Fotografie challenge twee was ‘Zwart-wit’ en begon met de zin ‘Zet je camera op monochroom’. Nah! Ik heb me nooit gerealiseerd dat dat kon! Maar inderdaad; na even zoeken in het menu, maakte mijn camera zwart-wit opnamen. Enthousiast maakte ik foto’s van de trap in de hal van het kantoor waar ik werk. En tot mijn verbazing zag die rare trap er in zwart-wit ineens veel beter uit dan in kleur!
Ik moest drie foto’s inleveren: schaduw, patroon en landschap. Het waren die weken in mei waarin het maar bleef regenen, dus stortte ik me als eerste op de opdracht ‘schaduw’. Daar hoefde ik niet persé voor naar buiten. Ik bouwde een heuse fotostudio in mijn huis. Met een beeldje op een krukje, stapels boeken en twee mobiele telefoons. En tadaaaa! Toen had ik een foto van het beeldje met niet één maar twee schaduwen!
Maar voor de tweede foto, met als thema ‘landschap’, moest ik toch echt naar buiten. Ik wilde een foto maken van de vuurtoren bij Wijk aan Zee maar het regende en het regende. Dagen aan een stuk. Tot het op een zondagavond ineens opklaarde. Ik bedacht me geen moment, sprong in de auto en reed naar Wijk aan Zee.
Ik twijfelde even om de pier op te lopen. Het was tenslotte al best laat. Zouden ze de hekken op de pier ‘s avonds sluiten? En zo ja, zouden ze dan eerst checken of de pier leeg is? Maar ik had mijn telefoon bij me en er zaten nog vissers op de pier. In het ergste geval zou ik door de kustwacht gered moeten worden. Weblogtechnisch leek me dat helemaal niet verkeerd dus wandelde ik de pier op.
Ik kuierde rustig naar de vuurtoren en maakte talloze foto’s. Op de heen weg in kleur omdat de avond te mooi was om alleen in zwart-wit te fotograferen. En op de terugweg in zwart-wit, voor mijn opdrachten. En ik maakte zomaar wat extra foto’s. Zoals die van dat stelletje dat met hun hond tussen hen in over de zee uit keek. Ik vond het onfatsoenlijk om zonder te vragen een foto van hen te maken. Maar ik leerde een wijze les: toestemming vragen doe je achteraf! Want toen ik beleefd toestemming vroeg, was het mooie foto-momentje voorbij. Voor de vorm maakte ik toch een foto. Ook leuk maar niet zo leuk als toen ze alledrie voor zich uit keken.
Toen ik tevreden was over mijn landschapsfoto’s vertrok ik naar huis. Maar ik besloot eerst nog een stukje over het strand te lopen. En daar zag ik ineens bandensporen! Die waren super geschikt voor de opdracht ‘patroon’. Als ik rond loop met mijn camera, voel ik me altijd een tikkie ongemakkelijk. Geen idee waarom, eigenlijk. Maar als ik iets zie wat ik wil fotograferen, vergeet ik dat gevoel meteen. Ik bedacht me geen moment en dook het zand in.
Zeker een kwartier lang kroop ik over het strand en bekeek de beste hoek van waaruit ik de mooiste foto’s kon nemen van de bandensporen. Ik zat op mijn hurken, kroop een stuk naar links, ging op mijn buik liggen, kroop weer naar rechts en ging daar weer liggen. Pas toen ik opstond en het zand van mijn kleding klopte, zag ik dat een wandelend echtpaar gestopt was en geamuseerd stond te kijken hoe ik over het strand kroop.
Ik groette ze vriendelijk terwijl ik weg liep. Het kon me niks schelen. Ik had mijn foto’s!
-
- Schaduw
-
- Landschap
-
- Patroon
Wauw!! Stuk voor stuk geslaagd. De eerste met de twee schaduwen daar kan ik naar blijven kijken. Trekt echt de aandacht. Tijdens mijn fotocursus leerde ze mij juist dat ik niet aan de knop “monochroom”op de camera mocht komen. Tijdens het nabewerken moesten we de foto’s omzetten naar zwart/wit.
Enne wat grappig: weblogtechnisch… zo denk ik ook altijd. Kan zomaar een mooi verhaal opleveren.
Dat later omzetten mocht ook. Maar ik wilde het eerst gewoon met mijn camera proberen. Is toch een wonderlijk iets, hoor. Een plaatje maken in kleur en het in zwart-wit terugzien.
Oooo, heel tof, zeg! Enne: ik moest lachen toen je schreef dat het weblogtechnisch wel een goed idee was, haha. Wat je al niet voor je lezers over zou hebben!
Een nachtje op de pier van Wijk van Zee. Natúúrlijk zou ik dan voor jullie over hebben. Kuch.
Mooie foto’s, ga ik ook eens uitvogelen op mijn camera.
Echt leuk om te doen!
Het landschap is weliswaar meer een “zeeschap” maar dat woord bestaat niet geloof ik.
Maar volgens mij heb je de opdracht meer dan prachtig vervuld.
Weblog technisch denken is me niet vreemd, heerlijk!
Dank je wel! En inderdaad; daar hebben we hier allemaal last van.
Wow, deze opdracht (en) zijn super geslaagd!!!!
Mooie foto’s geworden.
En hahaha, dat zinnetje over weblogtechnisch, geweldig!
Ik vind het zo leuk om te lezen hoe de opdrachten je nieuwe dingen laten ontdekken en inspireren!
Ja! Dat is precies wat ik ermee wilde. Je gaat ook anders kijken naar dingen, merk ik.
Dat lijkt me echt heel leuk Nicky!
U heeft talent….
Ik moest zo lachen om deze zin: Weblogtechnisch leek me dat helemaal niet verkeerd dus wandelde ik de pier op.
Dank u. En ja, alles voor de lezers, he?
Dat heb je mooi gedaan! Gaaf ook dat het beeldje twee schaduwen geeft.
Vaak zijn zwart wit foto’s mooier/sprekender dan in kleur
Dit zijn echt wel erg mooie foto’s geworden! Mag te trots op zijn…
Oh en ik heb dat ook altijd he.. Dat ik dan denk dit ziet er vast stom uit wat ik allemaal op de foto sta te nemen… Hoe ik erbij sta.. Maar ik ben altijd erg blij met m’n foto’s en ik doe het voor het resultaat naderhand 😉
Dat ‘uncle Bob’ mag je zo onderhand wel weglaten hoor! Prachtige foto’s.