Het was hard op weg om een mooie traditie te worden: een jaarlijkse citytrip met mijn dochter. We bezochten Londen (2014) , Rome (2015) en Barcelona (2016). Maar toen kwam de klad er in omdat ik nogal aan huis gebonden was als mantelzorger van ex. In 2019 besloten we te ‘oefenen’ en gingen we een weekendje naar Groningen. Ex bleek zich prima te redden, dus konden wij weer op stap. In 2020 boeken we een weekendje Dublin. En we annuleerden de boel weer, want tja.. corona. We gingen naar Deventer dat jaar. En Dublin bleef op de lijst staan.
Voorzichtig boekten we dit jaar een citytrip naar Dublin. Het was even schrikken van de prijzen, want Dublin is verschrikkelijk duur. Een nachtje in een hotel kost je zomaar € 300,-! Dat vonden wij iets te gek dus boekten we via AirB&B een leuke kamer bij een gezellige host. Dat we met de bus naar het centrum moesten namen wij op de koop toe. En dat onze host een hond heeft was voor ons natuurlijk alleen maar een pluspunt. Afgelopen vrijdag vertrokken we.
Er waren wat obstakels die we moesten nemen. Allereerst was er een treinstaking. Hoewel de treinen rondom Schiphol wel zouden rijden, durfden wij het risico niet te nemen. Gelukkig was Robby zo lief om ons met de auto naar Schiphol te brengen. Daarna begon het wachten want het was druk op Schiphol. Het duurde inderdaad lang maar uiteindelijk waren we dan toch door de security en konden we opgelucht ademhalen. Het zou er deze keer echt van komen!
We kwamen laat aan in Dublin en namen de bus naar ons logeeradres. De vriendelijke jongeman waar we een kamer huurden, zat net in een restaurant te eten. Maar hij kwam even naar huis om ons binnen te laten en alles te laten zien. En wat een leuk plekje was het! Het leek trouwens wel een hotel! Met hele grote handdoeken, badslippers en chocolaatjes op onze kamer. Alles keurig schoon en netjes. We mochten overal gebruik van maken. En de hond was echt een schatje! Onze gastheer ging terug naar het restaurant en wij hadden het rijk alleen. We deden niet veel meer. We douchten en doken lekker in bed. Prima bed, maar niet mijn bed dus ik sliep slecht die nacht.
De volgende dag stond de Zoo van Dublin op het programma. Niet omdat ik nou persé zo dol ben op dierentuinen maar het leek me gewoon leuk om foto’s te maken in een dierentuin. Dus waarom dan niet in Dublin? We wandelden door Phoenix Park naar de Dublin Zoo. En die is groot. En mooi. Maar na een halve dag rondsjouwen daar, was ik er ook wel klaar mee. Ik blijf moeite hebben met dieren die opgesloten zitten, hoe mooi de locatie ook is.
Het was weer zoals vanouds; met mijn kind op stap betekent minimaal 11 tot 12 kilometer per dag lopen. Na de dierentuin wandelden we nog een flink stuk door de stad en bekeken we de twee grote winkelstraten van Dublin. We hadden mazzel met het weer. De zon scheen, het was een stralende dag! Jammer dat ik een beetje uit vorm was! Die 12 kilometer per dag vielen me zwaarder dan andere jaren. Ik had slecht geslapen en ik had last van mijn oren. Door het vliegen natuurlijk. Maar dapper hobbelde ik achter mijn kind aan. Heel Dublin door. ‘s Avonds gingen we gezellig uit eten bij een restaurant in de buurt en we doken zelfs nog even een echte Ierse pub in. Beregezellig!
Na weer een onrustig nachtje (ik zal wel nooit wennen aan vreemde bedden) hingen we de toerist uit en bezochten we Saint Patrick’s Cathedral, Christ Church Cathedral en Dublin Castle. Voor die laatste boekten we een gids omdat je dan ook in de crypte onder het kasteel kon kijken. Dat viel een klein beetje tegen. Wij hadden verwacht in een soort catacomben terecht te komen. Maar meer dan een trapje af om een hoop stenen te bekijken was het niet. Maar misschien was het ook wel een meevaller. Ik was al zo moe. Gesloopt kroop ik in bed die avond.
Na het derde korte nachtje werden we wakker in een regenachtig Dublin. Gewapend met paraplu’s bezochten we de farmers market vlak bij ons logeeradres en trokken we nog even de stad in om wat te eten. Ondertussen appte onze gastheer dat hij door een overlijden in de familie weg moest naar het zuiden van Ierland en dat we hem dus niet meer zouden zien voor ons vertrek. Gek om zo afscheid te nemen. We wensten hem via Whatsapp veel sterkte en bedankten hem voor zijn gastvrijheid. Bij thuiskomt bleek hij een doosje chocolade voor onze deur gelegd te hebben. Zo lief!
We hobbelden met de bus naar het vliegveld waar we na het nodige wachten een goede vlucht hadden terug naar Nederland. Robby haalde ons op en vanuit Almere reed ik terug naar Heemskerk. Terug naar huis en vooral terug naar mijn eigen bed. Inmiddels voelde ik me zo geradbraakt dat ik begon te twijfelen of mijn vermoeidheid wel door mijn gebrek aan conditie en slechte nachtrust kwam. De corona zelftest die ik deed was onverbiddelijk; binnen no time had ik twee rode strepen op het schermpje. Na al die tijd toch voor de bijl. Ik heb corona!
Dus nu zit ik in quarantaine, te duimen dat Michelle niet ziek wordt want die viert haar verjaardag komend weekend. Ik ben twee dagen best beroerd geweest maar gelukkig gaat het nu weer beter. Over het feit dat ik met corona op pad geweest ben, denk ik maar niet te veel na. Als je er achter komt, is het al te laat. En tenslotte heb ik het ook ergens opgelopen. Maar een echt leuk souvenirtje is het niet.
Toch was ook Dublin weer helemaal geweldig. Wij vonden de stad zelf niet heel bijzonder, eerlijk gezegd. Maar de mensen zijn er zo ontzettend vriendelijk en er hangt een heel gemoedelijk sfeertje. Het was echt heel erg leuk! Niet in de laatste plaats door mijn reisgezelschap natuurlijk. Wat is het toch heerlijk om samen met dochterlief op stap te zijn! Dat is die paar nachten slecht slapen dubbel en dwars waard! Eens even denken waar we volgend jaar heen gaan…
Ontzettend leuk om zo’n trip te doen samen met je dochter.
Jammer van het souvenirtje dat je hebt meegenomen. Hopelijk ben je snel weer de oude.
Het gaat alweer de goede kant op!
Balen zeg dat meegenomen souvenir. Dat slechte slapen had je weerstand natuurlijk flnik omlaag gehaald. maar evengoed toch genoten van het verblijf, niet in de laatste plaats door je gezelschap natuurlijk. Heerlijk hoor met een dochter op stap weet ik uit ervaring. Beterschap dan maar.
Ja, altijd weer superleuk om samen op pad te gaan!
Lijkt me een geweldige stad Dublin. Jullie deden toffe dingen.
Balen van die corona zeg. Maar ja …
Enne, zit jij al in 2023?
Oeps. Covid brain fog. Ik heb ‘t aangepast.
Wat fijn dat het nu dan toch gelukt is om naar Dublin te reizen. En wat klinkt de host van je Airbnb aardig en gastvrij.
Beterschap gewenst met de corona!
We hebben eigenlijk nog nooit niet-aardige hosts gehad, gelukkig.
En dank je!
Beterschap, hoop dat je snel weer de oude bent. En leuk dat jullie trop naar Dublin eindelijk door kon gaan.
trip naar Dublin….
Ja! Leuk dat het toch gelukt is. Nu de volgende bestemming bedenken!
Beterschap, gelukkig hebben jullie ook kunnen genieten samen maar in je eigen bed slapen blijft het lekkerste…
Oost West, thuis slaapt het best!
Oh no, beterschap!
Geen wonder dat je het zwaar had. Maar gelukkig toch een geslaagde vakantie gehad.
En ik maar denken dat het aan mijn conditie lag…
Weer een hele fijne herinnering gemaakt samen, beterschap !
Dank je!
Je blog leest alsof het allemaal leuk maar niet geweldig was, alles net niet. Terwijl er zeker wel mooie dingen waren, die B&B vind ik leuk net dat stapje extra ook. Beterschap ik mail je van de week echt!
Op stap met dochter is altijd leuk. In Dublin vonden we vooral de sfeer leuk. En de vriendelijke mensen. Maar Dublin zelf was het voor ons inderdaad nét niet.
Mooi verslag en prachtige foto’s en een domperig einde. Beterschap!
Domperig. Dat is wel hoe ik me voelde, ja.
Leuk om dit zo samen met je dochter te kunnen doen!
Als Roos iets ouder is wil ik dat ook 😉
Moet je zeker doen! Zo leuk!
Wat een leuk tripje met je dochter. En zo vriendelijk die host. Jammer dat je zo slecht geslapen hebt en je conditie tegenzat. Absoluut die Corona die meegespeeld geeft daarin. Herkenbaar. Duim voor je dat Michelle nergens last van heeft. Beterschap.
Ze is gelukkig niet ziek geworden. Niemand om mij heen. Dat scheelt mij weer een schuldgevoel.
Wat gaaf dat jullie van plan waren om ieder jaar een reisje te gaan maken. Dublin lijkt me ook wel erg leuk. Wel enorm balen dat je uiteindelijk ziek geworden bent. Wij hebben C nu voor de derde keer in huis. Alleen mijn dochter is er ziek van. Ze kreeg het op de peuterspeelzaal… Je hebt het niet in de hand waar je het op kan lopen. Hopelijk krijgt jouw dochter geen klachten. Beterschap!
Voor mij was het eerste keer. En ik vond het niet fijn. Hoop dat je dochter snel opknapt!
Jammer van de Corona, maar je hebt op zich mazzel gehad dat je er pas bij thuiskomst achter kwam.
Super leuke foto die eerste (de andere ook hoor!).
Die eerste foto is ook een beetje traditie. We maken er eigenlijk altijd overal wel zo eentje.
Heerlijk dat jullie weer samen op pad konden en ouderwets genoten hebben. Gelukkig ben je weer wat opgeknapt van corona begrijp ik.
Het was een beetje up en downs. Maar nu gaat het weer.
Wat een super fijn tripje met je dochter! Om van (na te) genieten.