Foto door Laurens Aaij. Winnaar Zilveren Camera 2006.
Het stormt enorm in de nacht van 31 oktober op 1 november in 2006. Door de vele regen die valt, stijgt het water en raakt een groep van 227 paarden ingesloten op een klein eilandje in de kwelder bij Marrum in Friesland. Twintig paarden komen om door onderkoeling en verdrinking. De overgebleven paarden staan hutje op mutje op een klein stukje hoger gelegen land en kunnen geen kant meer op. Men hoopt dat het water zal zakken en de paarden naar de vaste wal kunnen lopen, maar het water zakt niet snel genoeg.
Het leger wordt ingezet om de paarden met behulp van twee pontons naar het vast land te brengen. Maar het water is inmiddels iets gezakt en het vlot komt meerdere malen vast te zitten waardoor de reddingspoging mislukt. Ondanks dat het water iets gezakt is, staat het nog steeds te hoog voor de paarden om zelf naar de wal te lopen. Ze worden met een boot voorzien van voer en een dierenarts vaart regelmatig naar het eilandje om hun gezondheid te controleren. Maar er zijn grote zorgen dat nog meer paarden om zullen komen door onderkoeling of longontsteking.
Dan komt een groep jonge vrouwen op een briljant idee. Het water is nog iets verder gezakt en er wordt een route uitgestippeld tussen prikkeldraad, hekjes en slootjes door die nu, door het hoge water, niet zichtbaar zijn. De groep jonge vrouwen is van plan om te paard naar het eilandje te rijden en de leidende merrie van de opgesloten kudde een halster om te doen en haar mee te nemen naar het vaste land. Ze hopen dat de rest van de kudde haar zal volgen.
Op 3 november 2006 gaan de amazones te paard het water in. Het halsteren van de leidende merrie is niet eens nodig. Als ze de paarden op het eiland bereiken, volgt de hele kudde hen, zonder problemen, naar het vaste land. Na 15 minuten staat de hele kudde paarden veilig op het droge.
Het is bijna 15 jaar later maar ik moet nog steeds een traantje wegpinken bij het zien van de beelden van die enorme kudde paarden die eindelijk de vaste wal bereikt. Als er één gebeurtenis is waar ik bij had willen zijn, dat is het deze: de redding van de paarden van Marrum.
Waar had jij graag bij willen zijn?
Een filmpje van de redding zonder muziek vind je hier.
Inderdaad prachtig mooi. Ik zie de beelden ook met een brok in mn keel en betraande ogen terug. Vooral de moed van de amazones en het vertrouwen van de dieren in de mensheid (wat we vaak niet verdienen) ontroert me.
Ja, ongelooflijk he?
De inauguratie van President Obama had ik wel willen bijwonen, ik kan me herinneren dat ik kippenvel kreeg voor de tv, zo mooi om te zien hoe hij, zijn familie en de menigte straalden! En sommige aanwezigen huilden zelfs van geluk.
Oh ja, dat is ook zo’n prachtig moment!
Overigens… mijn reactie op jouw blog vallen in je spambox, denk ik.
Geen idee waarom…
Het blijft een prachtig en vooral indrukwekkende film om naar te kijken.
Wat het leger niet lukte, lukte deze dames wel! Goed gebruik gemaakt van kudde gedrag.
ps: met de muziek er onder is het wel een heel stuk mooier om naar te kijken.
Dat vind ik eigenlijk ook. Goede muziekkeuze ook!
Nou daar had ik óók wel graag bij willen zijn mits ik de rijvaardigheid en het leg van deze ruiters zou hebben. Wat het was zeker niet zonder gevaar.Echt prachtig en nóg indrukwekkender door de muziek.
Ik hoop dat alle ruiters een onderscheiding gekregen hebben want deze mensen hebben écht iets bijzonders gedaan.
Oh, ik zou niet mee hoeven op een paard, hoor. Gewoon op de kant staan kijken had ik mooi genoeg gevonden.
Ik herinner het me nog heel goed en die foto is gewoon ontzettend goed.
Die foto maakte toen ook in indruk op me.
Wat mooi zeg! En wat een goed idee van die vrouwen!
Goh heb dit helemaal gemist. Niet meegekregen in het buitenland. Wat machtig mooi.
Ha, wat grappig! Leuk dat je het toch gezien hebt nu.
Deze beelden vergeet je nooit meer, stond er eerlijk gezegd van te kijken dat het alweer zo lang geleden is.
Goh waar had ik bij willen zijn, tja bij een hoop dingen. Maar wat mij mooi lijkt is om een keer vooraan te staan bij de Last Night of the Proms in Londen, dat vind ik van kinds af aan al zo mooi.
Night of the Proms is geweldig! Ik ben jaren op een rij naar de voorstellingen in Ahoy geweest. Zo mooi!
Oh wauw, prachtig hoor! Waar ik graag bij had willen zijn.. Wat een goede vraag, daar ga ik nog eens over nadenken…
Onvergetelijk! Ik heb er toen met zoveel ontroering naar gekeken. Nu weer. Dank voor het delen. Ik ga nadenken waar ik bij had willen zijn.
Wat schitterend! Met van die heldenmuziek eronder werkt het nog beter. Ik heb dit niet meegekregen destijds (of ik heb een slecht geheugen en dat heb ik ook!).
Geen idee waar ik graag bij zou zijn geweest, maar af en toe ben ik heel benieuwd hoe ‘de politiek’ onderling dingen met elkaar bespreken … dus wellicht zou ik daar wel bij willen zijn (met het risico dat het vreselijk tegenvalt!).