Al weken lag de vlag klaar en hadden we een strakke planning voor donderdag 17 juni 2010.
Op die dag zou het verlossende bericht komen.
Was Michelle geslaagd of niet?
Het kon eigenlijk niet missen, maar toch…
17 juni zou de decaan om half twee de leerlingen die gezakt waren of een herexamen hadden, gaan bellen.
Michelle zou die dag in Breda zijn.
En ik in Amsterdam, voor de middag aan het werk en met 's middags nog een afspraak.
Maar daarna zou ik naar Breda komen om samen met Mich de vlag te hijsen.
En zoals gewoonlijk liep onze planning weer eens in de soep.
Op woensdag blesseerde Michelle tijdens de turntraining haar enkel. Ze werd netjes thuis gebracht, maar had het na een paar uur op de bank zitten ook wel gezien.
Niet leuk om met je pootje omhoog te moeten zitten in een leeg huis in Breda, terwijl je moeder in Amsterdam is. Dus was tante Tina zo lief om ons pechvogeltje naar het station te brengen en was neef Daan zo lief haar in Amsterdam van het station te halen. En zo zat ze dus in Amsterdam met haar pootje omhoog.
Mijn afspraak voor donderdagmiddag heb ik afgezegd.
Nu Michelle tóch in Amsterdam was, wilde ik er 'live' bij zijn als ze de definitieve uitslag kreeg.
En zo zaten we die middag aan de pc gekluisterd, terwijl Michelle op MSN een groepsgesprek voerde met twintig klasgenoten. Soms meldden klasgenoten zich met het onheilspellende "ik ben gebeld…" wat betekende dat ze gezakt waren. Aan de hand van die berichten werd afgeteld hoe ver de decaan was met bellen. Op alfabetische volgorde, namen we aan.
Uiteindelijk duurde het nog ruim vijf kwartier voor de melding officieel op internet stond:
"Leerlingen 6 VWO: donderdag 17 juni:
Ben je niet gebeld, dan ben je geslaagd. Gefeliciteerd."
En toen kon officieel de vlag uit!
Maar die lag in Breda….
Dus hebben we ons moeten behelpen met de 'geslaagd!-'spullen, die ik onderweg naar huis nog snel op de kop had getikt om een kiekje te maken van mijn pas-geslaagde-kind.
Maar het feest is er niet minder om!
Michelle is geslaagd!!!

Lieve Michelle,
Van harte gefeliciteerd!
Ik ben trots op je!
Liefs,
Mama
Yiiiiiiiiiiieeeeeeeeehhhaaaaaaaaa!
Gefeliciteerd!
hoi michelle
eigenlijk wist ik het al omdat je het zelf al gezegd had dat je waarschijnlijk wel geslaagd was maar bij deze toch nog gefeliciteerd
tanta tina en nico
SUPER, gefeliciteerd, een hele prestatie en daar mogen jullie trots op zijn.
Beterschap met het pootje maar dat zal nu wel goed gaan.
Lind@
Ey Mich,
Balen van je pootje he… Maar wel fijn dat je je papiertjes binnen hebt. Zorgen dat t enkeltje snel weer goed komt, want anders kunnen we lastig de hele dag rondlopen in New York en Washington DC :D:D:D
Gefeliciteerd ennuhh al plannen???
Succes met het pootje, is niet de eerste keer dus zal wel weer goed komen.