Huilmomentje
Op het moment dat ik in 2007 de deur van mijn eengezinswoning voorgoed achter me dicht trok, wist ik al wat ik niet zou missen. En dat was mijn tuin. Tuurlijk, het was fijn om in de tuin te zitten. Maar dat onderhoud, hè. Daar had ik toch zo’n hekel aan. En het was een tuintje formaat postzegel, hoor. Maar tuinieren is niet mijn ding. Inmiddels ga ik naar volle tevredenheid tuinloos door het leven.
In de jaren die volgden, bewoonde ik appartementen met diverse balkons. Er was het enorme balkon aan de voorzijde van Frank’s appartement. Groot nadeel was dat alle buren er langs liepen onderweg naar hun voordeur. Er was het onderhoudsvrije balkon bij mijn tijdelijke flatje in Breda. Daarna was er het ieniemini-balkonnetje bij mijn eigen flatje in Amsterdam. En nu hebben we een riant, overdekt balkon. Helemaal voor ons zelf. Heerlijk!
In het voorjaar drink ik er koffie in de lentezon. Op mooie zomeravonden lees ik er boekjes, in het najaar geniet ik er van de herfststormen en in de winter hang ik er lichtjes op. En het hele jaar door zucht ik: ‘Ik ben zó blij dat ik geen tuin meer heb!’ Op die ene dag na. Die dag in het voorjaar dat ik de vlonders die er liggen, eruit haal en alle rotzooi die er onder ligt opveeg.
Díe dag was afgelopen zondag. Het eerste jaar dat ik de klus klaarde, was ik nog bang pissebedden en ander kruipend gespuis aan te treffen. Inmiddels weet ik beter. Er ligt alleen zand, dat weg spoelde uit de bloempotten tijdens stortbuien. En kattenhaar. Veel kattenhaar. Omdat het balkon de favoriete hang-out is van onze rode je-weet-wel-kater.
Eigenlijk is het een fluitje van een cent. Kom op, zes vierkante meter. Dat is te overzien, toch? Ik kan de vlonders zó losklikken. Even vegen, vlonders terugklikken en klaar. Maar toch vind ik het een verschrikkelijk klusje met halverwege zo’n huilmomentje van ‘Ik wil niet meer’. Toevallig stond er nog een ongebruikte pot boenwas in de kast. Dus maakte ik het mezelf dit jaar extra moeilijk om ook nog eens de, inmiddels wat versleten, vlonders in de boenwas te zetten.
Ik kroop een hele zondag op handen en voeten rond op ons balkon. Veegde rotzooi op en smeerde boenwas op mijn vlonders. Als een soort Karate Kid wreef ik de boenwas uit. 63 Vlonders. 756 latjes. Wax in, wax out. Ondertussen met een zeikstemmetje mopperend op mezelf. ‘Oh, wat ben ik blij dat ik geen tuin meer heb. Nee, dít is leuk!’
Ik had meer resultaat verwacht van de volle pot boenwas die toch ongebruikt in de kast stond, maar helaas. Door strategisch te puzzelen en wat vlonders te herschikken, wist ik toch een acceptabel resultaat te boeken. En zondagavond dronk ik koffie op een schoon balkon. Tevreden keek ik rond. Jongens, ik ben weer klaar voor 364 dagen balkon-plezier. Het leed is weer geleden. En ik ben zó blij dat ik geen tuin meer heb! Je zal toch iedere week gras moeten maaien…
‘ Als een soort Karate Kid wreef ik de boenwas uit…’ Ik zie het al helemaal voor me (ben heel visueel ingesteld haha)
Geniet van je balkonnetje! Ik ben erg blij dat ik een tuin heb, eigenlijk 2 ook een grote voortuin. Maar dat onderhoud inderdaad… manman. Gelukkig helpen mijn man en mijn vader er vaak mee. Afgelopen weekend de achtertuin onkruid vrij gemaakt en M. heeft de tuin met een hoge drukspuit gedaan. Zit er wel toppie uit. Nu nog aan gaan kleden met leuke planten en kussens voor op de bank… Dan zie ik mezelf daar al zitten met een koptje thee, een boek… of lekker in de tuin met een spelende Noa om me heen.
Hahaha! Ik heb een tuin, maar zonder gras. En een vriend die het leuk vindt om er mee bezig te zijn. De enige klus die ik zelf doe, is de hangmatstandaard opzetten. En verder gaan wij dus voor een diervriendelijke tuin. Blaadjes weghalen in de herfst? Nee nee, laten liggen. Is goed voor de egels! Gevallen, rotte appels? Gratis bemesting! Je snapt hem wel. Met een beetje luiheid kun je een heeeeeel diervriendelijke tuin maken.
Wij hebben een tuin, en ik ben ook totaal geen tuinierder helaas…. Wat dat betreft is een balkon inderdaad ideaal. Je hebt er verder geen werk mee.
Waarom moet je dit nu juist nu schrijven. Weet al weken dat ik het balkon moet schrobben..
Maar ik ben wel blij dat ik geen tuin meer heb..
Een tuin is heerlijk mits…… je een man hebt met groene vingers en plezier in tuinieren. 😉
Je weet wel, dat jij vanuit je tuinstoel kunt wijzen waar je die leuke plant het liefst gepland wilt zien!
Véél makkelijker dan een balkon schribben echt waar hoor.
Ik snap je helemaal en ik heb een tuin en ook een voortuin.
Ik zou niet zonder de voor en achtertuin kunnen. Helaas hoort daar ook onkruid wieden bij, maar ja …
Veel plezier!
Mijn balkon is ook weer zomerklaar. Even gesproeid met groene aanslagreiniger, action rijk gemaakt met de riante aankoop van een paar nieuwe lampjes a 1,89 per stuk 🙂 En niet te vergeten het tuincentrum rijk gemaakt met een zwikkie plantjes. Lekker in het zonnetje geregeld, ook ik ben er weer vanaf voor een jaar
Oh, dat klinkt als een nare klus. De frequentie valt dan weer reuze mee. Wij overwogen 9 jr geleden van onze 2 onder-een- kapper naar een appartement te verhuizen maar vonden een tuinloos leven te vroeg. En nu nog steeds. Naast het werk (geen straf met dit weer) kunnen we met bescheiden bezoek gemakkelijk 1 1/2 afstand houden. Er is altijd plek in zon of schaduw. Vogelgeluiden alom. Heerlijk