Ongeveer een jaar of zes geleden, had ik ineens genoeg van al mijn ordners met ‘belangrijke papieren’. Stofnesten waren het. En ik vond het ook een heel gedoe om al mijn belangrijke post op te bergen in de desbetreffende order. Dus ging ik over op een digitaal archief. Ik leegde al mijn ordners, zocht uit, gooide weg en wat écht belangrijk was, scande ik in. Daarna was het simpelweg een kwestie van bij bijhouden. Post die binnen komt, scan ik in en sla ik op. En ondertussen ben ik niet de enige meer met een digitaal archief dus komen de meeste belangrijke papieren als PDF in mijn mail. Of ik kan ze ergens downloaden. Hartstikke handig!
En zo komt het dus dat ik een harde schijf heb, die vol staat met foto’s, loonstroken en jaaropgaven. Bonnen van aankopen, correspondentie over van alles en nog wat, zelfs allebei mijn diploma’s (voor typen en verkeersles) heb ik digitaal. En ja, ik heb mijn Hyvesbestanden nog. En de documenten van mijn vorige werk waar ik weg ging in 2008. Er is een hele map met filmmontages die ik maakte, die nog steeds ‘Moviemaker’ heet, naar het eerste programma dat ik daarvoor gebruikte. En stuurde je me ooit een kaartje? Dan zit dat in mijn digitale archief.
Zelfs mijn Whatsappjes sla ik op. Kasboeken in excel vanaf 2003. De eerste e-mails die mijn verkering en ik elkaar stuurden. Alles staat op dat schijfje. En op advies van diezelfde verkering – die vroeger iets met computers deed – maak ik elke maand braaf een back up. Van mijn telefoon, mijn iPad én mijn camera. En alles, maar dan ook álles is gerangschikt op jaar en maand. Wil je weten hoeveel huur ik betaalde in 2003? Kan ik zo voor je nakijken. Wil je mijn eindafrekening van de elektriciteit uit 2007 zien? Ik tover ‘m zó tevoorschijn! Soms appt dochterlief: “Mam… Weet je nog die foto van mij en dinges? Van toen we dit of dat deden? Heb jij die nog?” En vaak zit de desbetreffende foto een kwartiertje later in haar inbox.
Regelmatig trek ik een virtuele stofjas aan om rond te dwalen door de al even virtuele gangen van mijn eigen archief. En dan kijk ik even binnen in kamer 1974. Of in kamer 2008. Er er is overal wel iets moois te vinden. Vaak zoek ik op datum. Dus keek ik vandaag welke foto’s ik heb van de maand maart, bijvoorbeeld. En ach, dan komen er toch een hoop herinneringen boven.
Maart 1992
Ahhh, kijk nou! Maart 1992. Ik was zwanger en samen met de vader van dochterlief op bezoek bij zijn ouders. Zijn vader hield schapen. Er er waren lammetje. Dat vond ik leuk.
Maart 1996
Dochterlief rolschaatsend in de straat waar wij het grootste gedeelte van haar leven woonden. Mijn moeder woonde drie deuren verder. Fijne tijd hebben we daar gehad. En zo te zien was ze net voor de bui binnen.
Maart 1998
Ach, jeetje. In maart 1998 ging ons konijn Flappie dood. Er waren eerder konijnen. Die gingen ook dood. Maar toen was dochterlief nog te klein om het te begrijpen. Bij Flappie viel het kwartje. Wat was ze verdrietig. En wat was ik een kreng om deze dramatische foto te maken. Och gossie. Dat koppie van Mich. Mijn hart breekt met terugwerkende kracht.
Maart 2009
Maar het kwam goed, hoor. Hier waren we samen een weekendje weg. Naar Zoetermeer waar geen klap te beleven viel. Behalve Snowworld en daar kwamen we voor. Voor we naar huis gingen, gingen we nog even naar Scheveningen.
Maart 2017
In maart 2017 mocht Frank vanuit het revalidatiecentrum voor het eerst een middagje naar huis om te proberen of het goed ging. Na zeven weken ziekenhuis en vier weken revalidatie was dat een feestje! Drie weken later kwam hij écht thuis.
Maart 2021
En deze maand nam ik het beeld dat we maakten van onze handen mee naar mijn moeder om het aan haar te laten zien. “Och, kijk nou! Die handen van mij!” lachte ze. Ze vond het zó grappig.
Kortom; mijn héle leven staat op dat harde schijfje. Uploaden naar een of andere cloud wil ik niet. Dus ik bewaak mijn harde schijfje alsof het de kroonjuwelen van de koninklijke familie zijn. Vooral voor de foto’s. Want die zijn mij het meest waardevol. Vandaar dat ik nu serieus overweeg om een back up van mijn back up te maken. Of overdrijf ik nu?
Hoe doen jullie dat?
Prachtig zo’n digitaal archief. Ik heb ook erg veel maar eerlijk gezegd niet zo netjes geordend. Ik kan het terug vinden maar of ooit iemand anders dat kan geen idee. Ik weet wel dat mijn zoon al heeft gezegd, als je ooit overlijdt dan pak ik je pc op, zet hem op de balie bij het regionaal archief en ren dan heel hard weg. Eigenlijk best wel een slimme jongen 🙂
Hahaha! Gelukkig heb ik straks alleen wat schijfjes voor Mich.
Ik ben heel slecht in het bewaren van foto’s. Heb wel nog wat papieren exemplaren maar meeste heb ik weg gedaan. Digitale foto’s bewaar ik ook zelden. Ja een paar foto’s die mij echt raken, maar de rest…
Qua administratie ben ik bewaarzamer al houd ik mij vooral aan de 7 jaar termijn. Alles wat ouder is verdwijnt.
Ik was al nooit een verzamelaar maar na het leegruimen van het huis van mijn ouders heb ik hier ook grote schoonmaak gehouden. No way dat mijn zoon in zijn eentje alle zooi moet uitzoeken. Er is gewoon geen zooi.
Nooooo! Ik gooi echt nooit foto’s weg! Wel spullen. Die ben ik ook al flink aan het opruimen. Mijn streven is ook om geen zooi achter te laten. Alleen wat harde schijven.
Wat goed, zo’n uitgebreid archief EN dat je braaf elke maand back-upt! Ik denk vooral elke maand ‘ik moet echt weer eens back-up maken’, maar je raadt al hoe vaak dat dan daadwerkelijk gebeurt… En ik wil mijn externe harde schijf dus eigenlijk ook nog even bij mijn ouders neerleggen ofzo, want als er hier brand uitbreekt, heb ik niet zoveel aan een back-up die op vrijwel dezelfde plek ligt als mijn laptop.
Ik ben gedrilld door mijn verkering in het regelmatig back uppen door mijn verkering. Zelf doet-ie dat overigens nooit dus ik probeer hem nu te drillen. En ik heb al toestemming van dochter en schoonzoon om mijn back up van mijn back up bij hen te bewaren. Wel handig ook; kan Mich zelf de foto’s zoeken die ze wil hebben.
Eh…. misschien is chaotisch wel het meest passende woord. Altijd vol goede voornemens bij een nieuwe computer waar nóóit iets van terecht komt, Vergelijkbaar met vroeger, het nieuwe schrift op school . Ik ben jaloers op jouw georganiseerde archief.
Ik ben er ook stiekem best een beetje trots op.
Ben bezig, maar is wel een klus. Moet nog veel opschonen.
Mijn voornemen was ook om steeds op te schonen en het oudste te verwijderen (behalve foto’s dan) maar dat kwam er nooit van.
Och die foto’s heerlijk! Ik heb de familiefoto’s in albums op het moment in huis maar mag niks over mijn familie delen. Ik heb van een aantal foto’s een foto gemaakt omdat meer niet hoeft voor mij. Maar mijn eigen meuk aan foto’s heb ik op 2 harde schrijven die ik beide ook update steeds. 1 ervan ligt standaard waar ik die weet en kan grijpen mocht er iets gebeuren.
Waarom koop je geen 2e harde schijf (lekker veel GB) van Western digital zijn ze goed, gooi daar alles op ook de foto’s en geef die aan je dochter mee. Wel bijhouden en doe dat ding met kabels en al in een goede tas.
Ik heb al berekend dat ik drie harde schijven aan moet schaffen. Duur grapje!
Prachtige foto’s. Ik heb een externe harde schijf waar van alles opstaat. Zo goed digitaal als jou ben ik overigens nog lang niet.
Heel belangrijke bestanden heb ik trouwens ook naaar hotmail gemaild.
Oh ja! Dat deed ik vroeger ook wel eens. Toen ik nog in twee huizen woonde en heen en weer pendelde tussen Breda en Amsterdam. Had ik altijd alles bij de hand!
Ook ik heb veel digitaal, zeker met/na alle verhuizingen. Maar eerlijk gezegd wel van de laatste jaren. En zeker niet zo goed geordend als jij. Oude post zit nog steeds in hangmappen, die ik onlangs bijgewerkt hebt, en ik heb ook nog veel fotoboeken. Nog steeds van plan om die ook nog eens te digitaliseren. Maar heb nog steeds graag ‘papier’ in m’n handen.
Ik ben nog steeds bezig om mijn oude negatieven in te scannen. Ook zo’n lekker klusje. Staat al jaren op mijn to do list.
LOL. Een backup van je backup. Ik snap het heel goed. Ik heb dat ook met mijn blogs en met foto’s. Het is een nooit eindigend backup proces : )
Wat een leuke foto’s allemaal! Vooral die van jou zwanger, met dat lammetje.
The never ending story 😉
En ja, wij waren best schattig!
Wauw, dat heb je goed voor elkaar zeg. Ik zou er haast jaloers op worden!
Mijn foto’s heb ik vanaf het moment dat ik digitale foto’s maakte wel een goede back-up van. Maar… mijn externe harde schijf is ook een keer gecrasht dus er is ook wel wat weg helaas. Het meeste had ik echter ook nog op SD kaartjes staan, dus ik heb heel at wel terug kunnen halen. Een back-up van je back-up is dus zeker wel verstandig.
Geweldig leuk trouwens al die foto’s van de afgelopen jaren, allemaal in dezelfde maand gemaakt!
Wat goed!
Ik zou zelf niet een back-up van de back-up maken. Is een beetje als dubbel verzekeren. Wel is het verstandig om af en toe te controleren of de backup nog wel werkt!
Oh wij hebben een overvolle extrerne hardschijf waar echt van alles opstaat. Nu helemaal met Noa. Foto’s van mijn telefoon (want mijn telefoon geeft om de paar weken aan dattie vol is :’) ) en dan hup naar die schijf. Wil hem eigenlijk nog eens opruimen, maar wie heeft daar tijd EN ZIN IN.
Heerlijk om zo af en toe door de oude foto bestanden te bladeren. Nostalgisch 🙂
Wij hebben inderdaad een back-up van onze back-up en die wordt op een andere locatie bewaard. Een keer per jaar updaten we de 2e back-up. Maar nu ik er aan terug denk is dat denk ik al even niet meer gebeurd
Laat ik het dan zo zeggen, toen zoonlief nog klein was deden we dit iig wel….