Het komt er gewoon niet van. Ik kan mezelf er niet toe zetten om er op uit te gaan om te fotograferen. Ik heb het te druk met werk en bezoekjes van en aan vrienden. Niks mis mee natuurlijk maar er blijft weinig tijd en ruimte over om er alleen op uit te trekken. En ondertussen ligt mijn camera te verstoffen in een hoek. Dus besloot ik afgelopen zondag op pad te gaan om foto’s te maken. Het was prachtig weer, dus hup! Camera mee en naar het strand.
Ik hoopte op Schotse Hooglanders in de duinen, maar die waren in geen velden of wegen te bekennen. Op het strand was het druk dus op een zeehond hoefde ik al helemaal niet te rekenen. Omdat de meeste mensen altijd in de buurt van de strandtent blijven zitten, besloot ik eerst eens een flink stuk door te lopen en een rustig stuk strand op te zoeken. Ik liep een paar kilometer, passeerde het naaktstrand – en liet mijn camera daar heel wijs in mijn tas – en ging ver verwijderd van de mensenmassa op mijn gemak op het zand zitten.
Goed. Fotograferen. Maar wat? Ik keek eens om me heen. Zeemeeuwen? Nah.. Daar heb ik al 3000 foto’s van. Schelpjes dan? Idem dito. De windmolens in de verte? Geen zin in. Dus zat ik daar gewoon, zonder ook maar iets te fotograferen. Ik zat daar gewoon. Met mijn billen in het warme zand, te mijmeren, te kijken naar de golven en te luisteren naar de zee.
Uiteindelijk kwam ik toch in beweging en pakte mijn cameratas. Ik legde ‘m onder mijn hoofd en ging even lekker liggen. Met de zon op mijn snoet en het geluid van de zee op de achtergrond lag ik even helemaal zen te wezen. Het enige wat in mijn hoofd omging was de brandende vraag ‘Wat ga ik eten vanavond?’.
Toen ik het antwoord op die vraag bedacht had, stond ik op, klopte ik het zand van me af en wandelde ik terug naar mijn fiets. Ik had nog niet één foto gemaakt. Gelukkig zag ik vlak voor ik het strand af ging een mooie vlieger. Ik maakte een foto van de vlieger, pakte mijn camera weer in en fietste ik naar huis. Onderweg stopte ik bij de pizzeria om een pizza te halen. Want die had ik dubbel en dwars verdiend, vond ik zelf.
Eenmaal thuis legde ik mijn pizza netjes op een bord. En ik bedacht me dat dit de eerste keer in mijn leven was dat ik voor mezelf een pizza had gehaald. Want natuurlijk eet ik wel eens pizza. Ik koop wel eens diepvriespizza’s in de supermarkt. Of ik bestel pizza’s als ik samen met vrienden eet. Maar ik was nog nooit een echte pizzeria binnen gelopen om een pizza voor mezelf te kopen. Tot vandaag dus. Een heuse mijlpaal! Mooie reden om mijn camera nog even te pakken.
En zo maakte Uncle Bob dus maar twéé foto’s.
Maar ach, het begin is er.
Lekker genieten toch! En pizza…daar kunnen ze mij wakker voor maken☺️
Wel lekker zen geworden
Was echt heel lekker op het strand.
Nou, mij ook! Lekker, hoor!
De foto van de vlieger vind ik echt prachtig geworden Nicky, zeker met die staart die zo mooi slingert. En de pizza is een lust voor het oog : )
Er zat nog een heel schattig kindje aan die vlieger vast. Maar daar heb ik maar geen foto genomen.
Leuke foto vd vlieger. En heerlijk pizza. Egan woord if met m’n nieuwe oven en buiten bbq maak ik ze zelf. Nou ja, beetje dan. Het deeg voor de bodem haalnik en bak ik dan af, we gooien de toppings ( naar ieders eigen smaak/wens) erop. En klaar is moeders …Easy preasy.
Ik word bijna jaloers op jouw buiten bbq…
Ik hoop dat de pizza je heerlijk gesmaakt heeft 🙂
Ik heb heerlijk gegeten!
Leuke vrolijke foto van de vlieger!
Was de pizza lekker?
Hij was heerlijk! Al vraag ik me af hoe Italiaans zo’n pizza eigenlijk is.
Maar je had toch maar mooi een prachtige “vlinder” te pakken en die laten zich altijd lastig fotograferen. 😉
Je koos dus voor een snelle hap , moet kunnen hoor al was het maar omdat het een fotogenieke snelle hap was.
Oeh! Goed excuus om vaker pizza te bestellen. “Ja, echt! Ik moet een pizza fotograferen”
Uncle Bob heeft zijn prioriteiten perfect op de rit.
Precies!
Een mijlpaal die het verdient vastgelegd te worden. Goed bezig meisje.
Dank u!
Mijmeren aan het strand is toch ook heerlijk. En ik hoop dat de pizza heeft gesmaakt, hij was in ieder geval fotogeniek.
Het was zó lekker. Even in het zonnetje, met die typische strandgeluiden. Heerlijk!
Die twee had je ook wel met je telefoon kunnen maken, ergens schort het eraan want de wil is er. Misschien moet het maar een werkbezoekje worden komende maand want dit is niks!
Ik weet het. Ik weet het. Ik zal beter mijn best doen.
Een mooi stilleven van je pizza. Ennuhhh raar daar heb ik nu nooit last van dat ik zonder foto’s terugkom 🙂
Jij barst altijd van de inspiratie! Heel knap.