In november had Uncle Bob er geen zin in. De opdracht van die maand was de zonsondergang fotograferen en dat lukte niet echt. Ik leverde wat foto’s uit mijn archief in voor mijn fotografie-opdracht en toen hoorde ik dat je twee jaar mag doen over de twaalf opdrachten! Twee jaar! Jongens! Dan ga ik toch niet in de kou staan klungelen?
In de maand december had de opdracht veel met water te maken. Een knappende waterballon fotograferen, bijvoorbeeld. Ook niet handig. Zie in december maar eens waterballonnen op de kop te tikken. Dat lukte dus niet. En bovendien had ik niet veel zin om in de kou buiten te gaan staan knoeien met water. Dus ook de opdracht van december liet aan mij voorbij gaan.
In januari had ik geen tijd op te fotograferen. Wat natuurlijk gewoon een smoesje is. Oké, ik hád ook echt weinig tijd. Maar als ik echt gewild had, had ik best tijd kunnen maken. Het moge duidelijk zijn dat toen ik hoorde dat ik twee jaar de tijd had om mijn twaalf opdrachten in te leveren, mijn stok achter de deur verdwenen was.
Inmiddels is het februari. De grootste drukte is voorbij, ik heb zeeën van tijd en het blijft ‘s avonds al langer licht. Dus het wordt tijd om weer aan de slag te gaan. En om het moraal hoog te houden heb ik besloten iets van mijn eigen werk in mijn pas verbouwde huis op te hangen. Als nieuwe stok achter de deur en als geheugensteuntje hoe leuk ik fotografie vind.
Dus Uncle Bob heeft nu een heuse expositie.
Op het toilet.
HAhahaah die laatste zin, achja je komt er regelmatig dus op zich een prima plek. Mooie foto ook. Maar jeetje 2 jaar voor een opdracht ik snap dat niet. Ik kan volgens mij beter jouw stok achter de deur zijn want ik zou rekening houden met je bij het verzinnen van die opdrachten. Op zich is zonsondergang zo slecht niet, in de zomer klinkt het leuk maar is ie pas rond 23 uur het is niet dat je dan nog zin hebt om uren te rijden dus dan ontdek je ook geen nieuwe plekken. Succes met de opdrachten onthouden!
Het is inderdaad niet altijd handig getimed. Ik probeer me nu weer aan de planning van één opdracht per maand te houden.
Hoppakee, aan het werk jij! Enne: tof, die expositie. Vast niet voor iedereen te bezoeken? 😉
Mijn webloglezers hebben gratis toegang.
Soms moet je jezelf inderdaad weer even bij elkaar rapen, en iets weer gaan doen. Ik vind dit zeker een mooie inspiratie : )
Ja, precies. En dan gaat het wel weer.
Hahahahaha!
Hup, schop onder je kont. Weer lekker gaan fotograferen! 🙂
Ah, dank je! Dat had ik even nodig!
Heel goede plek voor een expositie! En mooie eerste foto.
Dank je! 🙂
In ieder geval heeft wie dáár zit even de tijd om de expositie ook goed te bekijken. Evengoed wél een juweeltje die foto.
Dank je wel. Ik vrees dat alleen mannelijke bezoekers hem goed kunnen bekijken. En dan maar hopen dat het niet te veel afleidt.
Mooie plek. Daar kun je niet om Uncle Bob heen.
Dat dacht ik nou ook. Ontwijken kan niet.
Mooie foto!!
Hangt ie boven de pot of kun je hem vanaf de pot goed zien?
Ik hoop dat je snel weer nieuwe foto’s gaat maken!
Hij hangt boven de pot. Dus vooral voor heren goed zichtbaar. Of voor dames die andersom gaan zitten. Maar dat zijn er niet veel, denk ik.
Die Uncle Bob! Eindelijk eer van zijn werk.
En nu geen smoezen meer he (hoewel ik water en december ook echt een gemene combinatie vind).
Nee. Ik ga braaf weer aan de slag.
Hopelijk ook zittend te bewonderen? Prachtfoto!
Alleen als je achterstevoren op de pot zit. Maar dat hebben mijn bezoekers er vast voor over.
EINDELIJK. Een expositie van die mooie foto(‘s) 😉
Daar kan niemand omheen.
Nee, precies. Hij is erg nadrukkelijk aanwezig. Leuk idee om af en toe te wisselen, bedenk ik me nu.
Hij is mooi die meeuw op het strand. Ennuhhh wel doorgaan he, kunnen we van de zomer ( moet wel warm zijn 🙂 ) een keer samen fotograferen. Ik heb trouwens een paar van foto’s op canvas laten drukken. Als je het een keer gedaan hebt bestoken ze je met reclames en aanbiedingen en pak ik er zo nu en dan een heel scherpe aanbieding uit en heb dan voor bijna niets hele grote canvas 🙂