Het poppenwiegje dat mijn moeder bedacht had voor haar achterkleindochter is inmiddels overhandigd. En wat een succes was het! Het wiegje stond eerst een tijdje bij mijn moeder op haar kamer in het zorgcentrum waar het uitgebreid bekeken werd door de zorgmedewerkers. ‘Ze vinden het allemaal zó mooi’ vertelde mijn moeder blij. We kochten nog een pop voor in het wiegje en organiseerden een lunch bij mijn broer om het wiegje aan achterkleinkind J. te overhandigen. Ze vond het prachtig en mijn moeder genoot.
Tijd voor het volgende project. Want er zijn nog meer achterkleinkinderen. En mijn moeder en ik hebben het onszelf extreem moeilijk gemaakt want het moeten zelf gemaakte cadeautjes zijn. Dus googelde ik op ‘DIY cadeau vier jaar’ en kwam een quietbook tegen. Een quietbook is een boekje gemaakt van vilt om kinderen een tijdje bezig te houden. Dat ze even lekker quiet zijn, zeg maar. En ik was meteen enthousiast. Dat moest het worden! Ik verzamelde ideetjes op internet, kocht vilt en ging aan de slag.
Mijn eettafel was wekenlang een soort atelier, vol met lapjes vilt en klosjes garen. Ik bleef naar de winkel rennen voor klittenband, knoopjes, drukkers en lintjes. ‘Zeg maar wat het kost’ riep mijn moeder ‘want ik betaal het’. Maar ergens bij mijn 48ste tochtje naar de winkel was ik het spoor bijster van wat ik al uitgegeven had. En dan reken ik mijn uurloon nog niets eens.
Want wat een werk was het! Omdat ik mijn prille relatie met de naaimachine niet op het spel wilde zetten, besloot ik het boekje met de hand te maken. Ook omdat ik verschillende kleuren garen gebruikte. Het leek me enorm onhandig om steeds de naaimachine in te spannen met een andere kleur garen. Weken zat ik te prutsen tot ik de blaren op mijn vingers had. Maar eindelijk was het boekje klaar!
Er is alleen één klein dingetje. Één klein detail. Het jongetje voor wie dit boekje is, is er eentje van een tweeling. En zijn broer krijgt natuurlijk ook een boekje. Dus voorlopig ben ik nog wel even zoet.
Je stijgt weer verder ( kon al bijna niet hoger 🙂 ) in mijn achting. Ik wist dat je creatief bent, maar zoveel geduld en er dan ook nog eens twee te maken, pfff petje af. Echt mooi geworden, maar wat een werk zal het geweest zijn en nog gaan worden.
Het duurt even maar dan heb je ook wat!
Petje af hoor, voor je geduld en creativiteit. En superlief dat je dat voor je achterneefjes en -nichtje wil doen. En voor je moeder natuurlijk!
Ik denk af en toe ‘waar ben ik aan begonnen?’ 😉
Wat een creabea ben je toch!! Je kunt je er helemaal in verliezen heerlijk!! Mooi gemaakt, op naar het volgende project.
Het volgende project wordt iets simpels.
Wauw, wat heb je dat super leuk gedaan. Echt heel mooi!
Wat ontzettend leuk en knap! Ik kan nog geen twee steken recht breien of borduren, kan eigenlijk maar heel weinig met mijn handen, niet dat ik ze alleen gebruik om in mijn neus te peuteren natuurlijk!
Leuk stukje weer Nicky!
Oooo, wat geweldig! Enne… ik weet nog wel een tweeling die deze wel zouden willen krijgen. Ze worden pas begin 2026 4 jaar, dus dan heb je nog even. Moet lukken, toch?
HAHAHAHAHAHA. Grapjas.
G.E.W.E.L.D.I.G !!!! Wat ontzettend leuk en creatief gedaan! Die zijn straks wel een poosje quiet! Kan niet missen.
Ik ben zelf ook nog wel even quiet.
Ik wordt er zélf heel “quiet” van, alle mensen, wát een werk maar wat onwijs leuk gemaakt. En ook nog leerzaam voor zo’n kleintje.
Ik heb ook niet nagedacht voor ik er aan begon. Maar inderdaad; wat een werk…
Die naam ook ‘Quietboekje’. Geweldig : ) En ik vind het superknap van je dat je dat helemaal zelf kunt maken zeg.
Mwah. Het is vrij simpel, hoor. Alleen een beetje arbeidsintensief.
Wat Gaaf!!!!! Je bent echt heel crea bea bezig geweest. Zo knap. Wat een werk.
Wat een geduld maar wat een geweldig leuk ding, die rits ook jeetje wat een werk!
OH WAUW! Waar kan ik bestellen? 😉