Laatst was ik op bezoek bij mijn beste vriendin en haar man. Zij hebben een heel lief katje, Tina. Ze kregen Tina als kitten midden in de Corona-periode, tijdens de lockdown. Daardoor heeft Tina in het begin weinig mensen gezien en is ze een beetje schuw.
Steeds als ik daar ben, praat ik even tegen Tina, die zich dan ergens verstopt heeft. En ze laat zich steeds een beetje meer zien. Ze bekijkt me op veilige afstand vanuit de gang. En ze durft zelfs al een beetje de kamer in te komen als ik er ben.
Tijdens mijn laatste bezoekje heb ik zelfs met Tina gespeeld! Aaien lukt nog niet, dat is nog te eng. Maar ik mocht wel met een kattenspeeltje zwaaien. En Tina probeerde ijverig het speeltje te pakken. Een grote stap in de goede richting!
Eenmaal thuis, dacht ik aan Tina. Dat het toch wel heel leuk en heel gezellig is, een kat. Dat ik ook zo genoten heb mijn onze Spike en het af en toe best wel mis, zo’n beestje in huis. Ik heb nog wat spulletjes van Spike bewaard. En bovendien; wat kost een kattenbak nou helemaal?
Maar de dag daarna fietste ik weer eens langs de praktijk van de dierenarts waar we met Spike altijd heen gingen. Voor zijn inentingen, voor zijn dieetvoer en voor alle onderzoeken als wij weer eens dachten dat Spike iets mankeerde.
De dikke vette Audi van de dierenarts stond glimmend naast de praktijk. En ik dacht wat ik altijd denk als ik die bak zie staan. ‘Die velgen heb ik betaald, vriend. En die bumper is ook van mij’. Kapitalen hebben we gepind daarbinnen.
Maar dat hoort erbij. Als je een dier in huis neemt, moet je er zo goed mogelijk voor zorgen. Ook als dat bergen geld kost. Maar mijn zin in een gezellig kattenbeestje in huis werd al snel minder. Nee, ik doe het toch maar niet. Die Audi van de dierenarts kan nog wel even mee. Maar wie weet… ooit.
Hahahaha! Onze prachtige economie waar sommigen veel te veel verdienen en anderen veel te weinig!
Nou ja, de dierenarts heeft ook harder gestudeerd dan ik 😉
Zo ook de tandarts tegenwoordig….als ik zie waar mijn tandarts in rijdt dan denk ik ook wel eens nou…….
Maar tijdens corona tijd hebben ook veel dierenhandelaars heel veel geld verdiend 🙁
Ons lieve meisje is gek op je. Ooit gaat ze naast je zitten of gewoon ineens op schoot ❤️
Tina en ik worden vast vriendinnen. Net zoals jij en ik.
Klopt. Maar ik zou niet van baan willen ruilen.
Yep, wij hebben volgens mij ook een complete auto’s gesponsord bij de vele dierenartsen overal. En op een of andere manier treffen wij ook altijd ‘kneusjes’ waar veel aan mankeert of speciaal dieet moeten volgen-)
Tja, je hebt het er gewoon voor over.
Ik snap je overwegingen heel goed. Hoewel hier op het platteland mensen eigenlijk zelden tot nooit dierenarts kosten voor katten hebben….
Dat zijn ook niet echt huiskatten, denk ik. Die lopen lekker buiten, worden niet te dik dus hoeven niet op dieet enzo.
Ik behelp mij ook met kattenfilmpjes totdat ik misschien ooit een gezellig poezenbeestje in huis haal. Met een latrelatie is het niet handig omdat ik vaak niet thuis ben. Ook de haren schrikken me af. Ik ben wel te boeken als kattenoppas.
Oh ja! Die haren! Die mis ik ook niet.
Soms zie ik kittens voorbij komen en ben blij dat ik allergisch ben.
Maar het is zo gezellig (terwijl ik de kat kriebel die nu tegen me aan ligt)
Je weet hoe ik erover denk maar ik weet natuurlijk wel meer en snap je. Hier komen ze me aanwaaien over de jaren en ja ze kosten geld maar als ik dan ’s morgens uit mijn werk kom en Myra in het raamkozijn opspringt omdat ik er ben, tja dan denk ik er is nog plaats in de herberg.
Hoeft geen kitten te zijn hè op die stoel;)
Het is wel echt bizar hoor wat dierenartsen tegenwoordig vragen. Als je alleen al over de drempel stapt bij ze ben je al geld kwijt!
Wel goed overigens dat je de eventuele kosten meeneemt in je overweging. Er zijn zoveel mensen die er niet bij stilstaan en vervolgens bij ziekte is het huisdier de dupe.
Hahaha, tja, het hoort er inderdaad bij. Onze Wiske is ook al behoorlijk aan het bijdragen aan die velgen.
Ja helaas, als je pech hebt loop je leeg op de dierenarts. En inderdaad , dat moet je vooraf allemaal overdenken als je over een huisdier nadenkt. Dat zouden veel meer mensen moeten doen.
Ik ben de trotse tante van Tina…..
Af en toe mag ik bij haar logeren .
Na een dag en nacht komt ze in de kamer en daar morten we het dan mee doen.
Gelukkig hebben we veel foto’s waarin ze in en op haar moeder kruipt.
Die adoreert ze……
Dat is echte liefde……
ik schat in nog een paar maandjes en dan heb je weer een huisdiertje 🙂