Toen ik nog samenwoonde waren alle snuisterijen in huis van de liefste ex. Alle beeldjes, alle prulletjes, ze waren allemaal van hem. Niet meer dan logisch dat ik alles voor hem ingepakt hebt. Het fotolijstje met de foto van Spike, de foto’s van ouders, de spulletjes van zijn ouders, zijn Kuifje-raket en Jansen en Jansen in hun autootje. Het staat nu allemaal bij hem. Waar het hoort. Dat hield wel in dat ik niks meer in huis had om de boel een beetje op te leuken. Dat kwam me op zich goed uit want ik houd niet zo van snuisterijen. Het meeste vind ik niet bijzonder, te duur of het valt in de categorie stofnest. Maar helemaal zonder was ook een beetje kaal. Maar beetje bij beetje kwamen er wat snuisterijen in huis. Precies genoeg, vind ik. En het mooie is; het kostte bijna niks!
Op de ventsterbank staan wat bloempotjes. Het bloempotje aan de linkerkant is een potje dat ik mee nam uit de inboedel van mijn moeder toen ze naar het zorgcentrum verhuisde. Een foeilelijk ding, maar ik vond de vorm leuk. Dus wikkelde ik er een stuk touw om heen dat ik vastplakte met montagekit. De potjes aan de rechterkant zijn lege conservenblikjes. Ik boetseerde er een laagje zelfdrogende klei omheen en drukte daar schelpen in die ik op het stand gevonden heb.
Naar de televisie staat uiteraard een foto van mijn grote kattenvriend, onze Spike. Het mini-dromenvangertje aan het fotolijstje van Spike maakte ik zelf van een mondkapje. Het fotolijstje kocht ik bij de Xenos. Ik deed er een foto van Michelle in. Met wat zand en schelpjes. En van stukjes hout die ik vond op het strand, knutselde ik een vis in elkaar. Als basis gebruikte ik twee eetstokjes die ik nog in de keukenla had liggen na een afhaalmaaltijd.
Op de salontafel staat een plant. En wat waxinelichthoudertjes. Die kocht ik bij de kringloopwinkel. Ze staan op een simpele plantenschotel van de Action van een paar eurocent. De onderzetters kreeg ik cadeau toen ik wegging bij de garage waar ik werkte in 2008. Er hoorden twee flessen wijn bij maar die gingen de avond van mijn afscheid al op. En geen zorgen; ik had hulp daarbij.
De meeste snuisterijen staan in de boekenkast. Bovenop staan, naast de plant, de enige twee dingen die ik nieuw kocht. Een paard en een masker. Allebei van Xenos. Op de tweede plank staan dierbare foto’s. De fotolijstjes komen van de Action vandaan. De Boeddha die voor de foto’s staat bracht een ex-collega voor me mee toen hij ooit terug kwam van vakantie. Ja, die ene ex-collega; die met de meeste praatjes.
Op de derde plank staat een schermerlampje van de Action. Het ding kostte nog geen vijf euro. Ik heb het hout zelf wat donkerder gebeitst. De twee flesjes kocht ik in de kringloopwinkel. En daarvoor staat een olielampje dat ik in 1989 kocht in Bernkastel-Kues tijdens een weekendje weg. Op de vierde plank staat een nepplant in een mandje van de kringloopwinkel. Ook het glazen flesje komt daar vandaan.
En op de onderste plank staan de boeken die ik nog moet lezen voor ze in mijn minibieb kunnen. Ze zijn allemaal tweedehands. Daarnaast staat een grote glazen vaas. Die stond zomaar bij de glasbak! Ik heb ‘m mee genomen en eerst een nachtje in de gootsteen laten staan met water er in omdat ik bang was dat hij zou lekken. Maar nee, hoor! Niks mis mee! Ik gooi er altijd mijn standjutter-vondsten in als ik terugkom van het strand.
Naast de boekenkast staat een grote glazen fles. Ooit las ik bij haar een stukje over damigiane. Die vond ik zo leuk dat ik er graag een wilde. Dus keek ik op Marktplaats en zocht op ‘damigiana’. Er waren er niet veel. Ze werden ver weg te koop aangeboden en ze waren erg duur. Meestal zo rond de 60 euro. Toen besloot ik te zoeken op ‘groene fles’. Dat pakte beter uit. Ik kocht dit exemplaar voor 20 euro, vijf kilometer hier vandaan. Het is misschien geen echte damigiana maar ik vind ‘m mooi. De rode takken kreeg ik erbij van de vorige eigenaresse en de pluimen die er in staan, plukte ik ergens aan de waterkant.
Kortom, geen dure spullen. Geen sjieke items. Gewoon een bij elkaar geraapt zooitje dat bijna niets kostte. En dát vind ik misschien nog wel het leukste ervan.
Wat is het duurste item dat jij in huis hebt?
Ik heb iets meer rommeltjes maar ook in mijn geval was het allemaal goedkoop of gratis. Wat het duurste was weet ik echt niet meer mijn favorieten zijn mijn enorme rood met witte stippen kop en een klok met flapcijfers. Je bent trouwens wel heerlijk creatief, die vis viel me meteen op!
Dat rood met witte stippen verbaast me niets. Het idee voor de vis kwam van internet. Beter goed gejat dan slecht bedacht.
Wat een briljante manier om een oud bloempotje op te knappen met touw! Dat is ook nog eens niet moeilijk. Leuk hoe je op die manier voor een habbekrats toch wat snuisterijen hebt in huis : )
Ja, en niet eens bewust. Het viel me ineens op dat alles zelfgemaakt of tweedehands is.
Ik heb grote liefde voor tutsels en frutsels, tot afgrijzen van mijn lief. Planten, vaasjes, schaaltjes, theelichthouders en kaarsen, als ik m’n gang kon gaan stond het hier vol.
Hahaha! En maar afstoffen!
Nou daar moet ik even heel erg over nadenken, ik ben ook niet héél erg van prutsels en wát er staat heb ik meestal van iemand gekregen en heeft alleen al daarom waarde voor me. Een vaasje van een overleden tante, een engel met een lief verhaal, schilder stukjes van mensen die me lief zijn of waren enz, enz, behalve fotolijstjes ( en zelfs die niet allemaal) heb ik geloof ik niets zelf gekocht
Emotionele waarde is gewoon niet in geld uit te drukken.
Wat een leuk idee met die schelpjes en die stukjes hout! Volgende maand gaan we op vakantie naar de kust en dan ga ik ook opzoek naar leuke schelpjes en hout om potjes en een visje mee te maken. Ik vind het zo leuk bedacht!
Nou, ik heb het niet bedacht, hoor. Gewoon gevonden op internet! Vergeet geen schelpen om een windgong mee te maken. Da’s nóg leuker!
Heel creatief!
Duurste item.. ehm… ik heb een designerig lampje, ZIGGi van Studio Cheha. Vind het nog steeds heel tof maar het staat niet op de meest optimale plek dus hij staat niet zo vaak aan. Zonde.
Ik heb ‘m even gegoogeld. Wat een leuk lampje, zeg! Vaker aandoen, hoor!
Het gaat in mijn beleving niet om het duurste wat je in huis hebt maar om waar je emotionele herinneringen aan hebt, die zijn waardevol en onvervangbaar. Een oude lelijke kaarsenstandaard waar een kaarsje in staat dat mijn ouders op de ltste avond nog samen brandden voordat mijn vader die nacht overleed. Niet de kaarsenstandaard heeft voor mij waarde maar het kleine stukje kaars wat zij samen gebranden hebben zoveel meer, ik koester dat klompje kaars..
Dat is wel heel bijzonder, Netty! Dat moet je zeker koesteren!
Het Ganesha schilderij wat ik kocht op een veiling voor een goed doel.
Welk schilderij? Welk goed doel? Dat vraagt om een logje, vind ik.
Het duurste is onze klok, maar die hangt en loopt inmiddels al net zo lang als ons huwelijk en dat is 48 jaar. Inmiddels is de emotionele waarde groter.
Ja, dat soort dingen zijn heel bijzonder.
Het ziet er super uit!
Pfff ik ben ook niet zo van de dure dingen dus zou zeggen mijn tv , maar nee toch een schilderij dat ik voor 2.500 euro kocht maar nog elke dag van geniet en elke dag iets anders in zie.
Dan zijn die 2.500 euro’s goed besteed!
Ziet er leuk uit! Ik kom net bij de kringloop vandaan, daar haal ik ook wel regelmatig wat leuke dingetjes weg. Het is bij ons in huis een beetje een mix van duur en goedkoop. Dat maakt het ook juist leuk en veelzijdig.
Dat klopt, dat is ook heel leuk.
Wow wat ben jij toch goed in knutselen!
Ik vind jouw ‘bottiglia verde’ veel mooier dan een damigiana. Echt schitterend, stukken eleganter!
E la mia bottiglia verde é economica (denk ik)