Toen we hier kwamen wonen, vond ik tijdens het schoonmaken een plumeau in het washok. Hij zat tussen de buizen onder de verwarmingsketel en was nog van de vorige bewoonster, mevrouw De Bie. Ik had zelf geen plumeau. Ik geloof niet zo in plumeau’s. Ik denk dat je stof alleen verplaatst met een plumeau. Zelf poets ik wekelijks mijn hele huis met behulp van een emmer sop en een vochtig doekje. Maar ik klopte de plumeau van mevrouw De Bie uit en zette ‘m terug op zijn plekje. Altijd handig voor een beetje stofrag aan het plafond of zo.
Ik heb het een beetje druk momenteel. Met mijn werk natuurlijk, met mantelzorg voor mijn verkering en met het huishouden. En de afgelopen weken kwam daar ook nog het leeghalen van het huis van mijn moeder bij. Zij zit heel tevreden in haar sta-op-stoel in het verzorgingstehuis en mijn broer en ik maken, samen met een van mijn zussen, haar huis leeg. En dat is een hoop werk. Een hele hoop werk.
We hebben eerst haar kleding naar haar kamer verhuisd. Daarna alle prullaria. Ik ben, geloof ik, wel drie keer met een auto vol bende naar haar toe gereden. Ik sleepte een enorme hoeveelheid vaasjes, beeldjes, schilderijtjes, namaakbloemetjes en fotolijstjes haar kamer in. Samen zochten we de boel uit. Wat weg mocht, voerde ik meteen af.
Daarna volgden de meubels. Veel werd weggegeven, wat overbleef probeerde ik te verkopen om de AOW van mijn moedertje een beetje aan te vullen. Wat overbleef was onbruikbaar maar het huis, en vooral de tuin, moeten natuurlijk wél leeg. Gisteren ben ik met Michelle en Robby aan de slag gegaan om de laatste kasten te slopen en vloerbedekking te verwijderen. Dankzij de jongelui was het eigenlijk zo gepiept. Nog vóór de koffie hadden zij al drie kasten gedemonteerd en de vloerbedekking uit de slaapkamer er uit gehaald.
En vandaag ben ik thuis en moet mijn eigen huis weer gepoetst worden. Toen ik het washok inliep om mijn emmer te pakken, viel mijn oog op de plumeau van mevrouw De Bie. En ik, met mijn strakke poets-schema, pakte de plumeau in plaats van mijn emmer. Voor het eerst in de 32 jaar dat ik op mezelf woon, heb ik mijn wekelijkse poetsrondje overgeslagen. In plaats daarvan wapperde ik wat rond met de plumeau van mevrouw De Bie. En daarna ben ik – uit de wind en in de zon – op mijn balkon gaan zitten. Met koffie en een boek. En de kat.
Want wat kan mij het eigenlijk schelen dat je met een plumeau alleen maar stof verplaatst. Zolang het niet op mijn kast ligt, vind ik het eigenlijk wel prima.
Heel verstandig van je, het was vandaag geen dag om te soppen maar om lekker te genieten. OT heb je vanmiddag genoemd en verteld van je filmpje en de bloemen en dat ik na jaren jullie vorig jaar in Leiden ontmoette. Ze vond het filmpje van Lobbes ook geweldig. Leuk he dat zoiets na zoveel jaar dierbaar blijft.
Het was ook wel heel bijzonder, he? Mooie herinneringen.
Groot gelijk, dat calvinistische (of perfectionisme) moeten we af en toe achter ons kunnen laten. En na al dat harde werken in je moeders huis, verdien je rust in het zonnetje. De talloze keren dat ik van mezelf eerst ‘s morgens nuttig bezig moest zijn en dan pas ‘s middags in de zon ‘mocht’ (die dan niet meer scheen), hebben me al jaren geleden tot inzicht gebracht. En cadeautjes zijn het, die allereerste voorjaarsdagen 🙂
Herkenbaar. Vooral van die zon die weg is, tegen de tijd dat je er van jezelf van mag genieten.
Plumeaus weten wat goed is voor een mens! Goed gedaan meisje. De boog kan niet altijd gespannen zijn en een weekje wat minder poetsen, daar gaat geen man van overboord.
De wereld is niet vergaan. Dus het is voor herhaling vatbaar.
Een hele goede beslissing! Maar wat zal het veel opgeroepen hebben, het uitzoeken van alle spullen van je moeder. Goed om dan even stil te gaan zitten en te genieten van de zon. Er komen nog meer dagen. Stof loopt niet weg, dat wacht rustig af.
Klopt. Da’s dan weer het nadeel van stof… Dat het niet weg loopt. Zo jammer.
Ik ben persoonlijk dan weer heel tolerant tegenover stof dat ergens lekker op z’n gemakje op een (hoge) kast ligt…
Zo had ik het nog nooit bekeken. Misschien moet ik wat aardiger zijn voor stof.
En zelfs al zou er wél stof op je kast liggen, dat moet maar mogen voor een keer als je zóveel gedaan hebt. Je hebt groot gelijk. Een moderne plumeau verplaatst geloof ik minder stof omdat we nu materialen hebben waar het een soort van “aan blijft plakken”, maar dit is een oudje zeg je, die zal dus inderdaad nog wel “verplaatsen.
Fijn dat je moeder haar spulletjes nu zoveel mogelijks bij zich heeft, daardoor zal ze zich nog beter thuis gaan voelen.
Mijn moedertje heeft het – gelukkig – prima naar haar zin!
Ik plumeau regelmatig hoor. Vind het prima als het op het ook ‘schoon’ is. 😉
Ik ga ook vaker plumeauen, heb ik me voorgenomen. Het beviel wel.
Vele handen maar licht werk fijn dat het zo goed als klaar is. En dat je het bij leven van je moeder hebt kunnen doen. Dat is toch anders. Kan je een plumeau niet statisch maken met de TV? Of werkt dat niet met flatscreens?
Dat vond ik nou ook, he! Dat het leegmaken van het huis een stuk prettiger is, nu zij er nog is. Daar ben ik blij mee. Volgens mij is mijn plumeau niet statisch. Ik wel overigens. Dat zou eigenlijk voldoende moeten zijn.
Het zijn drukke tijden voor je Nicky als ik dat zo lees. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je het even snel rondwappert met de plumeau ; )
Ik leer het nog wel eens om de boel de boel te laten.
Lekker druk bezig dus zo te lezen. Wij hebben ook zo’n ding die ik 1 keer per jaar (al is dat veel) oppak om even te wapperen. De schoonmaakrondjes hebben hier wel wat te voorduren. Voor Noa deed ik het braaf elke week. Nu ga ik liever in mijn vrije tijd lekker zitten. Dit weekend maar weer eens het huis van een sopje voorzien.
Als Noa wat groter is, kunnen jullie samen het klusspel doen. Deden Mich en ik vaak. Een spelletje en dan een klusje. En dan weer een spelletje. En weer een klusje. Dat werkte heel goed!
Dat heb je goed gedaan meid. Ff tijd voor jezelf. Ik ben ook een ‘natte’ werkster maar soms is het heerlijk de boel de boel te laten of even wat te wapperen zodat t op het oog schoon lijkt. Volgende ronde nieuwe kansen. Fijn dat dochter en zoonschoon kwamen helpen. Is alles nu leeg?
Grinnik. Een natte werkster!
En ja, het huis is leeg. Morgen worden de sleutels ingeleverd. Pffff!
Wow! Heel druk en ontzettend knap om dan toch gewoon even tijd vrij te nemen! Dat is extra genieten!