Voor Kerst 2019 heb ik Michelle en Robby weer zo’n weergaloze cadeaubon gegeven. Net zoals de Gamma-bon was ook dit geen succes. Het was een cadeaubon voor een uur blowkarten op het strand en ze zijn al meer dan een jaar aan het proberen die bon in te wisselen.
In het begin van het jaar waren het de corona-regels die roet in het eten gooiden. Daarna waaide het te hard. Of juist weer te zacht. Maar ze blijven proberen. Zo ook vorige week zondag. En ik ging kijken want ik wilde proberen foto’s te maken. Oefenen in de categorie ‘actiefoto’s maken’.
Maar veel actie was er niet. De karretjes werden wel tevoorschijn gehaald. Maar het ging weer niet lukken. Er was niet genoeg wind. ‘Zullen we dan maar een stuk wandelen’ stelde Mich voor. Wat eigenlijk niet mocht, met z’n drieën, volgens de meest recente corona-regels. ‘Ik ken jullie niet’, zei ik en op anderhalve meter afstand van elkaar wandelden we een stuk over het strand.
‘Zullen we door de duinen terug lopen?’ stelde de jeugd voor. ‘Prima!’ zei ik. Geen probleem; ik wandel zo vaak door de duinen. Maar Michelle en Robby liepen niet dóór de duinen maar óver de duinen. En da’s iets anders dan over een geasfalteerd pad door de duinen wandelen. Wat betreft afstand houden zaten we goed. Want de jeugd was iets behendiger dan ik. Ik klom tegen duinen op en gleed van duinen af. De anderhalve meter afstand tussen ons werd al snel twee meter en daarna drie.
‘Gaat het, mam?’ riep Mich achterom, ‘Ja, hoor! Prima!’ riep ik stoer terug terwijl ik mijn hoogtevrees probeerde te negeren en zittend op mijn kont de zoveelste duinhelling af gleed. Voor de zekerheid had ik mijn camera veilig opgeborgen want deze Uncle Bob is niet op zijn achterhoofd gevallen.
Veel foto’s had ik dus niet die dag. En al zeker geen actie-foto’s. Behalve een paar mooie portretfoto’s (al zeg ik het zelf) en de foto van ons Leeuwenkoning-momentje. En die vond ik best lollig. Had ik toch niet voor niets zo afgezien.
Aaaah, leuke foto’s! Mannen met hondjes ook, he. Ik zeg regelmatig tegen Vriend O. dat hij even moet blijven staan voor een foto als hij Mango vast heeft.
Geweldige foto’s, logisch, is ook een mooi koppel. Jullie hadden vast allemaal rode wangetjes na die heerlijke duinwandeling.
Wat een leuke foto’s.
Ik ga ook graag van de gebaande paden af als het kan en mag. Manlief is daar wat huiverig voor: dan krijg ik natte enkels zei hij ooit en dat is nu dus zo’n dingetje tussen ons. 😉
hahaha geweldig ik zie jullie al lopen over de duinen.
Zonde dat het steeds niet lukt om zo’n bon in te leveren.
Wij hebben dat een aantal keren gehad met het reserveren van een luchtballonvaart. Te slecht weer, te veel wind… Na vijf keer uitstel kwam het er uiteindelijk toch van.
Je hebt er in ieder geval leuke foto’s aan overgehouden.
Ocherm en ze konden je ook neit helpen want ja corona. Maar wat ene heerlijk stel is het.
Het was ff afzien voor je … Helemaal uit je comfort zone..maar wel leuke foto’s en ooit gaat het lukken..
Leuke foto’s en tja ik wilde afgelopen zomer ook even sportief doen en liep een stukje door de duinen om daarna via het zandpad het strand op te gaan . Heen niet zo’n probleem, alleen terug omhoog door het rulle zand kwam ik er achter dat ik alleen in mijn hoofd nog 25 ben, maar mijn lichaam daar niet meer aan mee doet 🙁
Geen actie foto’s maar wel veel actie wat betreft bewegen als ik dat zo lees. Gezellig zo’n wandeling!
Geweldig om zo door de duinen te struinen. Mooie foto’s!
Hopelijk gaat het ook snel een keer van het blowkarten komen!
Ah leuke foto’s! En i feel you… Dat op & af lopen is zwaar… Maar stoer doorgelopen. Hopelijk gaat dat blow karten ook een keer van de grond komen 😉
Super die foto bovenin! De andere foto’s ook trouwens, maar die bovenin lijkt echt op het plaatje!