Vorige week werd de Loden Loekie uitgereikt. De prijs voor het slechtste reclamespotje. De keuze viel vast niet mee. Want wat zijn er toch enorm veel irritante spotjes! Wat is er toch gebeurd met de weergaloze spotjes van Centraal Beheer? Of die van de jongens van Amstel? Want laten we wel wezen; als je tv-avondje dan toch om de haverklap onderbroken moet worden door reclame dan graag met leuke reclamespotjes. Maar helaas. De reclame is tegenwoordig nog slechter dan de programma’s.

Deze keer viel Adelheid Roosen in de prijzen. Met haar spotje voor begrafenisondernemer Yarden. Eerlijk gezegd vond ik ‘m nogal meevallen. Ik denk dat het meer het onderwerp is, dat mensen tegenstaat dan Adelheid zelf. Als je na een dag hard werken lekker op de bank zit met je bakkie koffie, wil je gewoon niet horen dat we allemaal dood gaan. Arme Adelheid! Eén troost: in mijn top 3 van meest irritante reclamespotjes komt ze niet voor!

Op 3 staat bij mij de Falafel-reclame van Knorr. Leuk, hoor! Om je kinderen te laten helpen met koken! Heel gezellig en ook nog eens heel pedagogisch verantwoord. Maar als je dan toch pedagogisch verantwoord bezig bent, kun je je kinderen misschien beter meteen leren dat ze NIET hun handen af mogen likken tijdens het koken. Gatverdamme! Wat een viezeriken!

Op 2 staat de slechtste vader ever. Die van Peijnenburg. Terwijl zijn arme dochtertje door een hoosbui in the middel of nowhere naar huis fietst, staat hij uit het raam te staren en peperkoek te eten. En we hebben het niet over een beetje regen, hè? We hebben het over een enorme stortbui, compleet met windstoten. En ondertussen staat pa in zijn riante woning met luxe keuken. Lekker warm binnen. En ik durf te wedden dat-ie een auto heeft. Een stationcar waarschijnlijk.

Maar pa is te beroerd om dochterlief even op te halen. Een beetje kerel was naar het voetbalveld gereden, had kind én fiets in de auto gegooid en gezorgd dat ze droog en veilig thuis kwam. En als het arme kind eenmaal binnen is, gaat-ie er ook nog klakkeloos vanuit dat ze verloren heeft. Tssss! Je reinste kindermishandeling is het.

Maar met stip op nummer 1 staat bij mij dat bloed-irritante mens van Activia. Jeetje! Wat een figuur is dat! Die krijgt van mij de Loden Loekie!

Scene ’s morgens vroeg in de keuken: ‘Spitsuur!’ kirt het Activia-mens. Op de achtergrond zie ik een echtgenoot. En er loopt één kind rond. Eén kind! In pyjama nog notabene want tja, het is spitsuur ’s morgens, volgens die muts. Spitsuur is als je in je eentje vier kinderen onder de vijf om half negen op school moeten zien te krijgen. Gewassen, aangekleed en met gevulde maagjes. Spitsuur is NIET met twee volwassen één kleuter aankleden.

En dan gaat het Activia-mens iets DOEN. Want hé! Ze heeft een actief leven, hoor! ‘Aan de slag!’ roept ze enthousiast. En op de klok achter haar is het inmiddels tien uur. Tien uur? Da’s een mooie tijd om te beginnen, zeg. Om tien uur heb ík er al een halve dag opzitten. En dat zonder Activia.

Gelukkig heeft de Activia-mevrouw nog puf om ’s middags een stukje te gaan rennen. En eerlijk is eerlijk; die puf om te rennen heb ik dan weer niet. Ik denk dat dat komt omdat ik iedere dag om 7.00 uur ’s morgens van huis ga en om 18.15 uur pas weer thuis kom. Maar het kan natuurlijk ook komen omdat ik geen Activia eet.

Misschien moet ik het toch eens proberen. Misschien word ik dan wel nét zo actief als de Activia-mevrouw. Maar ik durf niet. Ik ben bang dat ik dan ook zo’n lelijke navel krijg!

https://youtu.be/lHIw7L1XjF8