De vaste lezers hier weten het; ik háát winkelen. Maar dan ook écht! Uit het diepst van mijn hart. Helaas heb ik een nóg grotere hekel aan kleding bestellen. Ik ben te ongeduldig om thuis te passen, te constateren dat iets niet past of tegenvalt, de hele bende weer terug te moeten sturen en dan nóg niks te hebben. Dus zit er niets anders op dan mij af en toe toch onder de mensen te wagen. Zoals afgelopen week. Op zoek naar een nieuw hang-op-de-bank-pak. En dat is nogal wat want ik ben niet echt een mensenvriend.
Ik wil jullie graag deelgenoot maken van mijn diepste gedachten terwijl ik winkel.
Gevoelige zieltjes raad ik aan niet verder te lezen. In willekeurige volgorde is dit wat er zo ongeveer door mijn hoofd gaat tijdens een uurtje shoppen:
“Zo! Wat een koude wind, zeg! Gadverdamme!”
“Heb je hem weer met zijn lawaaibak. Donder op, jongen!”
“Ja, ik ga ook altijd midden op de stoep staan ouwehoeren. Heel handig!”
“Zul je zien dat ik ook nog een bui regen op mijn kop krijg.”
“Leuk zo’n motor. Maakt ook niet zoveel lawaai, he?”
“Halleluja! Wat staat die muziek hard! Het is een winkel, hoor. Geen disco!”
“Hè ja, joh! Ga even op je gemak je spullen inpakken bij de kassa.”
“Mijn hemel, wat schreeuwen die kinderen, zeg! Dat had er een van mijn moeten zijn!”
“Dus jij rijdt gewoon de hele middag rondjes zinloos door het dorp met je lawaaibak? Ga toch werken, man!”
“Kind, bewaar je traantjes toch. Je zult ze nog hard genoeg nodig hebben later.”
“Tuurlijk, joh! Ga lekker stilstaan vlak achter de toegangspoortjes. Goed bezig!”
“Handig, hè? Zo’n grote rugzak? Heb je fijn allebei je handen vrij terwijl je de hele doorgang blokkeert. Sukkel!”
“Als jij nou even de hengsels van je mandje goed doet, dan kan ik de mijne ook gewoon neerzetten. Idioot!”
“Och hemel, daar is die lawaaibak weer. Jij hebt écht geen leven, hè”
“Loop eens even door, zeg! Dat geteut ook altijd!”
“Goed voorbeeld ben je, zeg! Lekker met je kind achterop op de stoep fietsen!”
“Steek je hand dan uit, hansworst! Je ziet toch dat ik sta te wachten?”
Bloedchagrijnig, ondanks dat ik wel een hang-op-de-bank-pak gescoord heb, kom ik bij de deur van de flat aan en loop daar een pakketbezorger tegen het lijf, die op de bel van een van de buren drukt. Jasses! Ik voel de bui al hangen. Maar hij vraagt niks dus ik doe de deur open en loop naar binnen.
De pakketbezorger staat nog te wachten maar glipt uiteindelijk toch achter me aan, mee naar binnen. “Mevrouw, denkt u dat ik het pakket voor de deur kan leggen of wordt het dan gestolen?” Wat denk je zelf, vriend? Dus ik antwoord: “Ik denk dat in jouw functieomschrijving staat dat jij pakketten moet be-zór-gen.” “Ja maar, er is niemand thuis.” sputtert de pakketbezorger. “Dan moet je de procedure volgen die jullie afgesproken hebben, hè. En ik denk níet dat daar in staat dat jij je pakket zomaar voor de deur achter mag laten.” doceer ik, terwijl ik doorloop. “Ik zet het pakket hier neer. Dank u wel, mevrouw!” zegt de pakketbezorger en hij trekt snel de deur achter zich dicht.
Dank u wel, mevrouw? Dank u wel, mevrouw? Sodemieter op, zeg! Op zo’n moment wil ik eigenlijk alleen nog maar heel hard gillen. Of emigreren naar een onbewoond eiland of zo. Dat zit er helaas niet in. Maar vanavond kruip ik lekker met een boek en een beker thee op de bank. In mijn nieuwe hang-op-de-bank-pak. En voorlopig hoef ik de deur niet meer uit. Da’s beter. Voor iedereen.
*Bijschrift bij de foto: het is niet mijn gewoonte om Gifje te plaatsen. Maar deze is mijn favoriet. Mijn meest verstuurde Gifje in Whatsapp. Dit bén ik gewoon. Ten voeten uit. Zeker na een uurtje shoppen.
Hardop gelachen! Heerlijk stukje weer 😀
Hahahaha “Kind, bewaar je traantjes toch. Je zult ze nog hard genoeg nodig hebben later.” Hilarisch ik wil zo met jou shoppen. Ergste is, ik moet ook nog. De postbezorger hier weet hoe hij het aan moet pakken. Ik pak maar van 1 buur aan hier (ik ben zo’n toffe buurvrouw ze kunnen allemaal aan het gas) al brengen ze er 40 voor die ene kom maar. Maar niet voor de rest en zeker niet op die manier. Ik ben trouwens ook van de rugzak. Als ik winkel donder ik er alles in want ik ga echt maar 1 keer. En ja online ook diepe diepe haat.
Dat van die traantjes zei mijn moeder vroeger altijd. En je mag van mij bést met een rugzak rondlopen. Als je maar niet de weg ermee verspert. Grrrr!
Waarom moest ik al gniffelen bij het lezen van de titel alleen al? Het gifje is overigens ook een van mijn favorieten – al mis ik hier wel het speelgoedhondje dat ze dan ook nog bij zich heeft op de versie die ik heel vaak gebruik. Want ja, ik ben dit dus ook echt.
Speelgoedhondje? Ik ga zoeken!
Hahaha, geweldig al die gedachten.
En dan het incident met de pakketbezorger, ik zie dit helemaal voor me!!
Echt, die lui doen ook zomaar wat, lijkt het wel.
Hahahahaha, wat een heerlijk blog. En wat een heerlijk gifje!
En je had dus toch maar mooi een hang-op-de-bank-pak gescoord!
Ja, precies! Het was even afzien maar het is gelukt!
Ik hoor het m’n moeder nóg zeggen wanneer ik als kind huilde; “Kind, bewaar je traantjes toch. Je zult ze nog hard genoeg nodig hebben later” ,. Ze had het mis, ik hád ze niet heel erg nodig in m’n volwassen leven. Mijn tranen van nu tellen daar niet voor mee, dat zijn niet de tranen die zij bedoelde.
Toch is winkelen bést wel leuk hoor, maar ik nodig je dan maar niet uit om eens samen te winkelen.
Mijn moeder zei dat dus ook altijd. En ik ben heel goed in winkelen, hoor. Maar niet voor mezelf.
Zo jammer dat stampvoeten voor volwassenen nooit een hit is geworden. Soms lijkt me dat heerlijk.
Misschien moeten we het gewoon invoeren. Ik heb er soms zo’n zin in!
hahahahahaha, zo herkenbaar. heb je dat achter het stuur ook?
Ehmmm. Ja.
Ik geef ons op voor DNA onbekend 😉
Volgens mij staat ‘voor de deur’ of ‘onder de mat’ tegenwoordig in de functiebeschrijving…
Ik mis trouwens ‘als ze maar geen praatje wil maken… ‘ in je tirade..
Waarschijnlijk wel. Of ‘in de kliko’ of zo.
En die praatjes trek ik nog wel zijn. Zijn meestal mijn senioren-buurtjes. Die zijn lief!
En dan nu vredig in je bank-hang-pak?
Echt wel! Dubbel en dwars verdiend!
Oh heerlijk zo herkenbaar, meer dan helft van je gedachtes zouden zo van mij kunnen zijn. Ik wordt ook zo doodziek van winkelen en mensen die in mijn weg lopen 🙂
Dat in de weg lopen! Dat is het meest irritante van allemaal!
LOL. Ik moet wel een beetje lachen om die pakketbezorger met z’n dankjewel mevrouw. Dat impliceert toch dat jullie iets hebben afgesproken, en jij nu verantwoordelijk bent voor het pakje ; )))
Haha ik kan het me HELEMAAL voorstellen. En ik hou ook niet van winkelen en dit is ook 1 van mijn favoriete gifjes <3
Ik haat winkelen en doe het dus nooit. Mijn vriend koopt dingen voor mij. Ideaal!
Ik heb erg gelachen om alle opmerkingen. Ik heb precies dezelfde als ik n’s soms in de stad kom of op een plek met veel mensen. Wat een ergernis!