Uncle Bob en het geheime wapen – macrofotografie

Door wat gedoe en toestanden in de privésfeer komt mijn fotografie-hobby een beetje in het gedrang. Ik heb geen tijd om op pad te gaan met mijn camera en als ik wél tijd heb, heb ik geen puf. Maar gelukkig is daar de fotografie-challenge waar ik me voor in schreef! Daar wil ik me niet laten kennen en sloof ik me uit om braaf alle opdrachten doen. Bovendien daagt het me uit om dingen te proberen die ik uit mezelf nooit zou doen. De opdracht van afgelopen maand was ‘Macrofotografie’ en ik moest twee foto’s aanleveren.

Geheel per ongeluk heb ik best wel eens mooie macrofoto’s gemaakt. Maar als je het bewust wilt doen, valt het toch nog tegen. Maar gelukkig is daar mijn geheime wapen! Ha! Want ik heb iemand achter de hand die veel verstand heeft van fotografie en prachtige foto’s maakt. En naast de tips die vanuit de cursus gegeven worden, krijg ik dus ook tips van mijn geheime wapen. “Probeer iets origineels te bedenken” zei mijn geheime wapen. “Wedden dat iedereen met bloemen en bijtjes komt?” En dat klopte. De een na de andere ‘hommel in bloem’ zag ik voorbij komen. Saai, zeg! 

“Druppels zijn leuk” opperde mijn geheime wapen en dat leek me inderdaad ook heel leuk. En omdat ik graag een verband wilde tussen foto 1 en 2 besloot ik te gaan voor olijven en olijfolie. Een olijf fotograferen was niet zo heel moeilijk. Ik kocht een bakje olijven bij de supermarkt, haalde er eentje uit en zette de rest bij mijn verkering voor zijn neus die een filmpje zat te kijken. Ik legde één olijf op het glazen tafelblad van mijn bureau en klikte er op los. Tot ik een mooie foto had. Zó scherp dat je zelfs het gat aan de achterkant kon zien van de olijvenpitverwijdermachine-dinges. Het leek me ook nog wel leuk om een foto te maken van meerdere olijven. Helaas is dat niet gelukt omdat de verkering ondertussen al mijn fotomodellen opgegeten had.

De volgende dag bouwde ik een complete stellage. Met een ovenschaal met water, gesteund op boeken en een bureaulamp. Op het water liet ik druppeltjes olie vallen en ik legde kleurige ansichtkaarten en plastic tasjes onder de ovenschaal. Uiteindelijk werd het dat niet helemaal en koos ik voor een glasplaatje uit een fotolijstje waar ik met een kwastje druppeltjes olijfolie op liet vallen. En maar prutsen en maar foto’s maken. Ik merkte dat ik het heerlijk vond om zo bezig te zijn. Er was even geen ruimte voor muizenissen in mijn hoofd. En ik zweer je; het is goed dat mijn dochter inmiddels groot is. Als ik deze hobby had gehad toen zij nog klein was, hadden we Veilig Thuis over de vloer gehad in verband met lichamelijke en geestelijke verwaarlozing van het kind. 

Uiteindelijk moest ik stoppen van mezelf. Goed is goed. En eerlijk is eerlijk; er zaten echt leuke plaatjes bij. Het commentaar op de door mij ingeleverde foto’s was dan ook zeer positief, met dank aan mijn geheime wapen! Door naar de volgende ronde! 

22 gedachten over “Uncle Bob en het geheime wapen – macrofotografie

    1. Nicky Bericht auteur

      Inderdaad, van heel dichtbij fotograferen. Eventueel met een speciale lens. Maar zonder speciale lens lukt het ook.

  1. Sandra

    Prachtig vastgelegd, heerlijk om dit zo te kunnen doen.
    Om jezelf te kunnen uitdagen vooral, ik doe dat eigenlijk
    heel het jaar door, tijdens het lopen en het skaten.
    Kan echt genieten als ik op mijn Insta terug kijk.

    Ben benieuwd waar het jou gaat brengen.

  2. Deborah

    Beide foto’s zijn erg goed gelukt. Het is zeker weer wat anders dan de bloemetjes en de bijtjes.
    Heerlijk om je zelf zo even te “verliezen” in de tijd he.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *