Niet vooruit te branden.

Sinds vorige week is mijn vakantie voorbij en ben ik weer aan het werk. Min of meer, want de meeste van mijn collega’s zijn op vakantie en aangezien zij de verslagen en rapporten schrijven die ik redigeer en controleer, is het stil. Tel daarbij op dat bij de gemeenten, die ons de opdrachten verstekken, ook iedereen vrij is. En dan snap je dat de telefoon ook niet vaak gaat.

Mijn directe collega en ik werken, sinds corona, nog steeds om beurten alleen op kantoor. Niet omdat we elkaar niet aardig vinden, hoor. Maar het bevalt ons allebei prima om thuis te werken. En dan kan alleen als de ander op kantoor is, dus wisselen we onze werkdagen nog steeds af. En omdat we het allebei zo prettig vinden om thuis te werken, hebben we een heel handig trucje bedacht. Zonder dat we het afgesproken hebben, mailt degene thuis werkt, zo rond een uur of elf naar de collega op kantoor “Als de post geweest is, kun je de telefoon wel doorschakelen naar mij en naar huis rijden, hoor!” Van dat aanbod dat we elkaar om en om doen, wordt gretig gebruik gemaakt. Degene die ‘kantoordag’ heeft, rijdt naar huis en neem vervolgens van daaruit de doorschakeling van de telefoon weer over. Zo zijn we altijd bereikbaar en werken we allebei lekker veel thuis.

Of het komt door de stilte op het werk of door het mooie weer, ik heb geen idee. Maar ik heb grote moeite om in het ritme te komen en ben niet vooruit te branden. Hoewel ik de titel ‘Niet vooruit te branden’ gebruik, zou ‘Lui’ een betere omschrijving zijn. Want lui ben ik! Ik hang op de bank of op het balkon, ik lees veel en ik schilder een beetje. Mijn administratie doe ik op het laatste moment en mijn huishouden met frisse tegenzin. De wekelijkse boodschappen heb ik afgeschaft en ik wandel vrijwel elke dag even in het zonnetje naar de supermarkt om alleen te kopen wat ik die dag nodig heb. Ik ben zelfs te lui om naar het strand te fietsen. En het gebrek aan fietstochtjes compenseer ik dan weer wel door tv te kijken terwijl ik fiets op de hometrainer.

Het voelt als een soort extended vakantie of zo. Misschien was anderhalve week vakantie toch niet genoeg en zijn mijn lijf en mijn hoofd nog toe aan een beetje rust. Wat op zich niet zo vreemd zou zijn, na de afgelopen jaren. En wie ben ik om mijn lijf en mijn hoofd tegen te spreken? Dus blijf ik nog even in de mijn extended vakantie-modus. Dat mag van mezelf. Tot aanstaande maandag; dan heb ik drie weken gelanterfand en dan sleep ik mezelf van de bank. Beloofd!

24 gedachten over “Niet vooruit te branden.”

  3. Deborah

    Dan zou ik het er gewoon lekker nog even van nemen. Het weer leent zich er ook prima voor.
    Hier het zelfde verhaal. Bouwvak en scholen dicht. Collega’s met vakantie. Dus in de tussentijd lekker veel lezen en hier en daar een online cursus volgen.

  4. Netty

    Heerlijk om niks te doen, zeker met deze temperaturen, geniet van je rust, dat heb je meer dan verdient!

  11. Mevrouw Niekje

    Strak plan NIcky!! Het is zelfs verstandig om het wat rustig aan te doen met deze hitte, geen mens zal je dat kwalijk nemen! En indien wel, lekker puh! Toch lekker lui zijn nog even!! xx

  12. Koffie Digitalix

    Als het goed is heb jij je vandaag dan van die bank gezwengeld en ben je uit vakantie modus. Om heel eerlijk te zijn roept het weer nog steeds om vakantie. Dus als het kan, waarom geen vier weken. Van mij mag je…

Reacties zijn gesloten.