeker met dit weer. Onderdeel brug was na één training al over omdat ze een enorme blaar op haar hand kreeg. De andere meiden waren van een iets hoger niveau wat natuurlijk weer allerlei waardevolle tips opleverde. Ze heeft haar handstand op de balk verbeterd en vreselijk geoefend op haar arabier-flick-flack. Bovendien heeft ze Verona van de Leur en Anthony van Assche ontmoet op kamp. Leuk weekje dus, zeker nadat ze nog even gepraat heeft met Verona, die een heel gewone en aardige meid bleek te zijn.
Toen ik arriveerde om haar op te halen, werd er meteen een nieuw vriendinnetje opgetrommeld om midden in een stoffig en warm bos een nieuw kunstje te laten zien.
Natuurlijk zijn we even gebleven om de afsluiting van het kamp mee te maken. Met alle ouders in een grote tent keken we toe hoe onder luid applaus de groepen kinderen één voor één binnen kwamen en hun ingestudeerde dansje, liedje of yell lieten zien.
Petje af voor al die vrijwillg(st)ers. 300 kinderen per week, zeven weken lang. In totaal dus 2100 kinderen die dansen, turnen, zingen, zwemmen, spelen en keten. En natuurlijk ruzie maken, heimwee hebben, ziek worden en vervelend zijn… Toch was iedereen van de leiding bij de feestelijke afsluiting van de kampweek nog even gedreven als bij de opening!
Prachtig ook om te zien hoe 300 kinderen in de leeftijd van 6 tot 18 jaar wildenthousiast allemaal hetzelfde dansje deden om het kamp af te sluiten en van geen ophouden wisten!
Eenmaal thuis moest ik meteen door naar de 75ste verjaardag van mijn moeder om samen met mijn zus en schoonzus ‘terras te lopen’ en alle visite te voorzien van hapjes en drankjes. Tussendoor rende ik af en toe naar huis om de wasmachine aan te zetten. Michelle had zowat haar complete garderobe meegenomen op kamp en alles vuil, klam en stinkend mee terug gebracht. Ze had haast niets meer over om aan te trekken. Gelukkig had ze dat ook niet echt nodig… Toen ik terug naar huis ging om het eerste wasje op te hangen, was madam ver weg in dromenland. Gevloerd door een week lang turnen en nachtenlang keten.
De volgende dag moesten er nog steeds wat wasjes gedraaid worden. Ik propte de machine weer vol en nam in de vlucht nog een stapeltje kleren mee die op de grond lagen in Michelle’s kamer. Toen de wasmachine klaar was en ik de was op wilde hangen, zag ik voor het raampje van de wasmachine Michelle’ mobieltje zitten…
Op 40 graden meegewassen, weliswaar met speciaal kleurwasmiddel én wasverzachter, maar het was ‘m toch niet goed bevallen. Hij was klinisch dood…Na een middagje drogen bleek de schade mee te vallen. Mobieltje leeft weer; alles werkt nog! Een meevallertje dus.
Ondertussen wast de wasmachine het laatste wasje. Alles is weer schoon, zelfs Michelle’s mobieltje! Mijn vakantie gaat nu écht beginnen. Wat ik ga doen? Strijken… vooral heel veel strijken…
Hieronder een korte impressie van Zoka 2006 én Michelle’s nieuwste kunstje, samen met Hilja.
Ik begrijp het helemaal. Wanneer de anderen allemaal bekenden om zich heen hebben voelt dat toch een stuk fijner. Dat merk je toch met bepaalde dingen. Wat lief van je dat je een mobieltje mee liet smokkelen hihi, ik zou dat psies zo doen. Geeft toch een fijn gevoel, zelfs als ze hem niet zou gebruiken. Toch? Gelukkig dat het mobieltje de wasbeurt overleefd heeft! En nu issie inderdaad helemaal schoon. Kunnen ze weer vieze praatjes verkopen over en weer :p hahaha
Gefeliciteerd met de verjaardag van je mamsie *denkt aan netgeveegd bureau van Nicky en stopt confetti terug in zakje*
Dikke knufff en een warme groet uit Eindhoven!
Ik begrijp het helemaal. Wanneer de anderen allemaal bekenden om zich heen hebben voelt dat toch een stuk fijner. Dat merk je toch met bepaalde dingen. Wat lief van je dat je een mobieltje mee liet smokkelen hihi, ik zou dat psies zo doen. Geeft toch een fijn gevoel, zelfs als ze hem niet zou gebruiken. Toch? Gelukkig dat het mobieltje de wasbeurt overleefd heeft! En nu issie inderdaad helemaal schoon. Kunnen ze weer vieze praatjes verkopen over en weer :p hahaha
Gefeliciteerd met de verjaardag van je mamsie *denkt aan netgeveegd bureau van Nicky en stopt confetti terug in zakje*
Dikke knufff en een warme groet uit Eindhoven!
Allereerst nog gefeliciteerd met je moeder.
Je bent ook een “gek” mens ook he, geef je aan niet meer of bijna niet meer te loggen.
Kom je met een log waar zowat 3 maanden leesplezier in zit.
Maar leuk voor Michelle dat ze genoten heeft op het turnkamp.
Heb alleen te doen met de leiding 7 weken lang elke week 300 kinderen, ik geef het je te doen, echt petje af.
Leuk weer iets gelezen te hebben en hoe was jou weekje Amsterdam, laat mar klasse natuurlijk, en zo hoort het.
Hoi
Ik kom een bezoekje en kijkje nemen.
Wat zie erg leuk uit. Heb je warm gahad afgelopen week?
Ik wel en te heet en zweten, mag mij wel minder warm.
Fijne avond.
Groetjes van Annette
Hoi
Ik kom een bezoekje en kijkje nemen.
Wat zie erg leuk uit. Heb je warm gahad afgelopen week?
Ik wel en te heet en zweten, mag mij wel minder warm.
Fijne avond.
Groetjes van Annette
Whahaha, jij ook aan de strijk ?!!!
Ik heb de ventilator tegenover me staan hoor anders hou ik het niet uit.
En nog van harte gefeliciteerd met je moeder.
Hoi Nicky
Nog van harte gefeliciteerd met je moeders verjaardag !
Stoer dat Michelle het toch naar haar zin heeft gehad op het turn kamp , dat zal niet mee vallen als je er niemand kent ….
Haha wat een bof dat het mobieltje nog werkt na zijn was beurt !
Sterkte met het strijken ppfffff
werd laatst door een regenbui overvallen, drijfnat en mobieltje ook. Deed het niet meer, maar na een uurtje drogen ging het ook hier alweer beter,
Niet te geloven!
Weer terug uit Italie en leuk om te lezen dat je, ondankt wat heimwee, een leuke zoka hebt gehad. Echt een leuk nieuw kunstje dat je hebt geleerd! Lukt de arabier – flikflak nu al helemaal alleen?!?!
Ik begin morgen weer met trainen, ben benieuwd wat ik er nog van bak…
Ook hier een hoop was- en strijkgoed. Die was draai ik nog wel zelf maar de strijk laat ik toch echt liggen. Dat mag hulp Antonia morgen weer doen, Hi Hi!!
Goed van Michelle dat ze alleen op kamp ging. Ik zie dat Michou nog niet zo gauw doen. Knap kunstje op dat filmpje, wel werd ik er erg draaierig van.
Even reactie op reactie, leuk he hoe Lobbes met die kleine omgaat, hij is echt heel voorzichtig en dol enthousiast als ze komt.
Terwijl ze pas 4 keer geweest is de laatste weken.
Klinkt misschien stom maar vind dat wel leuk.
Heb je trouwens ook op Noompies log gekeken, die beschrijft het vanuit haar visie.
Mijn dochter is deze week op ZOKA, ze gaat voor de 3e keer alleen, en bij opgave vraag ik altijd om een tent met meisjes die al;leen of met z’n 2en komen. Dat is ook deze keer weer gelukt: 4 meiden die alleen zijn en 3 groepjes van 2. Even afwachten natuurlijk, maar het komt vast weer helemaal goed.
Hey hey
Wat super leuk om te lezen, ik was zo erg benieuwd maar heb eerder nog geen tijd gehad ernaar te vragen en toen Michelle laatst online was op msn viel mijn internet er steeds uit….
Maar ik lees dat je het op soms alleen zijn na, het erg leuk hebt gehad!!
En dat kunstje wil ik in het echt ook wel eens zien hahahaha. Echt cool!
Hallo!
Hier een reactie van een staflid en leiding van de KNGU Zomerkampen. De laatste van 7 weken is net voorbij en alles is opgeruimd. We hebben er een goed gevoel aan overgehouden. Leuk dat ouders zo’n stukje schrijven over de zomerkampen.
Wil je meer zien, kijk dan eens op http://www.zoka.nl, weekverslag.zoka.nl of foto.zoka.nl
We (ca. 700 vrijwilligers) hebben met veel genoegen de ruim 2800 deelnemers een week kamp bezord.
Tot volgend jaar!