Lammetjes, Highlanders, de zee en Spike. Dat zijn de onderwerpen waar deze Uncle Bob foto’s van maakt. Verder blijk ik vrij inspiratieloos te zijn. En toen kwam ik op internet een fotografie-challenge tegen. Een soort cursus waarbij je een jaar lang elke maand een fotografie-opdracht krijgt. Aan het eind van de maand deel je de foto’s in een besloten Facebookgroep waarna ze beoordeeld worden. Ik besloot mee te doen en wachtte vol spanning op de eerste opdracht.
Dat bleek ‘panning’ te zijn. Panning (spreek uit: penning) wil zeggen dat je een snel bewegend voorwerp fotografeert. Door je camera op de juiste manier in te stellen en mee te bewegen met je onderwerp, staat je onderwerp scherp op de foto en is de achtergrond wazig waardoor je ‘beweging’ in je foto krijgt. Ik moest twee panning-foto’s inleveren.
Ik vond het een lastige opdracht. Ten eerste heb ik niet echt snel bewegende onderwerpen in mijn omgeving. Ten tweede bleef het maar rotweer. En ten derde vind ik panningfoto’s niet mooi en dus niet leuk om te maken. Maar wie A zegt, moet B zeggen. Dus schakelde ik mijn dochter in en plande een fotoshoot op een dag dat het een paar uur droog zou zijn.
Mijn plan was om Nanook door hun achtertuin te laten rennen maar ik kreeg het niet voor elkaar om dat ienie-minie-hondje scherp op de foto te krijgen. Daarna liet ik Michelle zelf door de tuin rennen maar ook dat leverde niet meer op dan totaal wazige foto’s. Vervolgens bood schoonzoon Robby aan voorbij te rijden in zijn auto in een stille straat in de buurt.
Inmiddels regende het pijpenstelen en hield Michelle als volleerd assistente een paraplu boven mijn hoofd om mij en mijn camera droog te houden terwijl zij zelf kletsnat regende. Robby reed zo’n twintig keer voorbij en tussen de vele mislukte foto’s zat er zowaar eentje die gelukt was.
Voor de tweede foto die ik in moest leveren, liet ik Mich voorbij fietsen met Nanook in de fietsmand. Ik probeerde rennende geitjes te fotograferen, ik liet een opwindmuis over tafel lopen en een balletje over het balkon rollen. Het werd allemaal niets. Uiteindelijk werd foto twee een opname van een rennende koe. Want terwijl ik ‘gewone’ foto’s stond te maken bij de koeien die voor het eerst weer naar buiten mochten, wijzigde ik bliksemsnel de instellingen van mijn camera en maakte – met meer geluk dan wijsheid – een min of meer panning-foto van een rennende koe.
Daarna was ik er helemaal klaar mee. Mijn panningfoto’s werden goed beoordeeld. En als beloning mocht ik van mezelf bloemen fotograferen. Die staan tenminste stil.
hahaha heerlijk blog is het weer geworden. Ik zie je familieleden al gaan met auto en fiets hihi.
Ik vind de rennende koe echt een leuke foto!!
Ik bof met mijn figuranten! En die koe was echt een lucky shot.
Hahaha, heerlijk verhaal! Ik zie het weer helemaal voor je. Enne: props voor je toewijding!
Dank u! Dank u!
Jij boft maar met een dochter en schoonzus die voor jouw hobby zelfs regen trotseren..
Ja, ik vond het erg lief!
Dat lijkt me ook helemaal geen makkelijke opdracht! Maar ja, als het opdracht is heb je weinig keus en moet je er een mouw aan passen, is je uiteindelijk toch prima gelukt.
Het viel vies tegen inderdaad..
Ik heb ook ooit panning foto’s gemaakt voor een cursus. Mijn dochter fietste eindeloze rondjes op het schoolplein. 😉
Jouw foto’s zijn goed gelukt!
LOL. Ik moet glimlachen om je beloning, en de bloemen die tenminste stil staan. Wel leuk die challenge. Het zorgt er toch voor dat je andere dingen probeert als ik het zo lees : )
Ja, precies! Je gaat toch anders kijken naar dingen, merk ik.
Ik zie het helemaal voor me hoe je bezig bent geweest 🙂
Ik vind het ook ingewikkeld en begin er dus maar vaak niet aan onder het motto dat ik het niet leuk vind.
Ga het van de week toch eens proberen.
Doen! En er een log over schrijven, he! Want ik wil wel het resultaat zien.
Haha weer zo’n tof verhaal achter foto’s 😉 En die bloemen zien er erg tof uit… Ik heb dat met foto’s maken van Noa… ZIT NU EENS STIL :’)
Leuk dat je bezig bent met de challenge. Toch vind ik met name de ‘fiets foto’ wel erg goed gelukt hoor! Ik doe het je in ieder geval niet na. De bloemetjes zijn natuurlijk ook altijd erg leuk. Ik ben benieuwd wat de volgende uitdaging gaat worden.
De volgende opdracht is zwart wit fotografie. Dat vind ik iets makkelijker.
Zou ook niet mijn onderwerp zijn. Maar ik bewonder je toewijding en doorzettingsvermogen. En lief van kind om je zo te helpen.
Haha die laatste zin hilarisch. Laat je niet ontmoedigen ik vind je koe een heerlijke foto zo blij! Het is niet makkelijk en als eerste opdracht ook best een moeilijke. Ik ga je linkje eens volgen ben benieuwd!
Ik vond het echt heel moeilijk en ik was blij dat ik er vanaf was. Maar ik merk dat ik het nu toch af en toe stiekem nog probeer. Toch ergens goed voor, die challenge.