Dochterlief, die kwam logeren (hoewel ze om de hoek woont)
arriveerde zo vroeg dat ik nog geen eitjes verstopt had.

Frank en Tijl besloten een dimmer te monteren, terwijl ik cupcakes maakte.
Stroom aan, stroom uit, stroom aan, stroom uit.
Dat mixt niet handig en de oven koelde ook steeds af.

Spike kon niet op het logeerbed slapen
want daar sliepen Michelle en Boef.
Hij zat verbijsterd voor de deur.
‘Wat doen jullie in mijn kamer?’

Eerste Paasdag gingen we op de koffie bij mijn moeder.
Met twaalf cupcakes, waarvan zes versierd.
Verder waren we niet gekomen.

Michelle’s vrienden in Breda maakten onverwacht allerlei gezellige plannen.
Aangezien Mich haar pyjama, tandenborstel en hond nog bij zich had,
bleef ze achter in Breda. En moest ik zelf terug rijden naar Amsterdam.

De Fyra, waarmee mijn zus de volgende dag naar Amsterdam zou komen,
reed niet. Ze kwam een trein later en was pas om half twaalf hier.
Toen stond ik al een half uur te vernikkelen op station Lelylaan.
En bij Amsterdamse Poort, waar we wilden gaan winkelen,
bleken alle winkels vanwege 2e Paasdag gesloten te zijn.
Hoezo, Big City?

Maar ach…
We aten lekker tapas met Michelle en Tijl.
Frank, Mich en Tijl speelden gezellig ‘Buzz’.
De logeerpartij van Michelle was super-gezellig.
Wat ontzettend leuk om Mich en Boef een nachtje hier te hebben!

We kletsten heerlijk bij met mijn moeder, mijn zussen, een van mijn broers,
mijn neefje, mijn nichtje en hun aanhang.
Ik boekte de logeerkamer bij mijn broer voor 17 mei aanstaande.
En de cupcakes gingen schoon op.

Michelle ging onverwachts gourmetten bij de ouders van Daan
en hield de volgende dag spelletjesmiddag met haar Bredase vrienden.

Ik doorkruiste heel Amsterdam in de metro met mijn zus
en we aten cheesecake bij Starbucks.
Ik nam haar mee naar het Paleis op de Dam.
Zo vlak voor de troonswisseling moest ze dat maar eens van binnen zien.
Stiekem controleerden we of het uitbundige interieur wel goed gestoft werd.
En verrek! Zelfs op de plintjes lag geen stof!

Conclusie: het was leuk!

Twee minpuntjes:
Jammer dat het kwik nog steeds niet boven de vijf graden uit kwam.
En jammer dat Bea niet thuis was.
We hadden wel een kopje thee gewild.

Voor grote foto’s: zie het foto-album rechts.