Met de Kerstdagen achter de rug en het nieuwe jaar voor de deur wordt het tijd om even terug te kijken. Kerst 2024 was goed. Net zoals heel 2024 goed was. Goed is eigenlijk een understatement; 2024 was gewoon fantastisch en ik had geen reden tot klagen.

Ik had dit jaar maar één uitvaart. In september overleed Ciska, het vriendinnetje van vroeger van mijn moeder. Wat heb ik genoten van de bezoekjes aan Ciska, samen met mijn moeder. De laatste keer dat we er waren, pakte mijn moeder Ciska’s hand bij het afscheid. ‘We zien elkaar in de hemel’ zei ze tegen haar vriendinnetje. En ik durf te wedden dat het zo is. Dat die twee het hoogste woord voeren daarboven.

Al vermoed ik dat mijn moeder het daarboven vooral druk heeft met dingen regelen voor mij. Hoe kan het anders dat er zoveel mazzeltjes op mijn pad kwamen dit jaar? Er was allereerst die super-de-luxe koffiemachine die ik kocht van de centjes die ze achterliet. Maar daarna was er die prachtige auto die ik voor een prikkie over kon nemen en een nieuwe fiets die me spotgoedkoop in de schoot geworpen werd door een buurvrouw die niet meer kan fietsen. Daarnaast heb ik sinds kort een vrijwel nieuwe mobiele telefoon die me ook haast niets kostte, dankzij zo’n luxepaardje in mijn omgeving dat een nieuwer model telefoon wilde. Ik bof!

Daarnaast was er die nieuwe baan, die ook al zo’n buitenkansje bleek. Uit nood, omdat ik de baan daarvoor zo verschrikkelijk vond, solliciteerde ik zonder dat ik überhaupt de vacature gelezen had. Ik vond het best ingewikkeld om iets compleet nieuws te leren, zeker omdat het nogal uitgebreide materie betreft. Maar mijn collega’s waren super lief en behulpzaam. En gaandeweg kreeg ik er steeds meer lol in om me te verdiepen in iets nieuws.

In de vakantieperiode waren we nogal onderbezet, zeker toen er ook nog een collega uitviel wegens ziekte. Apetrots was ik, dat ik – toen net een half jaartje in dienst –  samen met een collega die er ook nog maar pas werkte de boel draaiende wist te houden. Daarnaast kreeg ik zomaar een salarisverhoging met terugwerkende kracht én werd in december mijn jaarcontract omgezet in een contract voor onbepaalde tijd. Maar het allermooiste is dat we zo’n enorm leuk team zijn. We hebben echt zoveel lol samen. Heerlijk! Ik heb zo enorm geboft met deze baan!

En toch was er in 2024 één tragisch dieptepunt. En dat was mijn weblog. Ik denk dat ik nog nooit zo weinig blogjes geschreven heb. En ik denk dat ik nog nooit zoveel achter gelopen heb met het lezen van blogjes van anderen. Dat was op zich niet zo verwonderlijk; ik was een beetje druk.

Ik heb zojuist even mijn agenda van het afgelopen jaar doorgebladerd en geteld. Ik had het afgelopen jaar 139 afspraken. Dat waren vrienden die op bezoek kwamen, bezoekjes aan familie, lunches met vrienden en vriendinnen, etentjes, verjaardagen en workshops. Of gewoon avondjes film kijken en slap ouwehoeren. En die 139 afspraken waren alleen de afspraken die vooraf in mijn agenda genoteerd stonden. De keren dat er spontaan ‘iets leuks’ gedaan werd, staan hier niet eens bij. Ik bof met zoveel lieve mensen om me heen.

En verder bof ik met mijn lezers hier. Want hoe weinig ik ook blog en hoe weinig ik ook bij jullie bij lees, áls ik iets schrijf, reageren jullie altijd. Dank jullie wel daarvoor!

Ik hoop dat jullie fijne Kerstdagen hebben gehad en ik wens jullie veel liefde, geluk en gezondheid in 2025!