Vanaf het moment dat ik hem leerde kennen (in 2010; toen ik nog een hondenmens was) was het me al duidelijk dat onze Spike een flinke jongen is. Iets met zware botten, fluister ik hem vaak geruststellend toe. Want hij ziet er prima uit. Sterker nog; ik houd er wel van! Mijn grote vent! Als-ie naast me gaat liggen als ik op de grond zit en zich behaaglijk tegen mijn been aan schurkt, kan ik dat wel waarderen. Eén meter rode kater. Acht kilo cuteness. Maar gezond is anders natuurlijk; dat weten wij ook wel.

Toen Spike in 2016 bij de dierenarts terecht kwam door verhuisstress, werd het tijd om in te grijpen. Dat vond ook de dierenarts, die geschokt opmerkte dat Spike zelfs vet rond zijn píemel had. Ze keek me aan alsof ze nog nooit zoiets vreselijks gezien had. Oh. Nou. Sorry, hoor.  Ik moet eerlijk zeggen dat ik de piemel van Spike nog nooit gezien heb dus ik had geen idee. Maar zij had Spike een katheter gegeven dus zij kon het weten en ik geloofde haar op haar woord.  En dus ging onze Spike op dieet. Aan het dieetvoer en ondertussen probeerden  wij om meneer een beetje te laten bewegen.

Maar ja, Spike is inmiddels bijna 17 en een binnenkater. We kochten ons suf aan balletjes, speelgoedmuizen en veertjes aan stokjes maar onze Spike gaf geen sjoege. Oh, hij vindt het machtig mooi als je door de kamer loopt terwijl je een speeltje achter je aansleept. Daar kan-ie uren naar kijken. En in een dolle bui wil-ie nog wel eens één enkel tikje geven tegen een speeltje. Waarna Michelle zucht ‘Joepie! Alweer drie calorieën verbruikt’.  Maar daarna kruipt-ie in zijn doos om een tukkie te doen.

En zo modderden we door. We gingen verhuizen en we kregen een nieuwe dierenarts. En toen ik daar laatst was, bleek onze Spike nog maar 7,1 kilo te wegen. Hoe gaaf is dat! Trots als een pauw stond ik in de spreekkamer. ‘Moet-ie dan nog wel dieetvoer?’ vroeg ik vrolijk aan de dierenarts. Maar de beste man keek me streng aan. ‘Mevrouw! Uw kat hoort vijf kilo te wegen.’ Dus behalve dieetvoer moet Spike nu ook op rantsoen. 

Inmiddels zijn we twee weken verder. En we hebben het alle drie enorm zwaar met het dieet van Spike. Spike zelf ziet er het nut totaal niet van in. Want waarom zou je op dieet gaan als je jas altijd past?

En wij vinden het vooral zwaar omdat we iedere morgen rond een uur of half zes wakker gekrijst worden door een uitgehongerde kater. Ook goedemorgen. Nog twee kilo te gaan.