Mijn guilty pleasure is het (terug)kijken van de klusprojecten in Eigen Huis en Tuin dat dagelijks tussen vijf en zes uitgezonden wordt. Een handige dame klust er op los en maakt de mooiste kinderkamers, op maat gemaakte kasten en zitbanken. Ze schildert, behangt, zaagt en schroeft alsof het niks is en zet zo de mooiste dingen in elkaar. Ik kijk het programma regelmatig. Vooral omdat ik zelf ook best een handige dame ben.
Ik schilder, behang, zaag en schroef ook. Toch kan ik niet zeggen dat het programma een bron van inspiratie is. Of dat ik er klusideetjes opdoe. Eigenlijk is dat hele klusitem een bron van ellende en vraag ik me steeds weer af waaróm ik eigenlijk naar dat stomme programma kijk. Want stom is het! En het komt regelmatig voor dat ik hoofdschuddend op de bank zit.
Want kijk haar gaan, die tuthola op tv. Ze gaat even een plankje zagen. Ze heeft een knoeperd van een werkbank staan, ze heeft een heuse cirkelzaag en ze heeft braaf gehoorbescherming op. Vrolijk zaagt ze een dikke plank doormidden. Ik daarentegen, ik heb geen gehoorbescherming. Die heb ik ook niet nodig want ik heb gewoon een handzaag. In plaats van een werkbank zet ik wat krukjes op de juiste plaats, leg daar mijn plank op. En te ver voorover gebogen zaag ik vervolgens met veel moeite mijn plank door, die wiebelig op een paar krukjes ligt.
En wat denk je van die op maat gemaakte wandkasten? Met van die mooie vakken waar je tv precies in past. Tuthola zaagt vrolijk de dikke mdf-platen op maat. Ik weet niet, hoor. Wel eens in een bouwmarkt geweest? Heb je enig idee wat zo’n kast gaat kosten als je hem zelf maakt? Alleen al aan het hout ben je kapitalen kwijt. En dan reken ik de houtlijm, de schroeven, de grondverf en de lak nog niet eens mee. Laat maar; dan ga ik wel naar Ikea.
En nooit, echt nooit, zie ik Tuthola haar kwasten schoonmaken of zaagsel opvegen. Zij heeft daar natuurlijk personeel voor. Ik heb dat niet dus ik sta een half uur lang rollers uit te spoelen waarbij is me afvraag wat nou beter is. Weggooien en nieuwe kopen of dit? Ze knoeit ook nooit met verf. Ook al zo irritant. Het lijkt er verdacht veel op dat ze af en toe de kwast vast houdt voor de camera en verder niks. Want als ik schilder, loopt de verf via mijn rechteroksel naar mijn linkervoet, terwijl mijn haar door de war zit, ik overal zwarte vlekken op mijn gezicht heb en het zweet op mijn bovenlip staat.
Maar zij niet. Zij klust stralend verder. Haartjes in een frisse paardenstaart, smetteloos outfitje aan en geen vlekje of kreukje te zien. En na het klussen vertrekt zij gewoon fluitend naar een opgeruimd huis. Als ík klaar ben met klussen, moet ik al het gereedschap nog opruimen. De hele boel weer stofzuigen en mezelf weer toonbaar maken. Daarnaast heb ik ook nog het vermoeden dat zij betaald wordt voor haar klusjes. Die klussen van mij kósten alleen maar geld.
Tegen de tijd dat haar klusproject af is, zit ik te mopperen op de bank. ‘Ja, duh! Zó kan ik het ook.’ Ik weet het; vreselijk onaardig. Want Tuthola is vast een hartstikke leuke meid. De keiharde waarheid is dat ik gewoon jaloers ben. Op die werkbank, die zaagmachines en al het andere prachtige materiaal dat ze tot haar beschikking heeft. Maar vooral op die hele crew die voor haar sleept met dure mdf-platen, de bende achter haar kont opruimt en alle kwasten schoonmaakt. Ik wil dat ook!
Dat, ja,
Voorbereiden en opruimen is het ergst. Het begint al met de gereedschapskist die nooit dicht gekund heeft en die op een onmogelijke plek achter in de kast staat. Zodat ik eerst de stofzuiger eruit moet halen en me door een gezinspak wc-rollen moet worstelen. Waarna de rollen inpakpapier omvallen. Dan nog afplakken en opmeten en ik heb al geen zin meer.
Dit is wel heeeeeel herkenbaar…
Joh…. ik heb een geweldig idee, ga solliciteren om Tuthola te vervangen want die zal vast wel een keer haar vinger eraf zagen. 😉 Maar héél herkenbaar hoe jij zélf het klussen moet doorworstelen, voorál het verven herken ik, je kunt álle openingen in kleding dichtbinden maar de verf loopt via je bloedbaan uit je oren ;-(
Owwww zo herkenbaar!
Dit heb ik altijd met die kookprogramma’s, want als ik kook ziet mijn keuken eruit of er iets geëxplodeerd is en dan wil ik ook zo’n opruimploeg, die alles binnen no time weer smetteloos schoon heeft.
De werkelijkheid is inderdaad doorgaans heel anders dan zoals ze het op tv laten zien…..
Hahaha ik snap je frustratie hoor. Hartstikke leuk, verven. Maar de voorbereiding en na afloop weer alles opruimen is een gedoe en kost zoveel tijd.
hahaha… Oh je zo ergerlijk is dat!! Roepen wij ook altijd als we naar dat soort programma’s kijken
En zo herkenbaar hoe je het opgeschreven hebt. Met het uitspoelen van de kwasten denk ik iedere keer weer: Mik toch weg?! Wat denk je dat al dat water kost?!
Maar toch he?! Als je zelf iets hebt gemaakt en na twee dagen poetsen en schoonmaken en bent bij gekomen van de breuk in je rug, eindelijk kunt genieten van je eigen kunstwerk, dan is de voldoening toch ook heel groot!!
Dat soort programma’s bestaan alleen om reclame in te stoppen, zo expres langzaam iets uitpakken zodat het merk een volle 2 seconde te zien is. Realistisch is een lelijke bouwvakker maar daar kijkt niemand met plezier naar. Ik heb trouwens zo iemand die alles doet best lekker, maar het opruimen is dus gewoon mijn taak.
Nou, ik moet zeggen; afgelopen week is onze woonkamer volledig opnieuw in de tex en de lak gezet. is toch wel heel relaxed als ze dat voor je komen doen. kost wel wat centen, maar je krijgt er vrijheid voor terug!
Ik heb tuthola nog nooit gezien moet ik zien. maar ik geloof dat ik er niet veel aan mis.
Precies. Dat! Zooooo herkenbaar. Ik ben al niet zo’n handige vrouw, en al doe ik aardig mijn best, maar idd op tv of joetoep ziet het er allemaal zo simpel en eenvoudig uit. Duur professioneel gereedschap en altijd past alles precies. Niks geen geklieder.
Heel ergerlijk haha
Ik moet het dus meer hebben van mijn handige Harrie maar met zoveel projecten en renovatie klussen lijkt het hier thuis meer op het “hellup mijn man is klusser” tv programma 😉
Herken het helemaal, als ik verf zit het ook overal en met een beetje geluk om de plek waar het hoort. Wiebelende plankjes en handzaag heel herkenbaar. Keurig iets aftekenen, uitzagen of knappen en dan er achter komen dat het natuurlijk in spiegelbeeld is. Tegenwoordig is mijn grootste klus zo snel mogelijk door de ikea heen te hollen. Oh ja heb tuthola ooit eens een klein klusje in de keuken zien doen, zo’n klusje dat je volgens haar in tien minuten doet. Ze waren alleen vergeten de keukenklok buiten beeld te houden. Ze begon om 10.50 en was ‘tien minuten later’ om 16.45 uur klaar.
Hilarisch en geweldig opgeschreven. Recent een boek gelezen over de televisiewereld, “Bijna niets gebeurt toevallig”. Het lijkt allemaal zo leuk en fantastisch maar ik denk dat voordat ‘tuthola’ de zaag in een plank zet er al een aantal verpest zijn en dat ze voor een 10-minuten klus 2 dagen bezig zijn dat kan dan omdat er veel te veel reclameblokken zijn die de boel financiëren….Overigens zelf vorige week 2 muurtjes geschilderd en het viel mij ook op dat op filmpjes van bouwmarkten (Gamma, Karwei, Praxis) alles ook altijd in één keer goed gaat de verf altijd direct dekt én niemand per ongeluk een vlek maakt of schildert waar de verf niet moet zitten. En die rollers uitspoelen? Wij hadden 5 jaar geleden een professionele schilder ingehuurd omdat er nogal veel muren in korte tijd geschilderd moesten worden hij vond het nodig de spullen af te spoelen in onze tuin met de tuinslang waardoor het wekenlang leek alsof er sneeuw op het gras én de planten lag en dat in hartje zomer….en dan ontkennen dat vond ik nog het ergste. Overigens die Kees Tol wel eens gezien? aan het einde van ‘weer verliefd op je huis’? Alsof hij hoogstpersoonlijk de zaak heeft verbouwd én betaald……
Super leuk geschreven en je hebt helemaal gelijk. Op TV is alles nep en lijkt alles eenvoudiger!
MtogyOBdcFbYU