Blunder.

Mijn nieuwe baan als front-office medewerkster houdt in dat ik alle telefoontjes, mailtjes en de meldingen die via onze website binnenkomen moet doorzetten naar een van mijn 700 collega’s. Dat is niet simpel omdat de meest uiteenlopende vragen binnen komen. Mijn werk laat zich het beste omschrijven als ‘puzzelen’.

Het systeem waarmee we werken is behoorlijk traag, dus zoeken bij welke afdeling een vraag hoort en wie de aangewezen persoon is om de vraag te beantwoorden, kost tijd. Vooral bij telefonische vragen ben ik me er altijd van bewust dat er iemand ongeduldig ‘in de wacht’ hangt.

Mijn favoriete bellers zijn dan ook diegene die zelf weten wie ze willen spreken en waarom. Dan is het een kwestie van de naam van de collega invullen in ons belsysteem, bellen, even overleggen en doorverbinden.

Dus ben ik blij als meneer X belt, en vraagt naar collega Y, omdat hij wat vragen heeft over hun laatste overleg. Ik bel mijn collega Y, en als hij opneemt, meld ik braaf dat hij met Nicky van de front-office spreekt en dat meneer X hem wil spreken over hun laatste overleg. Tot mijn grote irritatie meldt mijn collega Y dat hij vakantie heeft.

Leuk die collega’s die hun werktelefoon opnemen tijdens hun vakantie maar je hebt er niets aan want ze gaan de beller echt niet te woord staan. ‘Waarom neem je dan je telefoon op?’ roep ik dan ook verontwaardigd. Mijn collega mompelt iets over bereikbaar moeten zijn en vraagt me de beller door te zetten naar het secretariaat. Ik zeg dat ik dat ga doen, wens collega Y joviaal nog een fijne vakantie en pak het telefoontje terug zodat ik meneer X door kan verbinden naar het secretariaat.

Welk secretariaat? We hebben ongeveer 27 afdelingen en tig secretariaten. Ik zoek de naam van collega Y op in ons ‘Wie is wie’-systeem op intranet om te kijken bij welke afdeling en bij welk secretariaat hij hoort.

Ik ben behoorlijk stressbestendig. Ik raak niet snel uit mijn evenwicht. Maar nu krijg ik het toch even warm en voel ik mijn wangen rood kleuren. En ik snap ineens waarom de naam van collega Y me al zo bekend voor kwam. Zo’n naam die je nét iets meer zegt dan de naam van de 699 andere collega’s.

Collega Y, die ik zojuist belde op zijn vakantieadres en tegen wie ik riep ‘Waarom neem je je telefoon dan op?’ blijkt een van de directeuren van het bedrijf te zijn.

Als er iemand nog een leuke vacature weet…

20 gedachten over “Blunder.

  1. hemelsgroen

    Oeps. Maar ja, directeuren zijn ook collega’s en ergens in dat trage systeem zou afwezigheid/alleen bereikbaar in noodgevallen zichtbaar moeten zijn.

  2. Mevrouw Niekje

    Ik heb in een ver verleden een poosje op het hoofdkantoor van Unilever gewerkt en behoorlijk lomp gedaan tegen de CEO. Ik kende de man niet van gezicht en hij kwam op onze afdeling, het secretariaat, iets vragen over mijn baas. Die was er niet en dat meldde ik hem zonder verder op of om te kijken. Of ik hem even kon bellen. Nou nee… hij is er niet en hij komt ook niet. Voor mij denk ik wel zei de CEO. Wie bent u dan vroeg ik toen …..

  3. Nicole Orriëns

    LOL : )))
    Ik snap je reactie helemaal! Zowel je verontwaardiging over de telefoon opnemen als je op vakantie bent, en de schrik als het de directeur blijkt te zijn ; )

  4. Deborah

    hahahaha… Nooit saai met jou!! hahahaha.
    Het zal waarschijnlijk zo’n vaart niet lopen… Maar mocht het nodig zijn… Wij zoeken nog iemand voor 3 dagen in de week..

  5. Saskia

    Haha nooit saai dus 😉 Lekker bezig!

    PS: Ik ga je mailtje van de week beantwoorden, beetje druk met Noa zijn verjaardag en laatste loodjes van zijn school + mijn werk. Inmiddels al wat in je brievenbus gevonden? Bij mij ook nog steeds status ontvangen of is binnen 5 dagen onderweg…

  6. Rianne

    Ik heb wel eens tegen de (secretaresse) van een van de leden RvBestuur bij Philips gezegd dat meneer X net als de rest van het personeel kon wachten op een videoband tot hij aan de beurt was. Zij pislink, mijn baas ook toen ik het vertelde. Dus kon ik de videoband gaan ophalen en wegbrengen naar meneer X. Die zich kapot had gelachen om het gezicht van zijn secretaresse toen duidelijk werd dat ik niet wist wie hij was.

  7. Simone

    Hahaha, oooooh oepsie! Het zou ook handig zijn dat je dan in het systeem ook kunt zien wanneer iemand met vakantie is. Dan hoef je die ook niet proberen te bellen 😛

  8. Zo simpel is dan geluk

    Hahaha, oeps! Wat kan je je dan stom voelen hè.
    Tijdens mijn vorige baan zat ik ook een periode bij de receptie in moest ik mensen doorverbinden. Gingen mijn collega’s op een middag allemaal elkaars telefoon opnemen waardoor ik elke keer dacht dat ik verkeerd had doorverbonden. Ik werd helemaal gek!!

  9. Liesbethblogt

    Hahahaha, moeten ze maar een duidelijk systeem maken waar het bij staat. Dit zou mij ook kunnen overkomen je baan klinkt als een hel voor mij;)

  10. Sally

    Haha geweldig. Zou zo een actie van mij geweest kunnen zijn. Erger nog…., wrsch zou ik nog iets van eikel gemompeld hebben denkende dat ik het gesprek al weer teruggenomen had en dan blijkt dat de verbinding nog open/ niet on hold stond

Reacties zijn gesloten.