Ik beken! Ik heb een beetje gelogen in mijn vorige log. Het is geen half uur fietsen naar mijn werk. Het is maar 23 minuten. Maar omdat ik twee keer onder een viaduct door moet, vind ik dat het een half uur is. En dan speel ik nog vals ook want ik heb een elektrische fiets. En toch zag ik als een berg tegen mijn dagelijkse fietstochten op. Gewoon omdat ik een gruwelijke hekel aan fietsen heb. Elektrisch of niet.
Als ik moet kiezen tussen twee uur lopen of één uur fietsen, ga ik liever lopen. En natuurlijk zou ik kunnen gaan lopen naar mijn werk. Dat zou me dan één uur en zes minuten kosten, enkele reis. Maar fietsen staat slechts op nummer 2 op de lijst van ‘Dingen die ik vreselijk haat’. En op nummer 1 staat – met stip! – vroeg op staan. Dus lopend naar mijn werk gaat ‘m echt niet worden. Dus ik fiets. Vier keer per week. twee keer een half uur per dag. Oké, oké. Twee keer 23 minuten.
Eerlijk is eerlijk; het valt me reuze mee. Natuurlijk omdat het vroeg licht is ’s morgens. En ’s morgens is het nog best fris maar ’s middags is de temperatuur meestal best aangenaam. Daarnaast is het vlak bij mijn werk enorm druk met auto’s. Als het regent, kan ik de auto pakken maar dan ben ik net zo lang onderweg. Maar dan met iets meer ergernis. En die elektrische fiets scheelt een hoop.
Het gaat mij niet eens om de snelheid. Ik heb niet de behoefte om heel hard te fietsen. Sterker nog; voor iemand met mijn gestoorde motoriek is het waarschijnlijk beter om niet hard te fietsen. Ik ben zo iemand die een lade dicht doet met haar vinger er nog tussen. Die haar halve vinger er af schaaft met de kaasschaaf. Ik heb mezelf ooit een blauw oog bezorgd door de vriezer open te doen terwijl ik mijn hoofd te dicht bij de deur hield. En als dramatisch dieptepunt kukelde ik ooit van de trap met mijn dochter in mijn armen. Het lijkt me gewoon beter dat ik niet hard fiets.
En dan nog; hoe meer mijn snelheid richting de 25 km per uur gaat, hoe meer mijn wantrouwen in het materieel groeit. Ik heb een stokoud tweedehands elektrisch fietsje. Ik ben altijd bang dat mijn voorvork afbreekt als ik over een drempel rijd. Of dat ik onderweg spontaan een wiel verlies of zo. Dus fiets ik nooit hard. Voor mij is het genoeg dat ik niet hard hoef te trappen. Ik laat me rustig inhalen door Jan en Alleman, rem af voor kruisingen en ga rustig door de bocht. Het enige voordeel van mijn manier van elektrisch fietsen is dat het voelt of ik altijd wind mee heb. Dat maakt dat half uurtje heen en dat half uurtje terug eigenlijk best lekker. Of nou ja, die 23 minuten.
Geweldige sportvrouw ben je. Veel respect voor deze dagelijkse exercise. Ga zo door. Je kan het.
Die 7 minuten schenk ik je , zeg maar gewoon een half uur. Best wel een flinke helling in die tunnel, lekker als je naar beneden gaat maar ja zult dezelfde hoogte ook weer omhoog moeten. Petje af hoor!
Af en toe een andere route fietsen (je hebt 7 minuten speling) maakt het wat afwisselender misschien. Oké, op de terugweg, ‘s morgens vroeg ben je daar vast nog niet aan toe.
ik vind dat gewoon een half uur. En nee, ik ben ook geen fan van fietsen, laat mij maar lopen.
Gewoon een half uur fietsen naar je werk! Punt!
Fietste vroeger veel, naar school, naar werk, kind voorop, kind achterop. Heb er geen hekel aan maar had altijd wind tegen of regen. Nu fiets ik hier of en toe ook weer. Altijd mooi weer, niet zo veel wind maar poeh mijn stadje heeft vals plat. Straten gaan langzaam omhoog. Trap me ongans. Bleh….. daar heb ik wel een hekel aan.
Oh heerlijk dit Nicky! Ik ben het helemaal met je eens! Ik loop ook liever twee uur dan dat ik fiets. Dat is ook 1 van de redenen dat ik mijn elektrische fiets weer heb verkocht: fietsen was nog steeds stomvervelend! Ook als het makkelijker ging.
Sterker nog, ik verloor ook nog de gezondheidsvoordelen.
Dan fiets ik net zo lief ‘gewoon’.
Allebei zuigt.
Volhouden hoor! En … een half uur of een half uurtje is echt wel hetzelfde. Al dat meten tegenwoordig!
Aansteller, ik fiets er minstens 30 en heb de keuze auto niet. Ik heb ook een gruwelijke hekel aan vroeg opstaan maar haat wandelen net zo intens dus laat mij maar elektrisch fietsen, ijn woon-werkverkeer is bij mooi weer prima te doen.
Zo herkenbaar. Liever lopen dan fietsen al kan het elektrisch. En over dat motorisch gestoord zijn.
Toch zusjes. Al ben jij dapperder dan ik. Ben deze week drie keer met de auto die kant op gegaan.
Haha, je bent goed bezig!
Zelf fiets ik ook nooit zo hard, vooral ook omdat ik het gewoon gevaarlijk vindt omdat mensen zich over het algemeen behoorlijk vreemd gedragen op de weg.
haha hoe dan ook, je bent lekker bezig!!
En inderdaad, altijd windje mee, zo zalig.
Het is heerlijk vind ik, op de fiets naar het werk en weer naar huis. Ff het hoofd leegmaken en nog wat beweging ook. Win win! 😉
Blij dat je het even bekent, want ik had nooit geloofd dat jij een half uur zou fietsen. Ik had je ingeschat op hooguit 23 minuten. Gelukkig ben ik nu weer helemaal gerustgesteld
Heerlijk onderweg dus.
Ik zou willen dat ik KON fietsen. Door allerlei omstandigheden (waar ik hard mee bezig ben) voorlopig even geen optie helaas.