Ik had kunnen loggen over Michelle, die tweede werd op de clubkampioenschappen.

Of over de leuke demo die de meiden van Bredagym gaven (ze hadden maar één keer geoefend!) tijdens die wedstrijd. Met Chantal en Lieke waanzinnig mooi turnend op balk en brug!*

Of over hoe moeilijk het is, om dertig buitelende turnstertjes te filmen en ondertussen je eigen dochter in de peiling te houden.

Ik had kunnen loggen over Michelle’s uitje naar de Efteling met haar hele vriendenclub. Ik had wat foto’s kunnen laten zien van haar vrienden in roze jurken. Of een filmpje van een gillende Joerie, die ondanks zijn hoogtevrees toch in het Spookschip kroop. (Sorry, Mich. Ik bedoel natuurlijk Schommelschip!)

Ik had ook kunnen loggen over het schilderij dat ik van Frank kreeg. Het paste niet in mijn auto en staat nu in de berging in Amsterdam.

Dan had ik meteen kunnen loggen over de dvd-recorder die ik alvast van hem kreeg voor mijn verjaardag. Gelukkig paste die wél in de auto!

Ik had kunnen loggen over Michelle die pannenkoeken bakte voor Oma.

Of over mijn OV-chipkaart.
Want met trots kan ik u melden dat ik, als rasechte Brabantse, sinds kort in het bezit ben van zo’n hippe kaart voor mijn ov-ritjes in Amsterdam.

En ik had kunnen loggen over de blik waarmee we elkaar aankeken toen we tijdens één van die ritjes hoorden dat er bij een bepaalde halte niet ‘gehalteerd’ zou worden.

Ik ook had kunnen loggen over de toestelfinales van het NK in Ahoy waar we heen gingen, en waar Lieke vierde werd op sprong, tweede op brug en Nederlands kampioen op balk.

Over hoe wij als supporters compleet uit ons dak gingen omdat Chantal tweede werd op balk! Stonden er mooi twéé turnsters van ons team op het ere-podium.

Ik had ook kunnen loggen over het feit dat ik door ons uitstapje naar Ahoy helemaal vergeten was, dat het die dag ‘kindjesdag’ was. Maar dat Michelle gelukkig bij het NK toch een mooi cadeautje uitgezocht heeft.

Dat had ik kunnen doen.
Als ik tijd had gehad…

* En vanwege dat tijdsgebrek dus ook geen echt Moviemaker-projectje maar een snel-in-elkaar-geflanst flimpje met slechte geluidskwaliteit. Maar het aanzien zeker waard, dankzij Chantal en Lieke, onze Nederlandse kampioenen!