Er zijn jaren geweest dat als je me midden in de nacht wakker zou maken om te vragen wat er op mijn bankrekening stond, ik je het juiste bedrag kon noemen. Nauwkeurig tot op de cijfers achter de komma, vrees ik. Dat kwam voornamelijk omdat ik meestal rood stond. Ik was alleenstaande moeder en verdiende maar een heel gewoon salarisje. Ik kreeg gelukkig huurtoeslag en we hadden eigenlijk alles wat we nodig hadden. Maar soms was het even puzzelen.
Het was de tijd van de papieren bankafschriften. Die bewaarde ik zorgvuldig in een plastic map van de bank. Betalingen gingen per acceptgiro en alle acceptgiro’s die binnenkwamen verzamelde in voorin de map van de bank. En als mijn salaris binnen kwam, betaalde ik alle acceptgiro’s. Soms, als ik een beetje krap zat, verschoof ik wel eens een acceptgiro en betaalde dan de herinnering die later binnen kwam. Ik was altijd voorzichtig met wát ik verschoof. Nooit de premies van verzekeringen omdat ik dondersgoed wist dat ik niet verzekerd zou zijn als ik die niet betaalde. Ooit nooit de contributie voor Michelle’s turnlessen. Omdat ik die mensen persoonlijk kende en niet als wanbetaler te boek wilde staan.
Mijn inkomsten en uitgaven hield ik bij in een schrift. En later, toen de computer zijn intrede deed, maakte ik een Excel bestand waarin ik nauwkeurig bij hield wat er binnen kwam en wat er uit ging. Ik bleef dat doen. Toen ik alleen woonde met mijn kind, toen mijn kind uitvloog, toen ik later samen ging wonen en ook toen ik weer alleen ging wonen. Nog steeds noteerde ik alles in mijn Excel bestand. Jaar na jaar, maand na maand. En ik kan het iedereen aanraden. Het geeft je inzicht in je financiën en je bent je beter bewust van wat er aan geld binnen komt. Maar vooral van wat er uitgegeven wordt.
Soms kijk ik nog wel eens in mijn oude kasboeken. De oudste die ik nog heb is van 2004. Het was een bijzonder jaar want Michelle en ik gingen samen met mijn zus en haar dochter op vakantie naar Spanje. Kijk die blije koppies eens op de foto! Het is leuk om te kijken wat voor bedragen ik toen betaalde. Ik verdiende ongeveer € 1100,- en daar was ik mega-trots op. Grappig is ook het kleedgeld van Michelle, die toen bijna 12 was. Per maand kreeg ze € 40,- . Ik moet tot mijn grote schande bekennen dat dat bedrag altijd hetzelfde is gebleven. Tot ze op kamers ging wonen op haar 17e. Ik ging voor € 13,- naar de kapper en ik deed mijn boodschappen bij twee verschillende supermarkten. Ook bijzonder; ik kocht haar verjaardagscadeautje bij Kruidvat en echt veel besteedde ik niet. En ik betaalde maar € 234,02 huur. Met dank aan de huursubsidie die ik destijds kreeg. Ik zei het al; het was soms puzzelen maar we kwamen echt niks te kort.
Eind vorig jaar liep mijn altijd zo zorgvuldig bijgehouden boekhouding in de soep. Voor het eerst in jaren. Mijn moeder overleed en ik was druk met van alles en nog wat. Daarna kwam de troost-shop-fase die nou eenmaal bij een overlijden hoort. Ik keek eigenlijk nergens meer naar. Ik lette niet op prijzen en dacht nergens over na. En van mijn kasboek invullen kwam helemaal niks. Steeds nam ik me voor om in de volgende maand weer te beginnen. Maar ik liet de boel de boel.
Op zich is dat niet erg. Ik woon alleen, heb een goed salaris en ik hoef niet meer zo op de centjes te letten. Maar ik vind het wél gewoon zonde van het geld. Dat gewoon de deur uitvliegt zonder dat ik weet waarheen. Want dát gebeurt er als het niet bijhoudt. En natuurlijk had ik een goed excuus. Voor die eerste maand na mijn moeders overlijden. En misschien ook nog voor de maand daarna. Maar het is een beetje onzin om je dode moeder na een half jaar nog te gebruiken als excuus voor je eigen laksheid.
Dus als mijn volgende salaris binnen komt, ga ik alles weer noteren. Ik ben wel benieuwd waar mijn geld inmiddels allemaal heen vliegt. En het is gewoon fijn om goed te weten hoe je er financieel voorstaat. Mijn moeder zou trots op me zijn 😉
Houden jullie een kasboek bij?
Ik heb het meerdere malen geprobeerd, maar houd mezelf nu maar maar voor dat mijn bankrekening ook een kasboek is.
N.B. Je klinkt best streng voor jezelf. Het overlijden van je moeder is nog niet lang geleden. ‘Laksheid’ doet je geen recht. Volgens mij doe je het hartstikke goed.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je weer meer grip wilt voelen op je geldzaken.
Het is alsof ik een blog van mijn moeder lees haha. Die was ook altijd met in- en uitgaven bezig. Dat heeft ze haar kinderen ook meegegeven. Nee een kasboek bijhouden doe ik niet. Ik sluit mij bij Nicole aan. Mijn bankrekening is mijn kasboek. Zijn de vaste rekeningen betaald dan vul ik vervolgens mijn “targets” aan en het geld dat daarna over is, mag ik “creatief” gebruiken. Maar zo krenterig als ik ben heb ik naast mijn targets geregeld nog meer targets die ik wil halen haha.
Dat heb ik heel lang gedaan, maar nu niet meer. Ik heb gewoon een vast bedrag dat ik per man contant te besteden heb en dat is is dermate voldoende dat ik er nooit aan tekort kom. De bank uitgaven staan nog steeds op de afschriften, al komen die nog maar héél mondjesmaat. Ik doe niet aan pinnen want dat is me veel te onoverzichtelijk en d;an geef je ongemerkt makkelijk teveel uit. Nu ben ik me altijd redelijk bewust van hoeveel geld ik in de portemonnee heb en in “de kleine kas” boven.
Ik ben van overzicht, dus ja daar hoort ook een kasboek bij. Zeker in de tijd dat ik alleenstaande moeder met 4 kinderen was, hield ik gewoon wekelijks bij wat ik uitgaf. Ook tegenwoordig houden lief en ik nog een jaarlijkse excel over inkomsten en uitgaven bij, zodat we weten wat we kunnen sparen en uitgeven met klussen aan ons huis
Ja. Ik gebruik een (redelijk prijzige) app maar ik weet dat ik door die app elk jaar meer bespaar dan dat ding kost… en het heeft mij het vertrouwen gegeven dat ik een jaar zonder inkomen kan doen zonder in de paniek te schieten.
Nope, geen kasboek. Ik heb een aantal vaste lasten en spaar een bedrag per maand. En de rest mag gewoon op van mij.
Wij houden geen kasboek bij. Maar weten wel wat we te besteden hebben (ongeveer dan). En we sparen elke maand een vast bedrag. Het spaargeld is o.a. bedoeld voor vakanties en onvoorziene dingen of dingen die in of om het huis moeten worden vervangen. En soms als het noodzakelijk nodig is voor mijn gezondheid. Verder is het niet de bedoeling om het aan te raken.
Vorig jaar hebben we helaas wat tegenslagen gehad. Allemaal dure geintjes die niet gepland waren. Maar dat is soms het leven. Gelukkig waren we eind vorig jaar weer lekker op dreef met het spaargeld.
Ik heb altijd een kasboek bijgehouden maar meer uit gewoonte dan uit noodzaak. Vroeger, als expat, hoefde ik niet op t geld te letten. Alles wat ik verdiende was puur extra en voor luxe dingen voor de kids of mezelf. Nu we in def. (Geëmigreerd) in het buitenland wonen, manlief voor zichzelf is begonnen en wij midden in een verbouwing zitten moet ik echt wel op de centen letten. Dus nu is het ook meer noodzaak dat ik de uitgaven bijhou . Dus eigenlijk omgekeerde wereld als nu bij jou 😉
Nou ik probeerde iBilly maar nog niet helemaal naar tevredenheid eigenlijk. Ik vind het fijn om te budgetteren maar wil ook graag nog terugkijken op de vorige maanden en dat kan niet (of niet met de gratis versie. Ik wil er niet voor betalen, zo gierig ben ik dan ook wel weer, haha) Zit nog een beetje tegen Excel aan te hikken want ik krijg vaak ruzie met het programma. Maar wie weet ga ik het toch doen.
Nee hou gen kasboek bij, maar houd wel in de gaten dat ik nergens rood kom te staan . Wat wel raar is, ik kan bijvoorbeeld in de supermarkt doodvallen op een dubbeltje verschil tussen twee producten en ga dan daarna voldaan op een terras zitten met het idee dat ik goed besparend boodschappen heb gedaan.
Wat goed dat je altijd een kasboek bij hebt gehouden. Ik ken niemand die dat doet, geloof ik. Ik zelf dus ook niet, maar ik zorg wel dat ik niet rood kom te staan en zelfs dat ik altijd geld op mijn rekening heb voor nood.