Ik kan best aardig koken, al zeg ik het zelf. Een skill die ik pas rijkelijk laat onder de knie kreeg. Mijn dochter bracht ik groot met aardappeltjes-groente-vlees, afgewisseld met macaroni en af en toe frietjes met een knipknots*. En toen de maaltijdmixen van Knorr en Honig hun intrede deden, werd ik grootverbruiker. Omdat het lekker makkelijk en snel was. Als ik zelf een maaltijd in elkaar draaide, gebeurde het met grote regelmaat dat we gecremeerde schnitzels aten omdat ik weer zo nodig iets nuttigs aan het doen was tijdens het koken. De huiskamer stofzuigen, mijn mail lezen of de planten water geven.
Pas toen dochterlief de deur uit ging, leerde ik koken. Met dank aan de liefste ex, die een heel uitgebreide kookcursus volgde en zijn kennis weer door gaf aan mij. En, als ik in de keuken blijf tijdens het koken, kan ik best lekker koken. En soms vind ik het zowaar leuk om te doen. Als dochter en schoonzoon of vrienden komen eten, draai ik met veel plezier een maaltijd in elkaar. Dan vind ik het ook niet erg om lang in de keuken te staan. En een beetje trots ben ik dan wel, want de bordjes gaan altijd schoon leeg.
Toch is koken nooit mijn hobby geworden. En zeker nu ik alleen woon, vind ik het een regelrechte ramp. Ik ben een snelle eter; ik neem nog nét de tijd om te gaan zitten. Maar verder is het hap-slik-weg en ben ik in een kwartier wel klaar met eten. Ja, dat is slecht. Ik weet het. Maar ik heb gewoon wel wat beters te doen dan achter een bordje aan tafel te zitten. Er zijn mensen die uitgebreid de tafel dekken voor zich zelf. Ik heb een collega die een placemat neerlegt, haar mooiste servies gebruikt en een kaarsje aansteekt voor zichzelf. En je hebt mensen zoals ik. Ik vraag me iedere dag af of ik een bord zal pakken of uit de pan zal eten.
Het is een noodzakelijk kwaad; je moet nou eenmaal eten. En koken dus. Maar nu heb ik een manier gevonden om gezond te eten met minimale inspanning. Foodprepping! Wat een briljant concept is dat, mensen! Aan het begin van de maand, doe ik groots boodschappen en haal ik ingrediënten in huis alsof ik een heel weeshuis te voeden heb. En vervolgens ga ik koken. Iedere dag. Oké, die eerste week is het even minder leuk maar het is voor een goed doel. Want in plaats van één portie kook ik er elke dag vijf! Eén portie eet ik op en de andere vier porties vries ik in. Zo kook ik dus in één week 6 x 4 maaltijden want op zaterdag kook ik niet.
De rest van de maand hoef ik dus bijna niet meer te koken. Bakje in de magnetron en ping! Mijn eten is klaar! Ik hoef bijna geen boodschappen meer te doen, heb bijna geen afwas én verbruik bijna geen gas! Bovendien blijkt het goed voor de lijn te zijn want twee keer opscheppen is er niet bij met mijn afgemeten porties. Het is een win-win-win-win-win-situatie! Ooit – daar ben ik van overtuigd – vinden ze pillen uit. Pillen waar alles in zit wat je nodig hebt. En die er voor zorgen dat je geen honger hebt. Als het zover is, ben ik er als de kippen bij. Maar tot die tijd prep ik vrolijk verder. Ping!
- Het moet natuurlijk kipknots zijn. Die dingen worden volgens mij allang niet meer verkocht. Ik heb het woord ook al zeker twintig jaar niet meer gebruikt. En ik kan het nog steeds niet uitspreken.
Wat een goed idee! Knap dat je de spirit hebt enige dagen in de keuken te staan maar daar heb je de rest van de maand plezier van. Heb koken nooit leuk gevonden en ben dan ook blij dat manlief de lste 9 jaar kookt omdat ik laat thuis ben van werk.
Zo fijn als het eten klaar staat als je uit je werk komt. Dat was bij mij ook destijds. Heerlijk!
Oh heerlijk! Ik kook dus nooit. Ik kan het niet en wil het niet en heb gelukkig een lieve man die het elke avond al 14 jaar aan het doen is.. Niks aan veranderen zeg ik 😉
You lucky girl!
Ik kook bijna nooit meer. Toevallig vandaag weer een keertje.
Dat wordt me wat als het jong weer werk heeft (hij is ondertussen serieus aan het zoeken dus het zal niet meer zo lang duren of ik moet weer aan de bak. Dan wordt het ook preppen. Wel zo makkelijk.
Ik zou zijn sollicitaties saboteren. Thuis houden dat kind!
Ik vind koken erg leuk en ik ben er ook best goed in. We eten altijd lekker en vinden het ook leuk om voor vrienden te koken. Dan maak ik altijd het nagerecht. Bakken, vooral zoet, en toetjes zijn mijn specialiteit. Ik kook ook graag voor mezelf, dan eet ik weer andere dingen dan wanneer ik voor ons tweetjes kook. Mijn man is een nog betere kok, zijn specialiteiten zijn vleesgerechten, soepen, curries, vis. Zo vullen we elkaar aan. Momenteel kookt T. vaker omdat hij meer thuis is en meer tijd heeft. En als hij wat drukker is met werk dan kook ik of doen we het een beetje om en om. Ik vind het dan wel fijn om in het weekend al wat te ‘preppen’.
Dat klinkt als de ideale combi. Jouw gerechten zien er ook altijd lekker uit.
Nou een placemat op tafel leggen doe ik wel ook al eet ik alleen. En ik kook ook het liefst vers al maak ik een uitzondering voor hutspot soep en spaghetti-prut dat ik wél in meerdere porties tegelijk kook. Ik kook wel eenvoudig en de meeste groentes kan je prima mét de aardappels in één pannetje koken. ( de groenten er wél iets later bij doen) . Ik zet altijd de TV aan onder het eten , gezelliger want inderdaad, eten moet nou eenmaal en doe ik ook niet echt voor m’n plezier. Hoogstens een goed ontbijt, dát is smullen.
Jaaa! Dat heb ik dus ook! Een goed ontbijt, heerlijk! Ik lees trouwens tijdens het eten. Schijnt ook niet goed te zijn.
Hahaha, wat een geniale uitvinding. Maar het lijkt me ook wel een beetje saai. of valt dat mee?
Op woensdag kook ik vaak wat meer zodat manlief een portie heeft voor donderdag. Saar en ik eten dan vaak een salade of zo. Als ik maar niet hoef te koken, want dat komt met het werk vaak niet uit.
Ik vind het niet saai, hoor. Eerlijk gezegd maakt het me niets uit wat ik eet. Noodzakelijk kwaad is het.
Goed idee! Ik vind koken leuk, maar vooral leuk als ik er de tijd voor heb (jaja, of néém…) Helaas is mijn vriezer niet enorm en is het een dagelijkse 3D puzzel om alles er toch weer in te proppen. Wat ik wel prep is mijn ontbijt: pompoenbrood. Ik slacht een hele pompoen, bak daar 2 cakes mee en vries de plakjes los in.
Maar meen je dat over die pillen, zou je die nemen? Dat vind ik een treurig toekomstbeeld… ik geniet juist zo van eten! Hoogtepunten van mijn dag.
Oh ja, zo’n pil lijkt me geweldig! Geen afwas, geen vuil fornuis, geen honger en zo klaar. Ik ben voor.
Wat superslim. Een keer wat meer tijd en moeite investeren en daar nog weken van profiteren! Ik zeg: tegelijk met de keukenvloer een kookeiland plaatsen en je eigen cateringbedrijfje starten
(Je bent er volgens mij ondernemend genoeg voor dus hoef je alleen nog maar plezier in koken te krijgen)
Vind je het erg als ik gewoon mijn huidige werk blijf doen?
Toen ik alleen woonde en onregelmatig werkte had ik ook weinig keus. Ik ging meestal naar de turk voor mijn groene en kookte dan voor de hele week zodat ik elke avond dat ik aan het werk was iig iets gezonds at. Nu koop ik gewoon pingmaaltijden. Die pillen zou ik zeker in huis hebben voor als ik geen zin heb. Enne uit de pan eten is lekker zeker als het koud is theedoek erom en op de bank onder een dekentje lekker wat knabbelen.
Ik heb dus ook pingmaaltijden. Maar dan zelfgemaakte! Ik vind het ideaal. En heel gek; op de bank eten doe ik dus echt nooit. Ik eet altijd keurig netjes aan tafel 🙂
Voor mij is koken ook een noodzakelijk kwaad: ik vind er niks aan, maar ik houd wel van lekker eten dus het moet maar. Slim om een boel van te voren klaar te maken!
Precies dat! Noodzakelijk kwaad. Tenzij het voor vrienden is.
Regeren is vooruitzien 🙂
Handig, snel en hier en daar goedkoper ook!!
Jij snapt ‘m!
Dit wil ik ook! Het is vast veel werk, maar daarna word je beloond. Ik ga het ook een keer proberen, want het bespaard ook wel veel 😀
Doen! Het is echt ideaal!
Niet te geloven! Ik kook elke dag verse dingen (vaak uit eigen tuin dus dat is nog meer werk) en vind het heerlijk om zo te eten. Als ik af en toe alleen ben dan maak ik nog altijd te eten voor mezelf, maar … soms eet ik dan wel rechtstreeks uit de pan of pannen (niet doorvertellen hoor!).
Een pil zou ik absoluut niet willen, ik ben dol op eten (glaasje wijn erbij … misschien zit het hem daarin!).