Op Moederdag staat steevast een bezoekje aan mijn moeder op het programma. Dus valt mijn Moederdag meestal op de zaterdag vóór Moederdag. Zo ook dit jaar. Weken geleden kondigde Michelle al aan dat ik de zaterdag voor Moederdag vrij moest houden. We zouden ‘wat gaan doen’.

Ik blokte die zaterdagmiddag in mijn agenda en hoorde Frank uit. Maar die wist van niks. Op slinkse wijze probeerde ik vervolgens Mich uit haar tent te lokken. Ze zou toch wel iets loslaten? Van de kledingvoorschriften werd ik ook niks wijzer. De term ‘badpak’ kwam voorbij. Maar ook de term ‘hoge hakken’ waardoor ik even bang was een workshop paaldansen cadeau te krijgen. Toen ook ‘gala-kleding’ genoemd werd, wist ik dat de kledingadviezen alleen maar bedoeld waren om me van de wijs te brengen.

Vrijdag was ik niet veel wijzer geworden. ‘Het’ was een buitenactiviteit, ik zou het leuk vinden en ja, je werd er moe van. En Boef zou ook mee gaan. Het was mij nog steeds één groot raadsel.

Vrijdagavond prutste ik een taart voor mijn moeder in elkaar en stuurde dochterlief vervolgens een berichtje dat ik het niet te laat zou maken die avond. ‘Ik moet tenslotte morgen wél die klimwand op!’ stuurde ik. Ik kreeg alleen een ‘Haha!’ als antwoord. Dochterlief liet niks los.

Zaterdag zat ik om twaalf uur startklaar. Maar Mich dronk op haar gemak nog wat, overhandigde mij twee super-cadeautjes* en checkte om de haverklap Buienradar op haar telefoon op zoek naar een gat in de bewolking.

Om één uur gingen we eindelijk op pad. Mich checkte mijn kleding, voelde eens aan mijn lange broek en knikte goedkeurend. Ze adviseerde een capuchon en vroeg de autosleutels én de navigatie. Zij reed.

Na al die weken vissen, had ik in één keer uit kunnen vogelen waar we heen gingen door op de TomTom te kijken. Maar dat vond ik flauw dus hield ik mijn ogen op de weg gericht. Toen we richting Schiphol reden heb ik alleen even gemeld dat ik mijn paspoort niet bij me had. Maar dat scheen geen probleem te zijn.

We passeerden Schiphol en reden richting Beverwijk. De Beverwijkse Bazar? Nog nooit geweest, lijkt me leuk maar daar zou ik geen capuchon voor nodig hebben. We reden richting IJmuiden en reden, gelukkig, het Bunkermuseum voorbij.

Uiteindelijk zag ik de duinen en rook ik de zee. Michelle parkeerde de auto en loodste me, tussen de strandhuisjes door, naar de Beach Inn, een strandtent aan het strand van IJmuiden. En daar gingen we heerlijk lunchen. Terwijl de regen tegen de ruiten kletterde, deden wij ons te goed aan een niet te versmaden ‘Beach-inn-burger’. Toen we klaar waren met eten was het droog en maakten we alsnog een strandwandeling.

Het was niet de zonnige strandwandeling die Mich in gedachten had gehad maar ik vond het geweldig! Ik ben stapelgek op de zee én op storm dus ik vond het heerlijk op het strand. Uitwaaien! Lekker! We wandelden samen over het verlaten strand, we lachten om Boef wiens haartjes alle kanten op waaiden en kletsen lekker bij.

En zo werd Moederdag 2014 een dag met een gouden randje. Die kan regelrecht in de categorie ‘onvergetelijk’! Cadeautjes, een lekkere lunch en een stormachtig, verlaten strand.

Het was een schot in de roos, Michelle!
Dank je wel, lieve schat, het was top!

* cadeautjes: een sportband voor mijn iPhone en een ‘I love Mama’-mok. Natuurlijk heb ik die laatste al vaker cadeau gekregen maar die eerdere exemplaren heeft Michelle in gebruik. 😉