Zaterdagavond, 12 uur. Ik zat rechtop in bed. De tijd dat ik rond dit tijdstip in een of andere foute kroeg rond hing, ligt ver achter me. Ik ben tenslotte geen twintig meer. Maar slapen wilde ook nog niet lukken. Mijn verkering was al in dromenland. En zelfs onze kat, een nachtdier notabene, lag luidruchtig te snurken. Met de kussens in mijn rug keek ik eens om me heen.
We wonen hier inmiddels drie jaar. Destijds hebben we het oude behang van de muren gehaald, opnieuw behangen en alles gewit. Daarna hebben we de meubels die we hadden binnen gezet en dat was het wel. Niets voor mij eigenlijk. Ik ben dingen snel beu. Ik heb snel genoeg van de kleur van de muren, van de meubels, van de indeling van het huis. Vandaar dat ik zo dol op verhuizen ben!
Nou is verhuizen nog niet echt nodig. Maar de boel een beetje pimpen kan natuurlijk altijd! En hoe doe je dat? Gewoon beginnen met één kamer! Ik zat rechtop in bed, keek om me heen in de slaapkamer en in mijn hoofd begonnen allerlei plannen te borrelen.
Ik keek naar de opberg box die voor het raam staat. Ja, zo’n plastic geval voor tuinkussens. Die staat bij de meeste mensen in de schuur. Bij ons staat-ie in de slaapkamer. Omdat onze Spike er altijd op ligt. Door dat ding kan ik de ladekast naast ons bed bijna niet open maken. En dat idiote raam in de deur van de slaapkamer naar de woonkamer irriteert me mateloos. Al vanaf het begin. Trouwens… de opbergmanden op onze boekenkast zijn ook niet naar mijn zin.
Een half uur later had ik voor alles een oplossing bedacht. De ladekast kan ik verplaatsen naar de studeerkamer. De opbergmanden uit de studeerkamer kan ik omwisselen met die uit de slaapkamer. En de plastic opbergbox moet weg. In plaats daarvan kan ik de dekenkist uit mijn ouderlijk huis opknappen. Die staat nu weg te rotten in de schuur bij mijn moeder en dat vind ik zonde. Bovendien had ik – briljant al zeg ik het zelf – uitgevogeld welke raamloze deur uit ons huis ik om kon wisselen met de deur mét raam in de slaapkamer.
Inmiddels was half een ‘s nachts en ik moest en zou mijn geweldige plannen delen met iemand. Maar mijn mannen waren diep in slaap. Mijn 89-jarige moeder wakker bellen was ook geen optie. Dus zat er maar één ding op: mijn dochter appen!
Ze zou vast al slapen. Maar ik weet dat ze haar telefoon dan op stil zet, dus ik kon haar gerust een appje sturen. Dus om half één ‘s nachts stelde ik een hysterisch appje op waarin ik een opsomming maakte van al mijn wilde plannen en drukte op verzenden. Tot mijn grote verbazing kreeg ik meteen antwoord. Dochterlief stuurde een foto van een soort werktekening. Zij en haar verkering willen op zolder inbouwkasten maken. En mijn kind was doodleuk haar zolder aan het opmeten. Om half één ‘s nachts.
Ik vrees dat ik iets meer aan haar heb doorgegeven dan alleen het gen voor donkere ogen.
hahaha geweldig.
Nou succes met het omwisselen van het een en ander. Ik lees graag hoe de nieuwe indeling bevalt.
Blij mee! 🙂 Vooral die deuren die ik omgewisseld heb!
Haha! Heerlijk om dit te kunnen delen samen! Hier ook volop plannen en veranderingen. Wat kun je daar zomaar blij van worden hè? Succes…
De krachten bundelen dan maar hé! Al hoeft de uitvoering natuurlijk niet perse in de nachtelijke uurtjes. 😉
Maar ‘s-nachts, wanneer de rest van de wereld slaapt, is de ‘ombouw, aanpas inspiratie het grootst. Dan hoef je het met niemand te delen.
Ik ben al blij met een kind dat niet verbaasd opkijkt wanneer ‘s-avonds alles anders staan dan ś-morgens… Die van jou doet mee… Jaloers!!!
Mijn kind keek ook nooit verbaasd op wanneer ‘s morgens alles anders stond dan ‘s avonds 😉 En wacht maar tot die van jou op zichzelf woont.
Hahahaha, dat is inderdaad genetisch bepaald. En hoe zit het bij klaarlichte dag met de plannen?
Die borrelen rustig verder.
Hahahaha! Pasgeleden was mijn pa hier, op veilige afstand, Vriendjelief zat af en toe te grijnzen als mn vader weer iets zei waarvan ik dacht argh ik lijk op mn vader. Trouwens, ik lag in mijn inemienie studio ook in mijn 1 persoonsbed toen ik me bedacht dat een klein tweepersoons er wel in kon maar dan moest ditdatetc rolmaatje check.
Ja, dat! Anders kun je toch niet gaan slapen?!
Yep zit in de genen. Hier idem dito.
Je hebt het gen duidelijk doorgegeven. Ik ken er nog zo eentje die opeen seen idee kan krijgen en er dan direct mee aan de slag gaat. Zo heb ik ooit nog eens spontaan een donkere wandmeubel ‘s nachts wit geschilderd. Oke ik had overal omheen geschilderd maar het knapte wel op 🙂 Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat dit ruim 35 jaar geleden is, toen deed ik dat soort dingen nog wel eens. Nu gelukkig niet meer 🙂
Hahaha, echt fantastisch dit!
Haha dit zijn van die mooie moeder-dochter momenten <3
LOL. Wat een prachtige blogpost. En ik geniet van hoe jij en je dochter op één lijn zitten, en ze meteen een werktekening voor je maakte : ) Wat een enthousiasme!
Haha, fantastisch dat jullie beide wakker waren en bezig met het herinrichten van je woning! Toch net niet helemaal mijn ding als ik ‘s nachts wakker lig.
Fantastisch!!!