Stoere dame.

Vier weken vakantie had ik tussen mijn oude en mijn nieuwe baan. Vier weken had ik alle tijd voor van alles en nog wat. En op de laatste dag van mijn vakantie kreeg mijn auto een mankementje. Het knopje waarmee ik mijn autoraampjes naar beneden kan doen, was los geraakt en ín het portier gevallen. En ik had dus geen tijd om langs de garage te gaan omdat ik aan het werk moest. In een garage notabene.

Ik klaagde via WhatsApp bij Beste Vriendin en Beste Vriend over gedoe, kosten en geen tijd. “Vraag of je nieuwe collega’s morgen even kijken!” grapte Beste Vriendin. “Fluitje van een cent” appte Beste Vriend “Dat klikken ze er gewoon in. Als je een beetje handig bent, kun je dat zelf.”

Dat triggert dan iets, hè. Want ik vind mezelf best handig. En ik kon het op zijn minst proberen, toch? Mocht het me niet lukken, dan kon ik altijd nog naar de garage gaan. “Stoere dame!” appte Beste Vriend toen hij hoorde dat ik het ging proberen. “Zeg dat nog maar een keer als het gelukt is”, appte ik terug. Ik zocht op Google hoe ik een deurpaneel uit mijn merk auto moest halen. Dat leek eigenlijk vrij simpel. Dus gewapend met wat schroevendraaiers ging ik aan de slag. En wat bleek? Het was inderdaad een fluitje van een cent.

En wat is nou een mooiere binnenkomer op je nieuwe werk in een garage?
“Jongens, zouden jullie mijn auto willen repareren?” of “Jongens, ik heb gisteren mijn auto gerepareerd!” Dat laatste natuurlijk! En als het als officemanager niet lukt daar, dan word ik gewoon monteur.

29 gedachten over “Stoere dame.”

    1. Nicky Bericht auteur

      Alles maar dan ook alles staat op internet. Super handig!

    1. Nicky Bericht auteur

      Ja! Ik heb het ook meteen de eerste dag verteld aan mijn nieuwe collega’s

Reacties zijn gesloten.