Een tijdje terug kreeg ik een setje producten van Rituals. Een flesje handzeep, een tube bodyscrub, een tube bodymilk en een spuitbusje doucheschuim in een mooi doosje met de prachtige naam ‘Rituals of Sakura’ De flesjes stonden een tijdje in de badkamerkast tot ik na een zware dag hard toe was aan een ultiem relaxmomentje. Op de verpakking las ik: ‘Tijdens de eeuwenoude Hanami ceremonie in Japan viert men de schoonheid van de Sakura bloesem. Deze kersenbloesem symboliseert dat het leven en schoonheid vluchtig zijn en dat je er dus vol overgave van moet genieten.’ Dus ik besloot eens flink vol overgave te gaan genieten. Want voor je het weet, zijn je leven én je schoonheid vervlogen.
Met zo’n tekst zie je het helemaal voor je: zo’n slanke Japanse, in zo’n badkamer die op een Spa lijkt. Met schermen van rijstpapier en zen gestapelde stenen, weelderige groene planten en dikke witte handdoeken. Bevallig laat ze haar zijden kimono van haar schouders glijden, stapt ze onder het stromende water en verdeelt ze dat heerlijke doucheschuim over haar gladde huid terwijl de hele badkamer ruikt naar kersenbloesem. En ze geniet. Vol overgave.
Hoe anders is de werkelijkheid. Mijn badkamer lijkt in de verste verte niet op een Spa. Er staat één plastic namaak-plant en mijn handdoeken zijn verwassen rood. Ik heb geen zen gestapelde stenen en schermen van rijstpapier in mijn badkamer. Wel twee volle wasmanden met vuile was. En niks zijden kimono en bevallige schouders. Ik ben gewoon een iets te dikke, struise Brabantse met een oude badstoffen badjas. En eigenlijk had ik drie dagen geleden mijn benen moeten scheren. Maar ha! Ik had dus wel dat fantastische doucheschuim waar ik eens vol overgave keihard van zou gaan genieten.
Verwachtingsvol stapte ik onder de douche met mijn spuitbusje doucheschuim. Maar ik kreeg het niet voor elkaar om het knopje in te drukken om dat hemelse spul met de geur van kersenbloesem te voorschijn te laten komen. Kwam vast door mijn natte handen, bedacht ik. Dus stapte ik weer onder de douche vandaan, droogde mijn handen af en stapte terug onder de douche, angstvallig proberend mijn handen én het spuitbusje droog te houden.
Maar nee, dat werkte ook niet. Ik kon gewoon niet genoeg kracht zetten. Het leek er op dat ik twee handen nodig zou hebben om het knopje in te drukken. Maar waar laat je dan het doucheschuim, hè? Uiteindelijk wist ik maar één oplossing te bedenken. Ik klemde het spuitbusje doucheschuim overdwars tussen mijn buik en de tegels van de douche en hield mijn handen er onder. Boffen dat ik geen tengere Japanse ben met maatje 36! Ik gooide al mijn gewicht in de strijd en jawel! Er kwam zowaar doucheschuim te voorschijn. Het merendeel liep langs de badkamertegels regelrecht het putje in maar het beetje wat ik op wist te vangen, rook inderdaad lekker. En het was nét genoeg om mezelf in te zepen.
Maar om nou te zeggen dat ik vol overgave genoten heb?
Nee. Niet echt. Gevloekt heb ik wel. Vol overgave.
Dat dan weer wel.
Ik heb ook zo’n fles (gelukkig bijna op) en ik word ook heel gefrustreerd van dat knopje waar je ook echt hard op moet drukken. Ik vind het ook qua duurzaamheid niet echt top dat al die flessen dan zo’n mechanisme hebben. De volgende keer ga ik gewoon weer lekker genieten van een random douchegel met een normale opening die je gewoon voor weinig geld bij de Action ofzo koopt.
Goh. Ik dacht dat mijn flesje misschien een fabricagefoutje had. Maar jij hebt dat dus ook! Mijn flesje is gelukkig leeg inmiddels.
Wat heb je dit weer heerlijk geschreven haha!!
Zo erger ik mij altijd aan “proef” verpakkingen. Waarschijnlijk heet dit zo omdat ik deze nooit onder de douche open krijg. Ik moet ze met mijn tanden kapot scheuren om daarna te proeven waar ik mij mee in sta te zepen…
Ja! Dat! Dat is ook zo irritant!
Daarom gebruik ik gewoon geen zeep, maar geniet volop van de luxe van heerlijk, aangenaam warm, stromend water over mij heen. Stuk goedkoper ook.
Natuurlijk stik ik bijna van het medeleven bij al jouw ellende, niet van het lachen hoor, écht niet. Ik kan er niet over meepraten want ik gebruik nooit zeep en ook dit merk gebruik ik niet, is volgens mij niet heel goedkoop.
Ik geloof je. Denk ik.
Hahahaha, sorry. Maar herkenbaar, soms zijn die krengen bijna niet te hanteren.
Ik heb gelukkig een buurvrouw die ik er regelmatig gelukkig mee maak als ik weer eens van de postcodeloterij of zoiets zo’n pakket krijg. Maar begin nu ook de herrie bij de buren een dag later te begrijpen 🙂
LOL. Geweldig beschreven! En ik herken dat het schuim e r soms haast niet is uit te krijgen, of het spuit inderdaad tegen de muren.
Oh zo beeldend beschreven. Ik zie je gewoon staan in je douche. Heel herkenbaar, ook van die proefmonstertjes zoals Deborah schrijft. Had het van de week met een spuitflacon zonnebrand. Hoe ik ook pompte en draaide aan de dop niets kwam eruit. Pas na prutsen met een mes en het inkorten spuitjstsafje floepte pompje verder omhoog . Altijd bedacht en ontworpen door een man denk ik dan.
Moet haast wel. Wij vrouwen zouden zoiets nooit bedenken.
Ik krijg al ritueel de jeuk van de naam alleen al. Maar heb wel zitten lachen hierom, die verpakking had hier na twee pogingen buiten gelegen. Maar mocht ik weer van die zooi krijgen, dan zal ik het met liefde voor je bewaren:D
Ik ga niezen van rituals en geef dat spul altijd weg. Vol overgave, dat dan weer wel.
Ik geef het meestal ook weg. Maar ik had gehoopt er deze zelf van te genieten.
Het is even een uitdaging, maar, deze lijn ruikt wel super lekker. Ik zou gewoon voor de handcréme of bodybutter gaan, die zijn een stuk gebruiksvriendelijker. 🙂
Och HEEL herkenbaar… Hoewel ik het wel lekker spul vind. Aangezien onze badkamer in Augustus vernieuwd is, heb ik nog een heel pakket ervan bewaard om te kunnen genieten. Van de geur dan. Niet van het op mijn lichaam spuiten inderdaad :’)
Neem je je gereedschapskoffer mee als je tegen die tijd gaat douchen?